آزمون مهم جامعه ورزش پس از بیانات رهبر انقلاب
حضرت آیتالله خامنهای دیروز (شنبه) در دیدار با مدالآوران المپیک و پارالمپیک 2020 توکیو به نکات مهمی اشاره کردند که هر کدام از آنها نیاز به بررسی جداگانه دارد. در این میان اما یکی از توصیههای
رهبر معظم انقلاب در مورد «کیفیسازی ورزش بینالمللی و تکیه به اعزام ورزشکار در رشتههای مدالآور» بود؛ موضوعی که سالهاست محل بحث است.
به گزارش تسنیم، ورزشکاران ایران برای حضور در المپیک، مسیرهای بعضاً دشواری را پشت سر میگذارند تا با کسب سهمیه راهی بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان شوند اما در این میان برخی رشتهها هستند که ایران هیچ شانسی در آنها ندارد و پیش از اعزام مشخص است فردی که اعزام میشود، توریستی بیش نخواهد بود. با این وجود کمیت، جای کیفیت را گرفته و مسئولان ورزش در بسیاری از اوقات با ذوق زدگی و ارائه آمار و ارقام از رکوردشکنی در کسب سهمیه صحبت میکنند، گویی که کسب سهمیه مساوی است با کسب مدال.
المپیک اما میدان متفاوتی است و تمام افرادی که حضور در این تورنمنت را تجربه کردهاند به خوبی میدانند که آمادهترین و سرحالترین ورزشکاران نیز ممکن است روز مسابقه تحت تاثیر عوامل بیرونی و جو و فضای حاکم بر مسابقات قرار گرفته و نتوانند موفقیتی کسب کنند. این اتفاق بارها درباره ورزشکارانی که از آنها به عنوان «شانس اصلی کسب مدال» یاد شده، رخ داده است. حال در این میان شاهد برخی اعزامها در مسابقات المپیک، بازیهای آسیایی و... هستیم که جز صرف بودجه و اتلاف آن، هیچ پیامد دیگری ندارد. این اتفاق هم با توجه به ترجیح دادن کمیت به کیفیت رخ میدهد و اینگونه است که بسیاری از ورزشکاران در رشتههایی که ایران در سطح دنیا حرف خاصی برای گفتن ندارد، به مسابقات اعزام میشوند.
در واقع کلید ماجرا همین جاست که به جای «کمیگرایی» باید به کیفیت توجه کرد. به عنوان مثال اعزام 50 یا 60 ورزشکار به یک رویداد ورزشی همانند المپیک چه فایدهای دارد وقتی که تعداد مدالهای ایران دو رقمی هم نمیشود؟
ورزش ایران، بازیهای آسیایی چین را در سال 2022 در پیش دارد که شهریور ماه سال 1401 در شهرهانگژو آغاز میشود. شاید این مسابقات اولین رویداد مهمی باشد که بتوان بر کیفیسازی متکی شد اگر چه تا پیش از آن هم باید در همین راستا حرکت کرد. در بسیاری از موارد اعزامهای بیفایدهای از سوی برخی فدراسیونها صورت میگیرد که عملاً نیازی به آن وجود ندارد و میتوان تا پیش از بازیهای آسیایی این بخش را اصلاح کرد. ایران هماکنون در چند رشته در سطح دنیا مدعی است و بر همین اساس میتوان اعزامها را دستهبندی کرد.
در کنار این موارد، باید رشتههای مادر و پایه تقویت شوند. رشتههایی نظیر دوومیدانی، ژیمناستیک، قایقرانی، شنا، تیراندازی، دوچرخهسواری و... که مادههای مختلفی دارند فرصت خوبی برای کسب مدال هستند و میتوان با سرمایهگذاری روی این رشتهها، به دیگر توصیه
رهبر انقلاب مبنی بر «برنامهریزی برای ارتقای رتبه ایران در المپیک» جامه عمل پوشاند. این کار باید هر چه سریعتر آغاز شود تا ورزش ایران در المپیکهای پیشرو علاوهبر موفقیت در رشتههایی که در آنها مدعی است، سبد مدالآوری خود را بزرگتر و وسیعتر کند.
در کنار این موارد دیگر توصیههای رهبر انقلاب مبنی بر «تجلیل از درخشش یک نشان ایرانی پوشاک در المپیک و لزوم حمایت از تولیدکنندگان تجهیزات ورزشی در داخل»، «توجه بیشتر به ورزشهای اصیل ایرانی همچون چوگان و استفاده از این موقعیت برای جذب گردشگران خارجی»، «استفاده از مربیان ایرانی تا جای ممکن»، «رسیدگی جدی به مسائل و مشکلات کاری و معیشتی قهرمانان» و «ارتقای عدالت ورزشی» نیز باید در دستور کار قرار گیرد.