هفتمین سالگرد شهادت شهید مدافع حرم حسن قاسمی‌دانا فرا رسیده است. این شهید در شهریور سال 63 در خراسان به دنیا آمد. از کودکی مدافع حق بود. در یازده سالگی به بسیج پیوست و در هفده سالگی مربی آموزش‌های نظامی شد. از همان نوجوانی به طور خودجوش مداحی می‌کرد و در سیزده سالگی وقتی از اولین سفر راهیان نور برگشت، انگار حسن دیگری از شلمچه برگشته بود و معرفت خاصی نسبت به شهدا یافته بود. او مؤسس و علمدار هیئت روضهًْ‌الحسین(ع) بود. در سال 1390 به سوریه و از همان‌جا به کربلا رفت. وی به شوق شهادت و برای دفاع از حق، عزم رفتن به سوریه و پیوستن به جبهه مقاومت را کرد اما ممانعت‌هایی دید. به همین دلیل هم خود را یک افغانستانی معرفی کرد و فروردین سال 93 از طریق لشکر فاطمیون به صف مدافعان حرم پیوست. معتقد بود اسلام مرز ندارد و هر جا اسلام در خطر باشد باید به کمکش رفت. در تاریخ 18 اردیبهشت 1393 با حمله تکفیری‌ها به حی‌الزهرا در لیرمون حلب که منطقه شیعه‌نشین محسوب می‌شد، درعملیات ثامن‌الائمه(ع) با فریاد یا ابوالفضل(ع) و رجزخوانی در حالی که نارنجکی به دست داشت مورد اصابت چند گلوله قرار گرفت و در ساعت 9 صبح به وقت سوریه در بیمارستانی در حلب به شهادت رسید. پیکر پاکش همزمان با سالروز وفات حضرت زینب‌(س) در مشهد تشییع و در خواجه ربیع به خاک سپرده شد. کتابی با عنوان «به وقت اردیبهشت» نوشته مریم عرفانیان به شرح زندگی، جهاد و شهادت شهید حسن قاسمی‌دانا پرداخته است.