گفت: چه خبر؟!
گفتم: روزنامه سازندگی، ارگان حزب کارگزاران تیتر و عکس صفحه اول شماره دیروز خود را به کاریکاتوری از وزیر اقتصاد اختصاص داده و به اخذ مالیات از خانه‌های خالی اعتراض کرده است.
گفت: درحالی که بسیاری از اقشار محروم و مستضعف از نداشتن سرپناه رنج می‌برند و در همان حال تعدادی از بانک‌ها و مشتی از کلان‌سرمایه‌داران، میلیون‌ها خانه خالی را در اختیار دارند، چرا نباید مالیات بدهند؟ اصلاً عدالت واقعی آن است که خانه‌های احتکار شده را به نفع محرومان مصادره کنند!
گفتم: طی ۸ سال گذشته که برنامه‌های دولت قبلی مردم را به فقر کشیده و نقره‌داغ می‌کرد، این جماعت اشراف می‌گفتند مردم برای پیشرفت باید این هزینه‌ها را تحمل کنند! و حالا که قرار است عدالت اجرا شده و حق مردم از مفت‌خور‌ها گرفته شود، جیغ می‌کشند و به آن اعتراض می‌کنند!
گفت: کاش این جماعت اشراف یک کلمه هم توضیح می‌دادند که طی سال‌ها مسئولیت برای مردم چه کرده‌اند که حالا سنگ آنها را به سینه می‌زنند؟!
گفتم: آموزگار در زنگ حساب از بچه‌ها پرسید؛ اگر ۱۰ تا سیب داشته باشیم و بهرام ۹ تای آنها را بخورد، چندتا باقی می‌ماند؟ یکی از دانش‌آموزان گفت؛
آقا اجازه! اون یکی رو هم بدید به همون بهرام بخوره! شکموِ ندید بَدید!