سعیدرضا عاملی در بخشی از این نامه خطاب به پیمان جبلی نوشته است: حسینیه معلی با حضور مجری توانمند آقای حامد سلطانی و داوری اساتید گرانقدر، ‌اندیشمند و مرثیه‌سرایان بزرگ ایران اسلامی آقایان سعید حدادیان، سیدمجید بنی‌فاطمه، محمد صمیمی و مهدی رسولی کلاس درسی برای فرهنگ مرثیه‌سرایی و بازنمایی ابعاد ناشناخته سلحشوری‌ها، غم‌واره‌های حزن‌انگیز، رشادت‌ها و حماسه بزرگ عاشورایی بود. این برنامه جذاب توجه ملت شریف ایران را به خود جلب کرد و در نوع خود نوآوری بسیار پسندیده و ارزشمندی است. از تهیه‌کننده و کارگردان محترم و همه عوامل تولید و همه مشارکت­‌کنندگان و گروه داوری تشکر و قدردانی خاص دارم. این برنامه که با هدف شناساندن استعداد‌های ناشناخته و ترویج و توسعه فرهنگ عاشورایی و فراهم آوردن زمینه برای بازنمایی تنوع فرهنگ عاشورایی در میان همه اقوام با گویش‌ها، زبان‌ها و لحن‌های متنوع جهت عرض ارادت طراحی شده بود، ظرفیت جدیدی را فراهم کرد که جا دارد با تنوع­ بخشی بیشتر زمینه را برای شناخت عمق تاریخی و پیوند‌های مرثیه سرایی با معارف الهی، مفاهیم بلند قرآن کریم و تعالیم و سنت و سیره انبیای الهی و خاتم پیامبران و همچنین تعالیم اخلاقی ائمه معصومین، عمق و وسعت بیشتری پیدا کند. وی در ادامه این نامه با اشاره به پیوند جامعه بشری با امام حسین‌(ع) آورده است: فن و مهارت و روش­‌های موسیقایی مواجهه با عناصر والا و برجستگی‌های تمدنی حماسه بزرگ عاشورا، کلاس درس بزرگ و به عبارتی درس معلی و هنر معنوی و الهی است که صاحب میراث بزرگ تاریخی است. میراث تمدنی عاشورایی نزدیک به ۱۴ قرن سابقه دلدادگی و هنرورزی از طریق انواع متنوعی از هنر‌های والا را در خود جمع کرده است که جا دارد محمل عرضه حرف‌ه­ای هنرمندانه در قالب گونه‌­‌های متنوع هنر والای عاشورایی قرار گیرد. وی با آرزوی توفیق برای رئیس سازمان صداوسیما و عوامل برنامه تأکید کرد: بین‌­المللی شدن «حسینیه معلی» و انعکاس مرثیه‌سرایی و مدیحه‌سرایی ملت‌های مختلف با تنوع زبانی و فرهنگی گسترده در سطح جهان می‌تواند ابعاد جهانی فرهنگ عاشورایی و فرهنگ اهل‌بیت علیهم‌السلام را منعکس کند. چنان که «سلام فرمانده» به‌عنوان نمونه و نمادی از تعلق همه اقوام و ملت‌های جهان با مهدویت و فرهنگ انتظار و علاقه همه مردم جهان به پیوند خوردن عاشقانه با نماد‌های الهی و مظاهر انسان کامل است. جمع‌خوانی و سرود‌های دسته ­جمعی که بازگو‌کننده زیبایی‌های با هم بودن، برای خدا زیستن و دلدادگی به ارزش‌های متعالی است، می‌تواند بخش دیگری از نمایش والای هنر معنوی و الهی باشد.