کُری‌خوانی وکیل الدوله‌ها برای فراکسیون 180 نفره رهروان
«اگر علاوه بر فراکسیون اصولگرایان، فراکسیون رهروان نیز به استیضاح وزیر علوم رأی دهد، در این صورت فراکسیون اعتدال بدون هیچ فوت وقتی از فراکسیون رهروان جدا می‌شود».
این جملات اظهارات «ابراهیم-ن» یکی از 8-9 نمایندگانی است که طی 7-8 ماه اخیر بارها سعی کردند فراکسیون دولتی را با انشعاب از فراکسیون 180 نفره رهروان ولایت راه‌اندازی کنند، اما به دلیل عدم استقبال نمایندگان منصرف شدند. این نماینده همان زمان اعلام کرده بود ما حتی اگر با 10 نفر هم که شده فراکسیون را راه می‌اندازیم اما انتساب به دولت و مواجه شدن با این پرسش که آیا وکیل‌الدوله شدن تنها در دولت قبل بد بود و حالا امر مستحسنی است از یک طرف و کمبود نفرات از طرف دوم موجب شد فراکسیون مذکور راه‌اندازی نشود. ضمن اینکه تصور بر این بود که با اعلام تشکیل فراکسیون حامی دولت، انسجام میان دو فراکسیون اصولگرایان و رهروان بیشتر خواهد شد. این طیف در انتخابات هیئت رئیسه در صدد برخی تغییرات بود که به خاطر نداشتن رأی موفق نشد.
با وجود این موانع اکنون «ابراهیم-ن» می‌گوید: تعهدات اخلاقی رئیس فراکسیون اکثریت زیر سؤال می‌رود. طی جلسه‌ای که با علی لاریجانی داشته‌ایم، در آن جلسه تعهدات اخلاقی برای همراهی با منش‌های اعتدالی دولت به ما داده شد که در صورت عدم اعتماد مجلس به وزیر علوم این تعهدات و وعده‌ها زیر سؤال می‌رود.
به گزارش «آفتاب» وی در مصاحبه با «افق نو» اظهار داشت: این رفتار باعث تسریع در اعلام موجودیت فراکسیون اعتدال می‌شود. اعلام استقلالی که ناکامی زیادی برای هر دو فراکسیون اصولگرایان و رهروان به دنبال خواهد داشت(!)
این نماینده افزود: در صورتی که استیضاح وزیر علوم انجام شود، فراکسیون اعتدال بدون هیچ تردیدی بلافاصله از فراکسیون رهروان جدا شده و مواضعی در پیش می‌گیرد که همه امور مجلس را به دست بگیرد.(!)
«ع-ف» دیگر حامی ناکام فراکسیون دولتی نیز در همین زمینه گفت: فراکسیون اعتدال پیش از اینها قصد داشت از فراکسیون رهروان یا همان اکثریت مجلس جدا شود و اعلام استقلال کند، ولی وقتی به این نتیجه رسیدیم که تنها با توافق یکدیگر است که می‌توانیم مجلس را در دست داشته باشیم، تصمیم گرفتیم در اعلام استقلال]![ عجله نکنیم.
این نماینده اصلاح‌طلب افزود: اگر وزیر علوم استیضاح شود، قطعاً فراکسیون اعتدال برای ادامه همراهی با فراکسیون رهروان ولایت تجدیدنظر خواهد کرد چرا که دیگر دلیلی برای ادامه همکاری نداریم.
همچنین ابراهیم-ن در مصاحبه با آفتاب گفته است: سخنگوی فراکسیون رهروان ولایت در صحن علنی مجلس توضیح داده که به دلیل اینکه وزیر علوم به درخواست لاریجانی پاسخ منفی داده برای انصراف استیضاح‌کنندگان تلاش نخواهیم کرد.
وی گفت: سخنگوی فراکسیون برای این کار دلیلی آورد که خنده‌دار بود. دلیلش این بود که دکتر فرجی دانا به درخواست آقای لاریجانی جواب منفی داده است. اما من متن درخواست را نمی‌دانم که چه بود. این به نوعی فراکسیون را وادار می‌کند که در برابر وزیر جبهه منفی بگیرند.
خبرگزاری مهر درباره پیشنهاد هیئت رئیسه فراکسیون رهروان به وزیر علوم که از سوی وی پذیرفته نشده نوشت: هیئت رئیسه فراکسیون از فرجی دانا خواست قبل از جلسه استیضاح دو مشاور و معاون خود را که مورد انتقاد نمایندگان هستند عزل کند تا فراکسیون در جلسه استیضاح از وی حمایت کند که فرجی دانا نپذیرفته است، اما انجام این کار تا 10 روز پس از استیضاح را پذیرفته است!

زمزمه بازگشت به سیاست‌های شکست‌خورده تعدیل
در حالی که دولت تلاش می‌کند خود را از احتمال بازگشت به سیاست‌های تعدیل ساختاری دهه 70 تبرئه کند، ارگان رسمی اقتصاددانان طرفدار تعدیل در یادداشتی با عنوان «ضرورت بازگشت به سیاست‌های تعدیل» به تبلیغ مجدد سیاست‌های مذکور پرداخت.
اقتصاد نیوز در این یادداشت نوشت:‌ «برنامه اول توسعه اقتصادی کشور نیز براساس خط‌مشی‌های مشابهی با سیاست‌های تعدیل، اجرا شد و خوشبختانه کشور موفقیت‌های بزرگی کسب کرد. در سال‌های اول برنامه، رشد 1/5درصدی منفی به رشد متوسط حدود 7/2 درصد افزایش یافت و چرخ‌های اقتصاد کشور را به حرکت درآورد و با بازسازی عمده ویرانی‌های کشور که ناشی از جنگ بود و احداث زیرساخت‌ها و تاسیسات زیربنایی، اقتصاد بی‌رمق کشور جان‌ تازه‌ای گرفت.»
جمعی از چهره‌های شاخص اقتصاددانان که از طراحان سیاست‌های تعدیل ساختاری در دوره سازندگی بوده‌اند و در دولت‌های بعد نیز همان تفکرات اقتصادی را در قالب اسامی و طرح‌های متنوع به خورد سیاسیون داده‌اند پس از روزنامه‌ دنیای اقتصاد و هفته‌نامه تجارت فردا، این بار با راه‌اندازی سایت اقتصاد نیوز درصدد بازگرداندن سیاست‌هایی به راس اقتصاد کشور هستند که قبلاً با عواقبی چون تورم افسارگسیخته 49 درصدی، بحران‌های اجتماعی، شوک‌های ارزی و بیکاری گسترده و له شدن عده زیادی زیر چرخ‌های توسعه، آزمون خود را پس داده است.
گفتنی است حلقه نئوکلاسیک‌های وطنی قصد دارد با راه‌اندازی روزنامه انگلیسی زبان خود در آینده نزدیک، مجموعه رسانه‌های این جریان را تقویت کند.

مذاکرات اگر دستاوردی داشت نیازی به اهانت علیه منتقدان نبود
«اهانت به منتقدان، دست یازیدن به شیوه منحرف‌سازی افکار عمومی موسوم به شاه‌ماهی قرمز است».
هفته نامه 9 دی با ارائه این تحلیل نوشت: غربی‌ها به اظهارنظرهای بی‌ربط، عجیب و جلب توجه‌کننده سیاستمداران که به قصد منحرف‌سازی افکار عمومی صورت می‌گیرد «شاه ماهی قرمز» یا (red herring) می‌گویند... متأسفانه به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور برای مدیریت افکار عمومی و موج‌سازی هدفمند در رسانه‌ها، هر از چندی از این «تکانه‌های کلامی» استفاده می‌کند.
9 دی در ادامه توضیح می‌دهد: عملکرد اقتصادی دولت حتی از منظر اقتصاددانان لیبرال همفکر با دولت، قابل دفاع نیست. بسته اقتصادی دولت با انتقادات مبنایی بسیاری از طرف متخصصین روبه‌رو بود و تیم اقتصادی دولت جواب قانع‌کننده‌ای نداشت. با گذشت بیش از یکسال از عمر دولت، وعده‌های اقتصادی دولت محقق نشده و چشم‌انداز منطقی هم برای تحقق وجود ندارد. تیم اقتصادی دولت با راه‌حل‌های تعدیلی نخ‌نما شده گذشته می‌خواهد بر مشکلات فائق آید که مشخص است توفیق چندانی ندارند.
نویسنده همچنین خاطرنشان کرد: هنوز اندکی از سال اول دولت گذشته که بی‌مبالاتی دولت در مبارزه با مفاسد اقتصادی مشخص شده است، رانت 650 میلیون یورویی از طرف سازمان بازرسی کل کشور تایید شده و چند وزیر دولت صرفا در این مورد توجیهاتی را بهانه کردند. با محکوم شدن ایران در دادگاه، دولت باید جریمه سنگینی را برای قرارداد کرسنت بپردازد و مسببین درجه اول این فساد، در دولت یازدهم مسئولیت‌های رده بالا را دارند.
در ادامه این تحلیل آمده است:‌ این غیض و غضب کلامی به طور خاص خطاب به منتقدان مذاکرات هسته‌ای بود. معلوم است که اگر مذاکرات دستاورد چشمگیر و منصفانه‌ای برای کشور حاصل کرده بود نیازی به شماتت منتقدان نبود. اگر دستاوردی باشد خودش بهترین دفاع است و لزومی به فریاد برای مجاب‌سازی مخاطب نیست. توجه کنیم رئیس‌جمهوری که بی‌دلیل اعتبار انقلابی 30 ساله ایران را خرج می‌کند و به راحتی به مذاکره تلفنی بی‌حاصل با رئیس‌جمهور آمریکا می‌پردازد و اوباما را باادب و باهوش می‌خواند، منتقدان دلسوز داخلی را به جهنم می‌فرستد! ظاهرا همه چیز معکوس شده است. اگر در متن سخنرانی رئیس‌جمهور دقت شود گویی استدلال ایشان این است که ما برای عادی‌سازی روابط با آمریکا آمده‌ایم و بحث هسته‌ای و تحریم فرع موضوع است. نشانه این برداشت این است که نه بحث هسته‌ای حل شد و نه تحریم‌ها برداشته شد و هم‌چنان دولت با افتخار از مذاکرات حمایت می‌کند.
نویسنده خاطرنشان کرد: ظاهرا دولت دوست دارد انرژی منفی انتخاباتی را میان خود و منتقدین حفظ نماید. عملکرد دولت ضعیف بوده است و برای رأی‌آوردن در انتخابات‌های آتی دستاورد ایجابی چندانی ندارد. از همین رو دولت فکر می‌کند اگر جو تقابلی را حفظ نماید و آستانه تنش را بالا ببرد، می‌تواند از این پتانسیل سلبی در یک فضای هیجانی استفاده نماید... البته این انتقاد به هیچ‌وجه به معنای نفی اقدامات مسئولین خدومی که در دولت مشغول‌اند، نیست. کارگزاران متعهد و انقلابی در همه بخش‌های دولت هم وجود دارند اما به نظر می‌رسد متأسفانه در اقلیت هستند و جریان اصلی کار دست آدم‌های سیاسی کار است.

دوستی خاله خرسه افراطیون «روحانی دست به انتحار زد»!
یک روزنامه اصلاح‌طلب اظهارات موهن روحانی علیه منتقدان را اقدام «انتحاری» و «محک جهنمی» توصیف کرد.
روزنامه اجاره‌ای آرمان ضمن حمایت از اظهارات روحانی در جمع سفرا که منتقدان مذاکرات را ترسو و بزدل خوانده و آنان را به جهنم حوالت داده بود، به بررسی «استراتژی رئیس‌جمهور از بیان جمله انتحاری» پرداخت و نوشت: روحانی از خود هزینه می‌کند تا ترمزی باشد در برابر آسیب زنندگان به منافع ملی و تخریب‌چی‌های طیفی‌نگر و از طرف دیگر میزان درایت و ایستادگی حامیان واقعی تا همراهان شعاری را محک بزند.»
آرمان توضیح نداد که کجای اهانت به منتقدان دفاع از منافع ملی است؛ ضمن اینکه این روزنامه متوجه نبوده که اگر منتقدان «تخریب‌چی» هستند بنابراین افراطیون لانه کرده در دولت خرابکاران و تخریب‌گران اصلی هستند.
روزنامه شبه اصلاح‌طلب در ادامه تحلیل خود می‌نویسد: روحانی پشت این گفتار نیز سخن گفته و تأکید می‌کند «در یکی دو روز گذشته عده‌ای هیاهو و سروصدا به راه انداختند به دوستان و اعضای دولت می‌گویم بعضی اوقات باید شرایطی پیش بیاید تا همه هرچه در دل دارند، بیرون بریزند و در چنین شرایطی می‌توان رسانه‌ها، یاران ضعیف و قوی، موافقین و مخالفین واقعی را بهتر شناخت.»
آرمان با تیتر «اشراف بر سرّ درون حامیان شعاری» اضافه کرد: فیءالواقع می‌توان مهم‌ترین دستاورد این کنش و واکنش ناگهانی و البته هوشمندانه روحانی را شفاف‌سازی در اردوگاه حامیان و خودی‌های دولت دانست چراکه تکلیف تخریبچی‌های نامنعطف و تهاجم‌نگر از همان ابتدا مشخص بوده و تغییر رویکرد آنان امری دور از تصور است. در این میان اما دولت لازم دارد که سره از ناسره را شناخته و بداند که در بزنگاه‌های حساس و خطیر چه کسان و افرادی و چه طیف‌ها و رسانه‌هایی نه شعاری که با شناخت و آگاهی و میل و رغبت درونی نسبت به تحقق آرمان‌ها و اهداف گفتمان اعتدال گام برمی‌دارند. این نکته بدیهی و مبرهن است که حضور در قدرت جاذبه داشته و عده‌ای در طول یک سال گذشته برای رسیدن به اهداف طیفی و فردی دیگرگونه خود را جلوه‌گر کرده و در قالب فاتحان روز شنبه برای مصادره به مطلوب دولت گام برداشته‌اند و اکنون وقت بازشناسی این افراد و رسانه‌هاست. کسانی که چون منفعت‌نگر هستند و قرابت فکری و اصالت رفتاری ندارند در بزنگاه‌های حساس نمی‌توانند همسو و همنفس با دولت باشند و در نهایت نه همراه و یاری‌سان که باری اضافه بر دوش دولت خواهند بود. ضعف رسانه‌ای دولت در طول مدت سپری شده هم بی‌گمان در همین چارچوب می‌گنجد.
نکته بامزه در اقدام روزنامه آرمان این است که در کنار متهم کردن روحانی به اقدام انتحاری، تیتر اول خود را به این عبارت (از پورنجاتی) اختصاص داد که «تندروها زود به سیم آخر زدند- استیضاح فرجی دانا رأی نمی‌آورد.»
طنز ماجرا آنجاست که همین آقای پورنجاتی در مجلس ششم و به هنگام معرفی فرجی‌دانا به عنوان وزیر پیشنهادی علوم از سوی دولت اصلاحات (به جای معین) با وزارت فرجی‌دانا مخالفت کرده و گفته بود: قرار بر این است که یک شخصیت ‌Neuter  (یعنی خنثی) از نظر سیاسی انتخاب شود که مسائل حل شود، کدام مسائل حل شود؟ ما باید مسئله را بشناسیم، برای مسئله راه‌حل پیدا کنیم. آقای دکتر معین بتی نیست که ما پای او سینه بزنیم! اما اگر نمره 15 است وزیری انتخاب کنید که 13 باشد! نه وزیری که از جهات مدیریتی، سیاسی، تدبیر و پذیرش مقبولیت زیر10!... من در سوابق ایشان (آنهایی که می‌خواهند ارزشی تصمیم بگیرند عرض می‌کنم) ندیدم آقا! سابقه قبل از انقلاب را نمی‌خواهم، شاید سن ایشان اقتضاء نمی‌کرده. اما بعد از انقلاب، در ریزنامه‌شان چیزی که ارائه داده‌اند... در اول عرایضم از مولا علی- ع- برای شما خواندم. موقعیت و شأن است «تقدیم الاراذل و تأخیر الافاضل» اینکار را نکنیم. این تذهبون من به دولت عرض می‌کنم، واقعا کجا داریم می‌رویم؟ من از محیط دانشگاه‌ها اطلاع دارم، حقیقتا بسیاری از دانشگاهی‌های دلسوز، انقلابی، نه آنهایی که دنبال مسائل چنان و آنچنانی هستند، نه کسانی که اصولگرا هستند، نگرانند و نگرانی آنها هم بنظر من نگرانی قابل قبولی است. این در تراز دولت جمهوری اسلامی ایران نیست... مدارک متعددی دارم و وارد جزئیات نمی‌خواهم بشوم، خدای ناکرده نمی‌خواهم شبهه ایجاد کنم. مسائلی هست که یک مقداری لااقل ایجاد سوال می‌کند، ما بعضی از این موارد را بررسی کردیم یا اینکه تخلفات یا شبه تخلفاتی که ممکن است انسان در دوره مسئولیت داشته باشد.