کسانی هستند که از نظر استدلال عقلی براهینی را برای وجود مبدأ و معاد، نبوت، امامت و عدل اقامه می‌کنند، ولی می‌بینیم که روحشان از این استدلال‌ها حالت متناسب با این استدلال را به خود نگرفته است!... راه کشف، عمل است. یعنی اگر دیدید که عمل او با این استدلال‌ها تطبیق نکرد، می‌فهمیم که روح آن حالت را به خود نگرفته است، یعنی یقین و اطمینان ندارد و باورش نیامده است.(1)

____________

1- اخلاق ربانی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)، ج2، ص71