1- وزارت جهاد کشاورزی با توسعه روش‌های نوین آبیاری، تغذیه، بذور اصلاح شده و توسعه تاسیسات و امکانات نگهداری و انبارداری محصولات کشاورزی افزایش بهره‌وری آب را پیگیری نموده و این امر به افزایش تولید در واحد سطح و تولید بیشتر محصولات کشاورزی منجر شده است.
2- برنامه کشت محصولات سبزی و صیفی به صورت فصلی به استان‌ها ابلاغ و در استان‌ها نیز سهم و نقش هر شهرستان و مراکز جهاد کشاورزی تعیین و به مناطق اعلام می‌گردد. آنچه به صورت مشخص در مورد پیاز اتفاق افتاده کشت بیش از برنامه ابلاغی در منطقه جنوب کرمان است به طوریکه برنامه ابلاغی 5500 هکتاری(زمستانه و بهاره) پیاز که برای تولید 320 هزار تن پیاز ابلاغ شده بوده در سطح 15200 هکتار با تولید 865 هزار تن اجرا شده است. بدیهی است مازاد محصول تولیدی امکان مصرف در داخل کشور را ندارد و زیرساخت‌های صادراتی نیز توان صادرات این حجم محصول  را ندارند. هرچند با پیگیری‌های انجام شده و براساس گزارشات گمرک در 11 ماهه سال 99 مقدار 390 هزار تن پیاز صادر شده است که بسیار بالاتر از میانگین صادرات 3 ساله این محصول می‌باشد. (متوسط 3 سال 96 الی 98 معادل 292 هزار تن)
3- اجرای الگوی کشت به دلیل ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در کنار مسائل فنی نیازمند الزامات قانونی و اجرایی است که تاکنون محقق نشده است.
4- هدف از خرید تضمینی در واقع جلوگیری از ضایعات محصولات کشاورزی و ضرر و زیان کشاورزان بوده و براساس قانون افزایش بهره‌وری محصولات کشاورزی و تبصره 6 ماده 6 این قانون، خریدهای تضمینی در محصولات غیراساسی منوط به پذیرش شرایط الگوی کشت از طرف کشاورزان و تولیدکنندگان می‌باشد. در وضعیت کنونی و با اعلام کف هزینه‌های تولید به عنوان نرخ خرید تضمینی، شاهد عدم اجرای برنامه و افزایش بی‌رویه کشت هستیم. بدیهی است هرگونه افزایش غیرمتعارف قیمت تضمینی موجب بالا رفتن سطح زیر کشت پیاز می‌شود که علاوه بر ایجاد ضرر و زیان به کشاورزان، موجب هدررفت منابع عمومی خواهد شد.