این سالم سازی‌ها باید مستمر باشد (نکته ورزشی)
سید سعید مدنی
علیرغم شیوع بیماری خطرناک، کرونا، فعالیت‌های ورزشی و رقابت‌های باشگاهی در رشته‌های مختلف در قالب« لیگ» کماکان در حال برگزاری است. کشتی،فوتبال، والیبال، بسکتبال، هندبال، وزنه برداری و... از جمله رشته‌هایی‌اند که با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی در حال برگزاری مسابقات خود هستند و خلاصه کلام اینکه چراغ ورزش در هر حال روشن و چرخ‌های آن در ایران و سراسر دنیا در حال گردش و چرخیدن است.
این امر به نوبه خود حکایت از اهمیت ورزش و رقابت‌های ورزشی دارد.این واقعیت می‌تواند برای کسانی که در کشورما رسما و به طور قانونی متولی ورزش هستندقابل تامل باشد، کسانی که اداره ورزش را بر عهده‌دارند اما به آن اهمیت نمی‌دهند و به ورزش به عنوان امری دست چندم و دم دستی نگاه می‌کنند و در نتیجه حساسیت لازم را درباره نحوه مدیریت و صلاحیت مدیران به خرج نمی‌دهند. اداره و مدیریت آن را نه بر اساس اصل شایسته‌سالاری بلکه با ملاک‌های غیر منطقی دیگری مثل باندبازی وقیبله گرایی و... تعیین کرده و آن را به دست کسانی از نزدیکان خود می‌سپارند و بدون اینگه نظارتی بر نحوه مدیریت و عملکرد آنان داشته باشند به حال خود رها می‌کنند و... برای همین هم هست که گرچه چرخ ورزش در حال چرخیدن است و حتی در شرایط ناگوار فعلی تیم‌ها و لیگ‌ها- ولو بدون حضور تماشاگر- فعال و در تکاپو هستند، اما فضای کلی حاکم بر ورزش ما چه از حیث فنی و چه از نظر فرهنگی قابل قبول نیست و خروجی آن هرگز با هزینه‌ها و فعالیت‌ها و انرژی‌ای که در آن صرف می‌شود مطابقت ندارد.
ورزش امری است که در ابعاد مختلف همگانی و قهرمانی و... در جای خود و به‌اندازه خود دارای اهمیت است. خاصه اینکه بدانیم ورزش در جهان و روزگار فعلی از کارکردهای متنوع و فراتر از حوزه ورزش برخوردار است و در کشورهای پیشرفته دنیا در برنامه‌ریزی‌های اجتماعی و فرهنگی خود روی موضوع ورزش هم حساب می‌کنند واز جذابیت‌ها و توانایی‌های آن در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... بهره می‌برند. متاسفانه این اتفاقی است که در کشور ما به دلایلی که پیشتر اشاره شد نمی‌افتد ونه تنها از ورزش و توانایی‌های آن استفاده لازم نمی‌شود بلکه بدتر از همه به خاطر رهابودگی و فقدان نظارت، ورزش خیلی جاها به” ضد کارکرد” خود تبدیل می‌شود،سهل است که موجب آسیب‌های اخلاقی و فرهنگی وضررهای اقتصادی و... هم می‌شود! به دیگر سخن به جای اینکه عملکرد و خروجی ورزش به نفع مردم و سلامت روحی وجسمی جامعه تمام شود و به ارتقای فرهنگی جامعه کمک کند به سود افراد و گروه‌های فرصت‌طلب و منفعت جو منجر می‌شود، درباره واقعیت‌های ناخوشایند ورزش ایران بارها و سال‌هاست که کارشناسان و اهل فن تذکر و هشدار می‌دهند این نشریه نیز به سهم خود بارها و بارها در این باره نوشته و تاکید کرده که پیشرفت و قویتر شدن ورزش مستعد بهتر شدن ایران در گروی اصلاح وضع موجود است. وضعیتی که به دلایل اشاره شده ورزش و امکانات آن خیلی جاها تبدیل شده به دکانی دونبش که عده‌ای انگل ومزاحم از قبل آن به قیمت درجازدن و رکود ورزش به دنبال تامین منافع شخصی خود باشند.
البته از سوی مسئولان و تصمیم گیرندگان کمتر واکنشی به این تذکرات صورت گرفته و گوش شنوایی در نزد آنها وجود داشته است. اما از آنجا که به قول منوچهری شاعر”... خرابی چون که از حد بگذرد، آباد می‌گردد”، به خاطر به بار آمدن افتضاحاتی چون پرونده ویلموتس و... توجه خیلی از دستگاه‌های نظارتی و غیر ورزشی و... به موضوع ورزش و اتفاقات نامیمونی که چپ وراست در آن رخ می‌دهد جلب شده و به آن ورود کرده‌اند.
برای مثال مجلس یازدهم در این باره بسیار فعال و پیگیر است و.. اخیرا هم در صدا وسیما حرکاتی برای اصلاح برنامه‌ها ی ورزشی و سالم سازی آنها صورت گرفته است و باز می‌بینیم که سازمان بازرسی کل کشور نیز پیگیر پرونده مربی بلژیکی فوتبال است، همچنین وزارت محترم اطلاعات تحرکاتی درباره برخورد با مفسدان و باندهای دلالی رخنه کرده در ورزش و رسانه‌های ورزشی و... شروع کرده است. این همه البته باعث خوشحالی وامیدواری کسانی است که به توانایی‌ها و ظرفیت بالای پیشرفت ورزش کشور ایمان دارند، اما همواره جولان و تاخت و تاز بی‌امان افراد منفعت جو وشهرت طلب را مضر به حال ورزش می‌دانسته‌اند.
با این حال باید بر این نکته هم تاکید کرد که جریان سالم‌سازی و اصلاح وضعیت ورزش(بیش از هر جا در حوزه مدیریت و رسانه‌های ورزشی علی‌الخصوص صدا و سیما) به طور پیگیر و در طولانی‌مدت ادامه پیدا کند و به حرکات مقطعی و برخوردهای موردی منحصر نشود. تا آنجا که فضای سالم بر محیط ورزش ما حاکم شود. بدون شک در این صورت آینده‌ای بسیار روشن و روزهای پرافتخاری در انتظار ورزش مستعد ایران عزیز خواهد بود.ان شاء الله