بازتاب ضعف مدیریت سازمان سینمایی در ونیز !(اخبار ادبی و هنری)
فیلمی که به واسطه انتخاب سازمان سینمایی وزارت ارشاد به عنوان نماینده سینمای ایران به ونیز رفته است بازتابهایی منفی داشت.
سازمان سینمایی در انتخابی فاقد تدبیر و درایت، فیلم «قصهها» را به عنوان نماینده سینمای ایران در هفتاد و یکمین دوره جشنواره فیلم ونیز معرفی کرد. این در حالی است که این فیلم به نظر بسیاری از کارشناسان، در حد یک نمایشنامه رادیویی نازل و شعارزده است و تصویری منفی از سرزمین ما نمایش میدهد.
نمایش این فیلم در جشنواره فیلم ونیز بازتابهایی بسیار منفی علیه ایران را در پی داشت. به طوری که خبرگزاری رویترز در تحلیلی بر این فیلم نوشت: «آنچه تهران را تاریک و متروک نشان میدهد، زندگی مردمی است که تنها پولشان کفایت زنده ماندنشان را میدهد و مجبور به تحمل شرایط دهشتناک بروکراسی، بیکاری، اعتیاد به مواد مخدر و همچنین خیانت همسر هستند.»
همچنین براساس گزارش فارس، امیر العمری منتقد مشهور مصری و دبیر سابق جشنواره بینالمللی فیلم قاهره درباره فیلم بنی اعتماد نوشت: «قصهها» دچار کلیشههای محافظهکارانهای شده است که نمیتواند به عمق مشکلات برود و فیلم سطحی است و در حدی که ادعا میکند، نیست.
وی فیلم بنیاعتماد را به دلیل دیالوگهای فراوان و ریتم کند شکست خورده میداند و با اشاره به صحنه حضور مهدی هاشمی در اداره و مشکلات بروکراسی که با آن مواجه میشود میافزاید: این فیلم خستهکننده، خشک و عاری از تخیلهای لازم برای یک فیلم سینمایی است.
نمایش این فیلم در جشنواره فیلم ونیز بازتابهایی بسیار منفی علیه ایران را در پی داشت. به طوری که خبرگزاری رویترز در تحلیلی بر این فیلم نوشت: «آنچه تهران را تاریک و متروک نشان میدهد، زندگی مردمی است که تنها پولشان کفایت زنده ماندنشان را میدهد و مجبور به تحمل شرایط دهشتناک بروکراسی، بیکاری، اعتیاد به مواد مخدر و همچنین خیانت همسر هستند.»
همچنین براساس گزارش فارس، امیر العمری منتقد مشهور مصری و دبیر سابق جشنواره بینالمللی فیلم قاهره درباره فیلم بنی اعتماد نوشت: «قصهها» دچار کلیشههای محافظهکارانهای شده است که نمیتواند به عمق مشکلات برود و فیلم سطحی است و در حدی که ادعا میکند، نیست.
وی فیلم بنیاعتماد را به دلیل دیالوگهای فراوان و ریتم کند شکست خورده میداند و با اشاره به صحنه حضور مهدی هاشمی در اداره و مشکلات بروکراسی که با آن مواجه میشود میافزاید: این فیلم خستهکننده، خشک و عاری از تخیلهای لازم برای یک فیلم سینمایی است.