بر اساس فرهنگ قرآنی انسان می‌بایست روزانه به دو امر توجه داشته باشد: استخاره و استعاذه.
مراد از استخاره این است که وقتی صبح از خواب برمی‌خیزد از خدا طلب خیر کند و از او بخواهد تا هر چیزی که خیر است به او بدهد؛
مراد از استعاذه این است که از خدا بخواهد او را از هر چیزی که شرور خلق است در امان
نگه داشته و در پناهگاه خویش جا دهد. از همین‌رو خواندن معوذتین (سوره‌های ناس و فلق) برای در امان ماندن از شرور مخلوقات بسیار مهم است؛ زیرا انسان نمی‌داند چرا و چگونه از شرور مخلوقات در امان بماند. پس لازم است تا به پناهگاه امن الهی پناه برد و دست‌کم با «معاذالله» خود را در امان نگه دارد؛ چنانکه حضرت یوسف(ع) انجام داد.
دردعایی که در هر روز ماه رجب بر خواندن آن در تعقیبات نمازهای یومیه تاکید شده و مستحب است تا در تعقیبات نمازهای یومیه در غیر ماه رجب نیز خوانده شود و به دعای «‏یا مَنْ اَرْجُوهُ»‏ معروف است، آمده است:  یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ، وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ، یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ، یا مَنْ یُعْطى‏ مَنْ سَئَلَهُ، یا مَنْ یُعْطى‏ مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ‏ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَهًْ، اَعْطِنى‏ بِمَسْئَلَتى‏ اِیَّاکَ، جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَ جَمیعَ خَیْرِ الْأخِرَهًِْ، وَ اصْرِفْ عَنّى‏ بِمَسْئَلَتى‏ اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَ شَرِّ الْأخِرَهًًِْْ، فَاِنَّهُ‏ غَیْرُ مَنْقُوصٍ مااَعْطَیْتَ، وَ زِدْنى‏ مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ؛
ای آن ‌که هر خیری را از او امید دارم و از خشمش در هر شرّی ایمنی جویم، ای آن ‌که در برابر عبادت اندک مزد بسیار عطا می‌کند، ای آن‌ که به هرکه از او بخواهد می‌بخشد، ای آن ‌که به هرکه از او نخواهد و او را نشناسد نیز می‌بخشد، عطایش از روی مهربانی و رحمت است، با درخواستم از تو، همه‌ خیر دنیا و خیر آخرت را به من عنایت کن و با درخواستم از تو همه شر دنیا و شر آخرت را بازگردان، زیرا آنچه را تو عطا کردی کاستی ندارد و از احسانت بر من بیفزای ای کریم.
راوی گفت: حضرت امام صادق(ع) مَحاسن (موهای صورت) شریف خود را در پنجه‌ چپ گرفت و این دعا را با حالت درماندگی و زاری همراه حرکت دادن انگشت اشاره دست راست خواند: يَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ، يَا ذَا النَّعْماءِ وَالْجُودِ، يَا ذَا الْمَنِّ وَالطَّوْلِ، حَرِّمْ شَيْبَتِي عَلَى النَّارِ. ای دارای بزرگی و بزرگواری، ای دارای بخشش و جود، ای دارای عطا و کرم، محاسنم را بر آتش دوزخ حرام کن. (مفاتیح‌الجنان، ادعیه ماه رجب)
در این دعا و امثال آن به ما یاد داده شده تا استخاره و استعاذه حقیقی به خدا داشته باشیم.