نماینده مجلس شورای اسلامی با بیان این‌که هزینه حمل‌ونقل محصولات کشاورزی از کرمان تا تهران ۹ تا ۱۲ میلیون تومان است، گفت: به این دلیل کشاورزان رغبتی برای برداشت محصولات ندارند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، ذبیح‌الله اعظمی ‌با‌ اشاره به افزایش سرسام‌آور کرایه‌های حمل‌ونقل اظهار کرد: جنوب کرمان بیش از یک استان کشور و بالغ بر پنج میلیون تن محصول تولید می‌کند که عمده‌ترین زمان فعالیت از مهرماه آغاز می‌شود. پیک‌بار از اسفند ماه تا خرداد آغاز می‌شود و یکی از مسائل مهم، دوسر بار بودنِ ناوگان حمل‌ونقل است تا جذابیت‌های مالی را برای بار زدن محصولات کشاورزی این خطه داشته باشد.
وی ادامه داد: کرمان رتبه نخست کشور را در جابه‌جایی میوه و‌ تره‌بار دارد و بنابراین عمده‌ترین کامیون‌های حمل‌ونقل به ‌سمت جنوب کرمان گسیل می‌شود. سوخت جزو اصلی‌ترین مشکل کامیون‌هاست. جنوب شرق کرمان و سیستان و بلوچستان شاهد مشکلاتی خاص در حوزه قاچاق سوخت است و لذا با سهمیه ماهانه کامیون‌داران، تهیه سوخت آزاد برای آنها مشکل خواهد شد.
این نماینده مجلس افزود: آخرین قیمت سازمان حمل‌ونقل برای جنوب استان کرمان به تهران، 9 میلیون تومان به ‌ازای هر کامیون است که برای هر تن کیلو محصول 900 هزار تومان برای حمل‌ونقل دریافت می‌شود. این رقم در برخی موارد تا 12 میلیون تومان نیز افزایش می‌یابد از این رو کشاورزان دیگر رغبتی برای برداشت محصولات پیدا نمی‌کنند. در برخی موارد کشاورزان بار را برداشت و به تهران حمل می‌کنند و حتی فروش بار کفاف کرایه را نمی‌دهد و کشاورز مجبور است از جیب، اضافه کرایه را بپردازد.
گفتنی است، در چند روز اخیر ماجرای انباشت هزاران تن پیاز بر دست کشاورزان جنوب استان کرمان، یکی از خبرهای پرغصه بود. منطقه‌ای به شدت محروم در استانی که از قضا زادگاه بسیاری از دولتمردان مشهور قدیم و جدید از جمله معاون اول رئیس‌جمهور است. به دلیل تعلل چندین ساله دولت و وزارت جهاد کشاورزی در اجرای الگوی کشت، هزاران تن محصول کشاورزی همچون پیاز و هندوانه روی دست کشاورزان این منطقه مانده است. البته حکایت سیب‌های باغداران ارومیه‌ای هم غم دیگری بر دل‌ها نشانده است.
آنها محصولی را که بعد از زحمت فراوان و در شرایط کم آبی برداشت می‌کنند، نمی‌توانند به قیمتی بفروشند که پول کرایه حمل را پرداخت کنند. بنابراین مجبورند محصول خود را رها کنند یا به جای کرایه به راننده کامیون بدهند.
در خبرهای سال گذشته داشتیم که هزاران تن گوجه‌فرنگی و پیاز و غیره به مرز عراق گسیل شد تا به این کشور صادر شود اما به‌دلیل اینکه عراقی‌ها به تولید برخی محصولات روی آورده و بعضی محصولات را هم از‌ترکیه خریداری می‌کنند، امکان صادرات میسر نشد. عمده‌فروش‌های محصولات کشاورزی به بهانه کمبود محصول و صادرات به عراق، قیمت گوجه‌فرنگی را به کیلویی 20 هزار و پیاز را به 16 هزار تومان رساندند. در واقع کشور، دچار باخت باخت شد. محصول ایران صادر نشد اما مردم به این بهانه زیر بار گرانی ماندند.
یک صادرکننده می‌گوید: «دلیل این امر، صادرات قبل از ارزیابی کشش بازار صادراتی است. مسئولان باید ظرفیت کشور واردکننده را ارزیابی کرده و اطلاع دهند تا صادرکنندگان، به میزان لازم اقدام کنند.»
با وجود تصویب لایحه الگوی کشت از سال ۸۸، اجرای این مصوبه به بهانه‌های مختلف از سوی وزارت جهاد کشاورزی تاکنون مسکوت مانده است. وزارت جهادکشاورزی البته کشاورزان را به‌دلیل افزایش تولید خارج از برنامه و عدم رعایت کشت مقصر می‌داند. حال آنکه به گفته کارشناسان، در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه، وظیفه کشاورز صرفا کاشت، داشت و برداشت است و باقی قضایا برعهده دولت است. دولت‌ها در این کشورها، کشاورز را روی سرشان می‌گذارند اما اینجا، همه چیز تقصیر کشاورز است.
این در حالی است که کشاورزان هم از پایین بودن قیمت محصولات کشاورزی گلایه‌مندند. نکته عجیب اینکه همین محصولات کشاورزی که روی دست کشاورزان مانده در شهرها به چند برابر قیمت به فروش می‌رسد مثل هندوانه و پیاز و...
مشکل کشاورزان کل کشور عدم اجرای طرح الگوی کشت است که بیش از10 سال است روی میز دولت جا خوش کرده و اجرایی نمی‌شود. اخیرا هم روابط عمومی وزارت جهاد کشاورزی در جوابیه‌ای به کیهان درباره چرایی عدم اجرای الگوی کشت صرفا به این جمله بسنده کرد که «اجرای الگوی کشت به دلیل ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در کنار مسائل فنی نیازمند الزامات قانونی و اجرایی است که تاکنون محقق نشده است!»
معلوم نیست الزامات قانونی و اجرایی یعنی چه؟ که در یک‌ سال آن‌قدر پیاز کاشته می‌شود که برای تولیدکننده صرف نمی‌کند محصول را از روی زمین برداشت کند و در سال بعد گرانی نجومی پیاز همه را حسرت‌زده پیازهای سال قبل می‌کند.
جالب اینکه برخی مسئولان وزارت جهاد کشاورزی سال گذشته در پاسخ به این سؤال که چرا الگوی کشت در کشور نمی‌شود گفته بودند در حال تکمیل آئین‌نامه‌های اجرایی آن هستند.
البته مدیرکل دفتر بازرگانی سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران از خریداری ۶۸ هزار تن پیاز کشاورزان هرمزگان و جنوب کرمان خبر داد اما باتوجه به قیمت 596 تومانی خرید و هزینه‌های گزاف کاشت، داشت و برداشت، مشکلات کشاورزان همچنان باقی است. آیا وقت آن نرسیده تا راهکار مناسب و چاره‌ای برای محصولات کشاورزی از جمله پیاز در جنوب کرمان اندیشیده شود؟