وحید شقاقی‌شهری به روزنامه فریختگان گفت: عملکرد دولت‌های یازدهم و دوازدهم، بعد از گذشت هشت سال اکنون به بوته عمل رسیده و قابل ارزیابی است. وقتی یک دولت عملا هشت سال اختیارات گسترده داشته، عملکرد و کارنامه آن قابل تحلیل است. لذا اگر عملکرد قریب به یک دهه گذشته نتیجه داده باید بگوییم موفق بوده و می‌توان این مسیر را ادامه داد ولی اگر در این سال‌ها آرمان و شعارهای دولت به نتیجه نرسیده باید یک تغییر نگرش و رویکرد داشته باشیم و به عدم موفقیت در هشت سال گذشته اذعان کنیم.به نظر بنده دهه 90، دهه فرصت‌سوزی و از دست رفتن فرصت‌ها بود و حتی بین دهه‌های گذشته در حوزه اقتصاد کارنامه بسیار ضعیفی در این دهه به نتیجه رسیده است، اگر آمار را ملاحظه کنیم، متوجه می‌شویم فاصله تولید ایران با کشورهای رقیب بیشتر شده است.
وی درباره ادعاهای اقتصادی جهانگیری گفت: مهم‌ترین متغیر اقتصادی برای خروج از رکود و اشتغال، بحث سرمایه‌گذاری است. وقتی آمار را ملاحظه می‌کنیم در طول دهه‌های گذشته، کمترین میزان رشد اقتصادی را در دهه اخیر داشتیم. میانگین رشد سرمایه ثابت ناخالص در دهه 90 منفی 5 درصد شد.
در سال 98 رشد ماشین‌آلات منفی 10 درصد و رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص ما در سال 98 منفی 6 درصد بود و این نشان می‌دهد در سال 98 هم در حوزه رشد سرمایه‌گذاری وضعیت مناسبی نداشتیم، در کنار این رشد اقتصادی سال 98 ما منفی 6/5 درصد شد و در سال 98 بخش خدمات ما صفر درصد و بخش صنعت و معدن فقط 2 درصد رشد اقتصادی مثبت داشت.
این امر بیانگر این است که سال 98 به تفکیک بخش‌های اقتصادی وضعیت مناسب نبوده، چرا که رشد اقتصادی اندک و رشد سرمایه‌گذاری منفی بوده است.
استاد دانشگاه خوارزمی می‌افزاید: در حوزه بهبود فضای کسب‌وکار هدف‌گیری ما این بود که به رتبه هفتادم دنیا برسیم ولی وقتی آمارها را ملاحظه می‌کنیم متوجه می‌شویم در سال‌های اخیر در رتبه 128 قرار گرفته‌ایم، در حالی که بهبود فضای کسب‌وکار که می‌تواند موتور محرک سرمایه‌گذاری در رشد اقتصادی باشد نیز وضعیت مناسبی نداشته است. در حوزه شاخص‌های توزیع درآمد نیز عملکرد ضعیف بود. مهم‌ترین شاخص توزیع درآمد ما ضریب جینی است؛ ضریب جینی در سال 90 به 37 صدم رسیده بود ولی اکنون آخرین عدد نشان می‌دهد ضریب جینی ما به 41 صدم رسیده و شکاف طبقاتی گسترده‌تر و فاصله بین فقیر‌ترین با ثروتمندترین طبقه درآمدی بیشتر شد.