گزیده سخنان کلیدی رهبر انقلاب درباره فتنه 88

 ما می‌خواهیم مردم زندگی آرامی داشته باشند | در سطح جامعه، تشنّج، اغتشاش، درگیری مصلحت نیست؛ این چیزی است که دشمن می‌خواهد. دشمن می‌خواهد جامعه آرام نباشد. امنیّت، مهم است. دشمنانِ امنیّتِ مردم دوست دارند که مردم در ناامنی زندگی کنند، ناراحت بشوند، کلافه بشوند، عصبانی بشوند؛ ما این را نمی‌خواهیم. ما می‌خواهیم مردم زندگی‌شان، زندگی آرامی باشد؛ دانشجو بتواند درس بخواند؛ طلبه بتواند درس بخواند؛ دانشمند بتواند تحقیق خودش را بکند؛ صنعتگر، کشاورز، بازرگان، بتوانند همه کارشان را انجام بدهند. محیط دانشگاه هم باید محیط امنی باشد؛ جوان‌های مردم توی این مجموعه‌ دانشگاه جمعند، مردم می‌خواهند جوان‌هایشان در محیط امنی باشند. این کسانی که محیط دانشگاه را با این اغتشاشگری ناامن می‌کنند، با مردم مواجهند، با مردم طرفند. البتّه دستگاه‌های قانونی هم وظایفی دارند؛ باید به این وظایف عمل کنند. (22 آذر 1388)

9 دی در تاریخ ماندگار شد | نهم دی با دهم دی فرقی ندارد؛ این مردمند که ناگهان با یک حرکت _ که آن حرکت برخاسته از همان عواملی است که نوزدهم دىِ قم را تشکیل داد؛ یعنی برخاسته‌ از بصیرت است، از دشمن‌‌‌‌‌شناسی است، از وقت‌‌‌‌‌شناسی است، از حضور در عرصه‌ مجاهدانه است _ روز نهم دی را هم متمایز می‌کنند. مطمئن باشید که روز نهم دىِ امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یک روز متمایزی شد. شاید به یک معنا بشود گفت که در شرایط کنونی _ که شرایط غبارآلودگىِ فضا است _ این حرکت مردم اهمّیّت مضاعفی داشت؛ کار بزرگی بود. (19 دی 1388)

در کشور ما مردم و حکومت یکی هستند| بزرگ‌ترین ثروت برای یک نظام همین است که مردم پشت سرش باشند. آمدند به‌اصطلاح خواستند این حرکت مردمی را خراب کنند؛ گفتند راه‌پیمایی حکومتی! بی‌عقل‌ها نفهمیدند که با این حرف دارند حکومت را تعریف می‌کنند؛ دارند از حکومت تمجید می‌کنند. این چه حکومتی است که در ظرف دو روز _ روز عاشورا (یکشنبه) آن خباثت‌ها را راه‌انداختند، روز چهارشنبه این حرکت عظیم راه افتاد _ می‌تواند یک چنین بسیج عظیم ملّی را در سرتاسر کشور بکند؟ امروز کدام کشور دیگر، کدام حکومت دیگر چنین قدرتی دارد؟ قوی‌ترین حکومت‌های دنیا و ثروتمندترین‌شان _ که ولخرجی‌های زیادی هم برای جاسوس‌پروری و خرابکاری و تروریست‌پروری دارند _ اگر همه‌ تلاش شان را هم بکنند، نمی‌توانند ظرف دو روز، صد هزار نفر آدم را بیاورند توی خیابان‌های شهرشان یا کشورشان. 

چند ده میلیون انسان در سرتاسر کشور بیایند! اگر به دستور حکومت آمده باشند، این خیلی حکومت مقتدری است؛ پس خیلی حکومت قوی‌ای است که این‌جور امکان بسیج را دارد. امّا حقیقت غیر از این است؛ حقیقت این است که در کشور ما حکومت و مردمی وجود ندارد _ همه یکی‌اند _ مسئولین حکومت، از شخص حقیر این بنده گرفته تا دیگران، هرکدام قطره‌هایی هستیم در اقیانوس عظیم این ملّت. (19 دی 1388)

نماد لحظه‌شناسی مردم | مشکل برخی از افراد و مجموعه‌ها این است: بی‌ایمان نیستند، بی‌شوق و بی‌محبّت هم نیستند، امّا لحظه‌شناس نیستند. لحظه را باید شناخت، نیاز را باید دانست. فرض بفرمایید کسانی در کوفه دل‌هایشان پر از ایمان به امام حسین بود، به اهل‌بیت محبّت هم داشتند، امّا چند ماه دیرتر وارد میدان شدند؛ همه‌شان هم به شهادت رسیدند، پیش خدا هم مأجورند؛ امّا کاری که باید بکنند، آن کاری نبود که آنها کردند؛ لحظه را نشناختند؛ عاشورا را نشناختند؛ در زمان، آن کار را انجام ندادند. اگر کاری که توّابین در مدّتی بعد از عاشورا انجام دادند، در هنگام ورود جناب مسلم به کوفه انجام می‌دادند، اوضاع عوض می‌شد؛ ممکن بود حوادث، جور دیگری حرکت بکند. شناسایی لحظه‌ها و انجام کار در لحظه‌ نیاز، خیلی چیز مهمّی است... کار نهم دی‌ماهِ امسال هم همین‌جور بود. شناختن موقعیّت، فهمیدن نیاز، حضور در لحظه‌ مناسب و موردنیاز؛ این اساس کار است که مؤمن باید این را هم با خود همراه داشته باشد تا بتواند وجودش مؤثّر بشود؛ آن کاری را که باید انجام بدهد، بتواند انجام بدهد. (29 دی 1388)

فتنه همیشه هست | انقلاب اسلامی یک حقیقت است، برخاسته از یک سنّت الهی است؛ این را نمی‌شود از بین برد، این را نمی‌شود متزلزل کرد. تا وقتی‌که آحاد مردم ایمان دارند، علاقه دارند، عشق دارند، اقدام می‌کنند، بدانند اگر همه‌ قدرت‌های عالم هم دست ‌به ‌دست بدهند، نخواهند توانست به این انقلاب و به این نظام و به این ملّت صدمه‌ای وارد کنند. 

وظیفه‌هایی است، باید انجام داد؛ گذرگاه‌هایی است، باید از آنها گذشت و عبور کرد. بعضی از این گذرگاه‌ها سخت است، بعضی آسان‌تر است. الحمدلله ملّت ما از خیلی گذرگاه‌های سخت و دشوار عبور کرده که خیلی خیلی دشوارتر از آن چیزهایی بوده است که امروز هست، بعد از این هم خواهد بود... فتنه‌گر و دشمن همیشه هست؛ امروز یک دشمن است، فردا یک دشمن دیگر است، پس‌فردا یک کس دیگر است، یک‌جور دیگر است. یک ملّت وقتی بیدار بود، آگاه بود، عازم بود، ایمان خودش را حفظ کرد، زنده بود، رویش داشت، با همه‌ این معارضه‌ها با آسانی _که روزبه‌روز آسان‌تر هم خواهد شد _ ایستادگی می‌کند، دست و پنجه نرم می‌کند، بر همه‌ این معارضه‌ها هم فائق می‌آید. (29 دی 1388)

برای دفاع از انقلاب و نظام همه مسئولیم| آنچه که برای ما لازم است، این است که آحاد مردم، مسئولین، غیر مسئولین، به خصوص جوان‌ها، به خصوص کسانی که سخن و حرف‌شان تأثیر دارد، احساس مسئولیّت حضور در صحنه را از دست ندهند. هیچ‌کس نگوید من تکلیفی ندارم، من مسئولیّتی ندارم؛ همه مسئولند. مسئولیّت معنایش این نیست که اسلحه ببندیم، بیاییم توی خیابان راه برویم؛ در هر کاری که هستیم، احساس مسئولیّت کنیم؛ مسئولیّت دفاع از انقلاب و از نظام جمهوری اسلامی؛ یعنی از اسلام، یعنی از حقوق مردم، یعنی از عزّت کشور. این، شرط اوّل: همه باید این احساس مسئولیّت را 

داشته باشیم... وظیفه آحاد مردم در قبال مسئولین هم، اعتماد کردن به مسئولین و همراه بودن با آنها است. 

(6 بهمن 1388) 

اعتماد به مسئولان، مانع نقد و اعتراض نیست | اعتماد به مسئولین و همراه بودن با آنها معنایش این نیست که ما به مسئولین تذکّر ندهیم؛ آنجایی که لازم است از آنها انتقادی بشود، انتقاد نکنیم؛ نه، امّا با هم باشیم... وظیفه مسئولان، کار کردن، وقت را مغتنم شمردن برای خدمت، خدمت دادن به مردم، هر لحظه‌ای را، هر ساعتی را مغتنم شمردن برای کار، که گره‌ها را باز کنند، مشکلات را برطرف کنند؛ و وظیفه‌ عمومی مردم در قبال مسئولین، اعتماد، همراهی، پشتیبانی و کمک است. اگر کسی نظری دارد برای کمک، نظر بدهد؛ اگر کسی یک‌وقت اعتراضی دارد، اعتراض هم اشکالی ندارد، ولی اعتراض باید مقابله نباشد؛ همراهی باشد، مثل دو هم‌سنگر که در یک سنگر نشسته‌اند، ممکن است این به آن اعتراض کند که چرا پایت را دراز کردی یا چرا خوابت برد؟ این‌ها رو‌به‌روی هم قرار نمی‌گیرند. (6 بهمن 1388)