دوراهی رفاه یا ونزوئلا شدن سناریوی نخ نمای اصلاحطلبان برای انتخابات
یکی از سناریوهای تبلیغاتی اصلاحطلبان در انتخابات 96 این بود که در میتینگها و نوشتههایشان عنوان میکردند که ایران در آستانه ونزوئلایی شدن است و اگر اصولگرایان رأی بیاورند، نرخ دلار به 5 هزار تومان خواهد رسید!
سرویس سیاسی-
محسن هاشمی، عضو حزب کارگزاران سازندگی چند روز پیش در کنگره حزب ندای ایرانیان طی سخنانی، انتخابات ۱۴۰۰ برای آینده ایران را مهم دانست و گفت: «ما در یک دوراهی هستیم: یک مسیر ونزوئلا شدن است که تداوم عدم سرمایهگذاری و تورم رکودی ادامهدار است و راه دوم آغاز یک مسیر سازندگی و رونق شبیه اتفاقی که پس از جنگ هشتساله رخ داد با این تفاوت که در این مسیر خطر کاهش قیمت نفت نیز وجود ندارد و میتوان برای یک دهه رونق اقتصادی را تجربه کرد.»
عضو حزب کارگزاران سازندگی، مسئله اصلی کشور را اقتصادی عنوان کرد و گفت: با قیمت ارز فعلی صادرات کشور میتواند نیمی از نقدینگی سرگردان کشور را ببلعد.
هاشمی افزود: فرصت مناسبی است با افزایش صادرات حتی در زمینه نفت و پتروشیمی تا جلوی نقدینگی بالا را بگیریم و تورم را کاهش دهیم و به نقطهای برسیم که تورمهای ۳۰ تا ۴۰ درصدی را تجربه نکنیم و پولهای بدون پشتوانه را بیرون ببریم تا اقتصاد به سمت سالمسازی برود. راهی نداریم وگرنه اقتصاد کشور به سمت ونزوئلایی شدن میرود!
نکته قابل تأمل در این بخش از اظهارات عضو حزب کارگزاران این است که مدعیان اصلاحات در حالی که درصدد توجیه مشکلات کشور و فرار از پاسخگویی هستند، گوشه چشمی هم به دوگانهسازیهای نخنما و تکراری دارند.
یکی از سناریوهای تبلیغاتی اصلاحطلبان در انتخابات 96 این بود که در میتینگها و نوشتههایشان عنوان میکردند که ایران در آستانه ونزوئلایی شدن است و اگر اصولگرایان رأی بیاورند، نرخ دلار به 5 هزار تومان خواهد رسید!
به عنوان مثال، حمیدرضا جلاییپور(فعال اصلاحطلب) در آن ایام انتخابات گفته بود: «کافی است همین آقای جلیلی بیاید تا ایران در عرض ۴ سال ونزوئلا شود... یعنی دوباره وضعیت معیشتی کشور به هم میریزد.»
یا علی مطهری در همان برهه گفته بود: «روحانی کشور را سوئیس نمیکند اما ونزوئلا هم نمیشویم!»
همچنین «عبدالله رمضانزاده» سخنگوی دولت اصلاحات در مصاحبه با آفتاب یزد گفته بود: «ما همین که کشورمان در دولت آقای روحانی مثل ونزوئلا نشده باید خوشحال باشیم. در حالی که وقتی آقای روحانی روی کار آمد مثل ونزوئلا بودیم».
سؤال اساسی که مطرح میشود این است که مگر همین آقایان مدعی اصلاحات در انتخابات گذشته، با همین حرفها و اظهارات مبنی بر «ونزوئلاهراسی»! و البته با شعار بهبود وضعیت و حل مشکلات کشور افکار عمومی را فریب ندادند؟
حالا که بعد از روی کار آمدن دولت مورد حمایت اصلاحطلبان، مشکلات کشور به اوج خود رسیده، قیمت دلار سر به فلک کشیده، وضعیت بورس به هم ریخته، فقر و تورمهای چندصد درصدی داد مردم را درآورده و صدها مشکل دیگر در بخشهای مختلف سر برآورده، بازهم مدعیان اصلاحات در آستانه انتخابات 1400، از ونزوئلایی شدن ایران میگویند و وعده حل مشکلات میدهند!
بیتردید، هیچ عقل سلیمی این دوگانهسازیهای کاذب را که صرفاً برای بهرهبرداریهای سیاسی و انتخاباتی مطرح میشود را باور ندارد و از یک سوراخ دوبار گزیده نمیشود!