جمشید جاودانیان، استاد بزرگ چتربازی، کوهنوردی، جودو، تکواندو، کاراته، غواصی و تکاوری ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۴۱ در شهر مرودشت فارس دیده به جهان گشود. وی در سال 1359 پا به دانشکده افسری گذاشت و لحظه لحظه‌ عمر خود را در راه آرمانش فدا کرد. جاودانيان در سال 1363 به سمت فرماندهی گروهان سوم گردان 101 تیپ 55 هوابرد شیراز تعیین و برای مقابله با دشمنان نظام اسلامی راهی مناطق عملیاتی غرب کشور در کردستان شد. وی در عملیات والفجر 9 مجروح شد و در عملیات‌های دیگر از جمله کربلای 4 و 5 شرکت داشت. مصاحبه‌ای تلویزیونی در والفجر 9، در زیر آتش رگبار مسلسل‌ها، هلی‌کوپترها، توپ‌ها و ‌تانک‌های دشمن، چهره زیبا و با استقامت مردی را نشان می‌داد که جمشید جاودانیان نام داشت. امیر سرتیپ جمشید جاودانیان، مالِ دنیا نبود و هیچ گاه به زمین نچسبید. بدنش با رختخواب آشنایی نداشت و زیلو، زیرانداز عارفانه‌اش بود و هنگامی که به شهادت رسید، پیکر پاکش 50 روز در زیر آفتاب داغ و سوزان سومار، عشق او را به معبودش به حد اعلا رساند. شهید جاودانیان در 31 تیر ماه 1366 در زیر قله «کهنه ریگ» در منطقه سومار، بر اثر اصابت ترکش خمپاره زخمی شد و بر اثر درگیری شدید و حجم بالای آتش و نبودن امکانات نجات، جان ‌به‌ جان‌آفرین تسلیم نموده و به درجه رفیع شهادت نائل آمد و بدین‌سان جاودانه شد. او به شیر بیشه سومار و ببر کوه‌های کردستان شناخته می‌شد.