حسن و قبح، ذاتی است و خداوند به کار زشت امر نمیکند!(سلوک عارفانه)
(بدان ای سالک راه خدا!) یک سبب گمراهی مردم جاهلیت همین بود که قوه درک خوبی و بدی از آنها سلب شده بود و هر قبیح و زشتی را تحت عنوان دین قبول میکردند و نام امر دینی و شرعی روی آن میگذاشتند. قرآن کریم این جهت را از آنها انتقاد میکند و میگوید شما باید اینقدر بفهمید که کارهای زشت در ذات خود زشتند و ممکن نیست خداوند کار زشتی را تجویز کند و به آن دستور دهد. (اعراف - 28 و 29) (1)
____________
1- بیست گفتار، شهید مطهری(ره)، ص37