kayhan.ir

کد خبر: ۲۲۵۱۴۷
تاریخ انتشار : ۱۴ شهريور ۱۴۰۰ - ۲۱:۵۰
پس لرزه‌های فرار و شکست آمریکا در افغانستان ادامه دارد

اختلاف بین اعضای ناتو بر سر تشکیل یک ائتلاف نظامی منهای آمریکا

 

سرویس خارجی-
در پی خروج ناگهانی، پر دردسر و شرم‌آور آمریکا از افغانستان برخی از اعضای اروپایی ناتو بحث ائتلاف نظامی اروپایی را مطرح کردند، حالا دبیرکل ناتو ضمن مخالفت با این طرح گفت که از همکاری با روسیه و چین جهت مقابله با تروریسم در افغانستان استقبال می‌کند.
سرانجام آمریکا پس از ۲۰ سال اشغال و جنایت، و در پی شکست سنگین طرح‌هایش، با خروجی که بیشتر به فرار شبیه بود، از افغانستان خارج شد و 8 شهریورماه سال ۱۴۰۰ را در افغانستان و جهان یک روز تاریخی بدل کرد. بیست سال پیش که آمریکا به افغانستان حمله کرد، دولتی مستقر، ارتش، پلیس، قانون و حاکمیت ملی وجود نداشت و حالا که خارج شده نیز هیچ چیزی وجود ندارد. اما این خروج تنها افغانستانی‌ها را در سرگردانی نیانداخت بلکه شرکای اروپایی آمریکا که احساس کردند شریکشان به آنها خیانت کرده نیز حیرت‌زده شدند. «جوزپ بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در یادداشتی در روزنامه «نیویورک تایمز» درباره همکاری اروپایی‌ها با آمریکا در افغانستان نوشت: «اما در پایان، زمان‌بندی و ماهیت خروج از سوی واشنگتن تعیین شد. ما اروپایی‌ها-نه فقط به‌خاطر خارج شدن از فرودگاه کابل بلکه به‌خاطر مسائل وسیع‌تری- خود را وابسته به تصمیمات آمریکا یافتیم. این مسئله باید به‌عنوان ندای بیدار باش برای کسانی باشد که به اتحاد آتلانتیک اهمیت می‌دهند.» همچنین «شارل میشل» رئیس‌شورای اروپا روز چهارشنبه گفته بود:‌ «از دیدگاه من، نیاز به رویداد ژئوپولیتیک دیگری نداریم تا آن را دستاویز این قرار دهیم که اتحادیه اروپا باید استقلال بیشتری در تصمیم‌گیری و ظرفیت اقدام در سطح جهانی داشته باشد.» اما «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو روز یکشنبه با تشکیل ائتلاف نظامی اروپایی پس از تحولات افغانستان مخالفت کرد. به گزارش ایسنا، استولتنبرگ گفت: «من قویاً با این مسئله موافقم که تمام جامعه جهانی از جمله چین و روسیه باید همکاری داشته باشند تا با تبدیل افغانستان به محل فعالیت آزادانه تروریست‌ها و آمادگی و سازمان‌دهی و برنامه‌ریزی و تأمین مالی آنها برای حمله علیه کشورهایمان مقابله شود.» او افزود، «هرگونه تلاش برای ایجاد ساختارهای موازی یا ایجاد نسخه دومی از ساختار فرماندهی، قابلیت‌های مشترک ما در کار گروهی را تضعیف می‌کند زیرا با توجه به کمبود منابع باید از تلاش‌های تکراری و دارای همپوشانی خودداری کنیم.»