اگر انتشار اسامی بدهکاران کلان بانکی مهم نیست، چرا به دست و پا افتاده‌اید؟(خبر ویژه)
عضو تیم مشاوران رسانه‌ای دفتر رئیس‌جمهور در دولت سابق می‌گوید دستور آقای رئیسی برای انتشار اسامی بدهکاران بزرگ بانکی، هیچ خاصیتی ندارد و کاری پوپولیستی است.
«محمد- م» از مدیران سایت خبرآنلاین در مطلبی بی‌مایه و سفارشی برای اصلاح‌طلبان نوشت: «یکی دو روز گذشته رسانه‌های دولتی با هیاهوی بسیار فهرستی از ابربدهکاران بانکی منتشر کردند که هیچ واکنشی از سوی مردم نداشت و خواص هم با خنده از کنار آن گذاشتند و فرصت دادند دولت با اینگونه دستاوردهایش خوش باشد!
بدهکاران بانکی داستان هزار و یک شب است و سال‌ها درباره آن بحث شده و کمتر به نتیجه رسیده است. یکی از آخرین خاطره‌های این قصه برمی‌گردد به مناظرات انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۱۴۰۰ که در آن، آقای عبدالناصر همتی فهرست برخی از این بدهکاران را روی میز آقای رئیسی گذاشت و از آن به‌عنوان سندی استفاده کرد که رئیس‌وقت قوه قضائیه (آقای رئیسی) برای برخورد با بدهکاران اهمال کرده است. آقای رئیسی متأسفانه در دو سال آخر حضورش در قوه قضائیه، با انجام کارهای نمایشی، مشغول پروپاگاندای سیاسی برای کاندیداتوری ریاست‌جمهوری بود و عملاً جز کارهای نمایشی، اقدام قابل‌ملاحظه‌ای در آن قوه انجام نداد.
کنش‌های مفید و هدفمند ماه‌های اخیر آقای محسنی‌اژه‌ای کاملاً نشان داد در دوران ریاست آقای رئیسی، عملاً اکثر کارها شبیه بازی سیاسی بود ازجمله همین قضیه بدهکاران بانکی. واقعاً چرا او با آنکه از اقتدار کافی برخوردار بود برای وصول بدهی‌ها اقدام نکرد؟ از آن گذشته چرا در همین هفت ماهه دولت سیزدهم، کاری صورت نگرفت؟ ناکامی‌های زنجیره‌ای دولت، افزایش لحظه‌ای قیمت کالاها و خدمات، شکست مذاکرات برجام، ناکارآمدی دستگاه‌های اجرایی و... دولت را به سمت اقدامات نمایشی کشانده است. استاد این رفتارهای پوپولیستی، آقای احمدی‌نژاد بود که اوضاع و احوال این روزهایش می‌تواند عبرت‌آموز رئیسی باشد».
یادآور می‌شود برخی مدیران دولت سابق با کلان بدهکاران بانکی مماشات می‌کردند؛ بلکه حتی در دادن تسهیلات به رانت‌جویان و پس نگرفتن آن مقصر بودند. بنابراین دهها هزار میلیارد تومان تسهیلات بانکی، در اختیار رانت خوارانی قرار گرفت که به جای تولید، سرگرم دلالی و سوداگری و سفته بازی‌های ویرانگر در اقتصاد کشور بودند.
اما آقای رئیسی، سابقه مبارزه با مفسدان دانه درشت را دارد و مصمم به اصلاح انحرافات بانک‌هاست. او در گام اول، بانکها را موظف به انتشار اسامی بدهکاران بزرگ کرده است. دولت قبل، از برداشتن این گام ضروری طفره می‌رفت و اکنون که قدم اول برداشته شده، باید از آن حمایت کرد و خواستار ادامه مسیر مبارزه شد. با این وجود، عجیب نیست برخی پادوهای رسانه‌ای سیاسیون، به تشکیک در اهتمام دولت جدید بپردازند. آنها همان کسانی هستند که در گذشته، با رویکرد لاپوشانی و کتمان اسامی کلان بدهکاران همراهی کردند.
این نکته هم گفتنی است که حراج و نابودی 60 میلیارد دلار از ذخایر ارزی و واگذاری رانت چند صد هزار میلیاردی به عده‌ای فرصت‌طلب، حراج 60 تن طلا (سکه)، فساد 16 هزارمیلیاردی صندوق فرهنگیان، فساد دهها هزار میلیارد تومانی در واگذاری برخی شرکت‌ها و کارخانه‌‌‌ها، دهها هزار میلیارد تومان اختلاس و فساد در برخی بانکها، و واگذاری همراه با زد و بند و فساد نیشکر هفت‌تپه و پالایشگاه کرمانشاه و مجتمع گوشت اردبیل و ماشین سازی تبریز و هپکوی اراک و آلومینوم الهمدی و... تنه گوشه‌ای از سوء مدیریت‌ها و مفاسد دانه درشت در دوره مدیریت برخی دولتمردان سابق است و اتفاقا کارنامه آقای رئیسی در برخورد بااغلب این مفاسد دانه درشت (حتی متهمان ارشد در دستگاه قضایی و دولت و مجلس وقت) کارنامه‌ای بسیار درخشان است، ضمن اینکه اقدامات جدی در بازگشت دهها هزار میلیارد پول به غارت رفته بیت‌المال و برگرداندن برخی شرکت‌ها و کارخانه‌های تعطیل شده به مدار تولید انجام گرفته است.
تقلا برای کمرنگ کردن و بی‌ارزش شمردن مطالبه اخیر رئیس‌جمهور در حالی است که شفافیت درباره فهرست بدهکاران دانه درشت و مطلع و همراه کردن افکار عمومی در این باره، گامی ضروری و مقدمه باز پس‌گیری اموال بیت‌المال و متهمان احتمالی فساد (رانت دهندگان و رانت گیرندگان بانکی) است. بنابراین جیغ بنفش پادوهای رسانه‌ای، به احتمال بسیار بالا حاکی از وحشت و سرآسیمگی در میان متهمان دانه درشت سوءاستفاده از تسهیلات کلان بانکی است.