رسالتمان چیسـت؟
پژمان کریمی
صیانت از شان حرفه‌ای مختص تمام شغل‌های شریف است. چه هنری چه غیرهنری! صیانت از شان و جایگاه حرفه‌ای یعنی:
فعالان یک عرصه یا حرفه؛ به بهترین حالت ممکن کار کنند؛ جدی و بدون کم‌گذاری! یعنی از آن شغل، نه نردبانی برای رسیدن به مطامع پوچ دنیوی و نه ابزاری برای برکشیدن و هوی و هوس، که برای تعالی و رستگاری دنیوی و اخروی بهره گیرند. یعنی حریم حرفه‌ای شغلی را از ورود هر آفت و انگلی مصون بدارند و گژی‌ها را اصلاح نمایند.
در ساحت سینما نیز صیانت از شان حرفه‌ای به شکل طبیعی مطرح بوده و هست. برخی برآنند که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا دولت باید از شان حرفه سینما صیانت کند. چگونه؟ با تصویب و اعمال سیاست‌ها و قوانین خاصه و یا حمایت از هنرمندان بزرگ و... برخی نیز معتقدند صیانت از شان سینما بر عهده سینماگران است. آنان هستند که با تأکید و اصرار بر قوانین و قواعد هنری، از ورود نااهلان و بی‌هنران جلوگیری کنند و شأن سینما را پاس بدارند و بالا کشند. اما نگارنده بر آن است که صیانت از شأن سینما، اول به‌دست اهالی سینما و دوم از سوی دولت باید گرامی‌داشته شود و پاسداری گردد. هر دو! چرا که هر کدام از این دو گروه یعنی دولت و سینماگران کارکردها و میزان قدرت و حوزه نفوذی دارند. دولت به اندازه سینماگر ساحت سینما را نمی‌شناسد و بر آن وقوف ندارد. هنرمند سینماگر نیز به میزان دولت، قدرت اجرایی ندارد و از حیث مادی و معنوی به دولت نیاز دارد. دولت با وضع قوانین و سینماگر با نگاه حرفه‌ای و هنری می‌توانند آفت‌زدایی سازند و عرصه سینما را پالایش نمایند. ضمن اینکه صیانت از سینما به‌دست هنرمند باید واجد اخلاق‌گرایی شود نه صرفا ملاک قرار دادن شئون هنری. تا این خصیصه حادث نشود، پریشانی از آفات و تلاش برای برکشیدن سینما؛ بی‌اثر است.
مدتی است فضای مجازی مملو از تصاویر و دیدگاه‌های سطحی برخی از منسوبان به اردوگاه سینماست. تصاویر و مطالبی که در شأن یک هنرمند نیست و برخی ناخواسته و ندانسته حکم به بی‌ریشه‌گی و سطحی‌نگری همه سینماگران می‌دهند. این یعنی متأسفانه صیانت از شان حرفه‌ای در ساحت سینما رعایت نشده است، یعنی اهمال صاحبان سینما و یعنی اهمال سازمان سینمایی کشور. جز این معنای دیگری متصور نیست!