ترجمه مصاحبه اختصاصی هفته نامه فرانسوی لوپوئن با «آلنا دوهان»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور تحریم‌ها تحت عنوان «آری، در ایران تحریم‌ها می‌کُشند.» منتشر شده است که در آن آلنا دوهان در بازگشت از ایران می‌گوید که اقدامات آمریکایی مانع ارسال دارو به این کشور می‌شوند.

وی از تاریخ ۷ تا ۱۸ ماه مه، برای ارزیابی تحریم‌های آمریکا علیه ایران به تهران سفر کرد. او اولین گزارشگر ویژه سازمان ملل است که بعد از ۱۷ سال به ایران سفر کرده است. وی توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل موظف به بررسی تاثیر اقدامات قهری یک‌جانبه آمریکا در ایران می‌باشد. آلنا دوهان در مصاحبه اختصاصی با روزنامه لوپوئن از تاثیرات تحریم‌های آمریکا سخن می‌گوید.

دوهان در پاسخ به این سؤال که «تأثیر واقعی تحریم‌ها بر ایران چیست؟» گفته است: «تاثیر این تحریم‌ها در ایران با سایر کشورهای دیگر تحت تحریم که من از آنها بازدید کردم، همچون زیمبابوه یا ونزوئلا، متفاوت بود. برای مثال، ایران دارای یک سیستم بهداشتی و آموزشی نسبتاً توسعه یافته است. به همین دلیل است که در این زمینه این کشور مانند ونزوئلا متحمل تاثیر بسیار زیاد تحریم‌ها نشده است. ازسویی ایران از نظر تولید داخلی مواد غذایی نیز خودکفا است، به همین دلیل است که من به‌عنوان مثال افرادی را در ایران ندیدم که مثلاً فقط یک‌بار در روز غذا بخورند. با این حال تاثیرات فراوانی را به واسطه تحریم‌ها بر زندگی ایرانیان، از جهات مختلف مشاهده نمودم.»

سؤال دیگری که از او پرسیده شده این است که «دولت ایران می‌گوید تحریم‌ها باعث افزایش مرگ و میر در طول همه‌گیری کووید-۱۹ در ایران شده است. آیا این امر درست است یا صرفا تبلیغات است؟» و او گفته است: «بله، تحریم‌ها باعث مرگ مردم شده است و چندین مورد در گزارش من آمده است. قانع‌کننده‌ترین دلیل، عدم دسترسی به دارو است. بله، ایران بیش از ۹۰ درصد داروهای خود را تولید می‌کند، اما متأسفانه برای این کار نیاز به تهیه کردن مواد اولیه از خارج است. این امر مشکل است، زیرا می‌‌دانیم که دستیابی به این مواد، پرداخت هزینه و دریافت آنها برای این کشور بسیار دشوار است. به‌خصوص که کیفیت مواد اولیه همیشه خوب نیست و این مواد بسیار گران هستند. ساده‌ترین مثال انسولین است. در ایران افراد دیابتی زیادی وجود دارد و زمانی که در مورد این مشکل در ایران صحبت کردم، به من گفتند که کشور خودش توانسته یک نوعی از محصول استاندارد انسولین را تولید کند، با این تفاوت که این دارو برخی انواع خاص دیابت را درمان نمی‌کند، بنابراین در ایران قابل درمان نیستند. بیماران مبتلا به این بیماری در ایران، جان خود را از دست می‌دهند.»

مجله فرانسوی از گزارشگر سازمان ملل پرسیده «دولت آمریکا در مورد این مرگ و میرها، این‌گونه پاسخ می‌دهد که داروها در لیست تحریم‌های واشنگتن نیستند.» و او پاسخ داده: «متاسفانه این درست نیست. در تئوری، بله، همه اسناد مربوط به تحمیل تحریم‌ها علیه ایران، امکان استثناء بشردوستانه را در مورد مواد غذایی و دارویی می‌دهد. اما در واقعیت، چنین چیزی رخ نمی‌دهد و حتی آژانس‌های سازمان ملل نیز نمی‌توانند کمک‌های پزشکی لازم را ارائه کنند.»

وی در ادامه گفته است: «همچنین یادآوری می‌کنم که این ایران نبود که از توافق هسته‌ای ایران در سال ۲۰۱۸ خارج شد، بلکه ایالات متحده بود که چنین کرد. به عنوان استاد حقوق بین‌الملل می‌‌توانم اضافه کنم که اگر دیگر تحریم‌هایی از سوی شورای امنیت سازمان ملل وجود نداشته باشد، حقوق بین‌‌الملل این امکان را به دولت‌ها نمی‌‌دهد که تحریم‌‌های یک‌جانبه به ‌ویژه در بخش‌های مالی و بانکی وضع کنند.»

دوهان افزوده است: «علاوه‌بر این، وقتی به عمق این موضوع نگاه می‌کنید، متوجه می‌شوید که اثربخشی تحریم‌‌ها کم است. من شخصاً هیچ نمونه درستی ندیدم که تحریم‌های یک‌جانبه نتیجه‌ای مثبت در یک کشور داشته باشد. حتی مطالعات آکادمیک وجود دارد که نشان می‌دهد تحریم‌های قانونی شورای امنیت سازمان ملل در دستیابی به هدف مورد نظر چندان مؤثر نبوده است. به همین دلیل این نهاد سیاست خود را در این زمینه تغییر داده است.»