طلبه شهید علی‌محمد خروسی‌نژاد یکم فروردین سال 1346 در دزفول دیده به جهان گشود و در دوران دفاع مقدس در گردان‌های بلال و عمار لشکر هفت حضرت ولی‌عصر(عج) حضور داشت. پس از حضور در عملیات کربلای پنج، صبحگاه ششم اسفند سال 1365 در منطقه شلمچه شهد شیرین شهادت را نوشید و پيکر پاكش در گلزار شهدای بهشت علی دزفول آرام گرفت. شهید علی‌محمد خروسی‌نژاد در بخشی از وصیت‌نامه‌اش نوشته است: «از تمام مردم خواستارم که دست وحدت با هم بدهیم و زودتر ان‌شاءالله پیروز و سرافراز باشیم در نزد امام زمان عجل‌الله‌تعالی، بعد از پدر و مادر عزیزم انتظاری که دارم این است که اگر من شهید شدم سر و صدا نکنید. به امام امت، چون من هدفی که داشتم برای اسلام بوده است. امام، امت را نجات داد از فساد، ما را آگاه کرد، ما را از خواب غفلت بیدار کرد. مادرم نماز را به پا دار و هر کس به امام حرفی بزند به جای من جواب او را بدهید. مادر و پدر و خواهر و برادرم و عموها و خاله‌ها و همسایگان و دوستان و دیگر افراد مردم مسلمان بدانید هر کس با امام امت نباشد و حرفی به او بزند و یا اختلاف به بار بیاورد و یا شایعه کند بر ضد این اسلام بر سر قبر من نیاید؛ هر کس می‌خواهد باشد و از آن افرادی که نماز نمی‌خوانند بر سر قبر من نیایند. در ضمن از این جوان‌ها می‌خواهم به مسجدها بروند و جلسه‌ها را پر کنند. وقتی خود را ساختند به جبهه بروند.»