یك روز در منزل آیت‌الله مروارید بودیم كه آیت‌الله بهجت فرمود: «در رشت یك اهل منبر بود كه مى‌گفت: وقتى بالاى منبر مى‌روم، اول به امام حسین(ع) سلام مى‌دهم، اگر جواب مرا داد منبر را ادامه مى‌دهم، وگرنه از مردم عذرخواهى مى‌كنم و به پایین مى‌آیم. شخصى از او سؤ ال كرد كه چه كار كردى كه به این مقام رسیدى؟! گفت: یك مجلسى بود که دو تا منبرى دعوت كرده بودند ،یكى من بودم و یكى دیگرى.آن منبرى قبل از من به منبر رفت و من در دل گفتم: طورى باید صحبت كنم كه منبر او را خراب كنم، ولى با نفس خودم مبارزه كردم و تا چهل روز به منبر نرفتم و خداوند این عنایت را به من كرد.
* نكته هاى ناب از آیت‌الله بهجت ،چاپ چهلم، 1391، ص144.