نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
ارگان دولت: بخشنامه‌ها دست و پای تولید و صادرات را بست
سرویس سیاسی ـ
روزنامه دولتی ایران دیروز در گزارشی نوشت: «چه باید کرد که نوسان قیمت کالاها به حداقل برسد؟ کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی در پاسخ به این سؤال نظر واحدی دارند و آن ثبات قیمت ارز است، نکته‌ای که بانک مرکزی هم در آخرین گزارش خود از اوضاع اقتصادی کشور بر آن تاکید مضاعفی داشت و چالش مهم هدف تورمی آن نهاد را قیمت ارز اعلام کرد. آنها اعتقاد دارند کمبود منابع ارزی سبب شده بازار به صورت متناوب با رشد قیمت‌ها روبه رو شود. در عین حال برخی‌ها جریان نوسان قیمت را سیاه می‌بینند و می‌گویند که اگر تولیدکنندگان سطح وابستگی خود به اجناس و مواد اولیه خارجی را کم کرده بودند اکنون وابستگی به واردات مواد اولیه باعث گرانی پیوسته کالاها نمی‌شد.»
در ادامه گزارش آمده است: «این صحبت نقادان در حالی است که دو دیدگاه در برابر آنها قرار گرفته است یک دیدگاه اینکه در هیچ کشوری از صفر تا صد یک کالا در یک کشور تولید نمی‌شود و برای آنکه شاهد تولید ارزان قیمت و با صرفه باشیم واردات بخشی جداناپذیر از اقتصاد است. گروهی دیگر هم این گونه به منتقدان رشد قیمت‌ها واکنش نشان دادند، آنها می‌گویند وقتی کشوری تحریم است انتظارات تورمی در آن رشد پیدا می‌کند لذا رشد قیمت کالاها در شرایطی که تهدیدهای مختلف وجود دارد طبیعی است. به هر ترتیب باید پذیرفت که مشکلات مختلف باعث شده این روزها نوسان قیمت به حداکثر خود برسد. در این سال‌ها تولیدکنندگان تا حد امکان به سمت خودکفایی حرکت نکردند، سیاست گذاران بخشنامه‌هایی را ابلاغ کردند که دست و پای تولید و صادرات را بست و برخی از مجموعه‌ها هم نتوانستند از بخش خصوصی حمایت کنند و سبب توسعه صادرات شوند.»
قوه مجریه، یک سوم هم در مشکلات سهم ندارد!
محمد‌هاشمی رفسنجانی، عضو سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «در شرايط موجود دولت به معني قوه مجريه که يکي از قواي سه‌گانه محسوب مي‌شود حتي يک سوم سهم را هم ندارد... قوه قضائيه و قوه مقننه و نيروهاي مسلح و ساير نهادها نيز هستند که هم در حوزه اقتصاد و هم در حوزه سياست و هم در ساير حوزه‌ها مشارکت دارند و رفتار مي‌کنند. لذا اين مسئله کل نظام است نه يک فرد يا قوه خاص. دولت تنها و به قول معروف يک دست صدا ندارد. اين وظيفه همه است که رعايت کنند، صرفه‌جويي کنند، به فکر مردم باشند، نيازهاي مردم را تامين کنند. به جاي اين بداخلاقي‌هايي که بازي در زمين دشمن است يا هدف ديگري دارد بايد به حل مشکلات مردم بپردازند. مردم هم از هر تريبوني که داشته باشند استفاده کرده و مي‌گويند که مسئولان اختلافاتشان را در جاي ديگري حل کنند و به مشکلات ما رسيدگي کنند.»
چندی پیش حجت‌الاسلام و المسلمین غلامرضا مصباحی مقدم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفته بود: «درخصوص بودجه، رئیس‌جمهور و هیئت دولت ۹۴ درصد از بودجه را در اختیار دارند و فقط ۶ درصد آن متعلق به رهبری، قوه مقننه، قضائیه، نیروهای مسلح، شورای نگهبان و... است. بنابراین دولتمردان به جای فرافکنی به وظایف اصلی خود بپردازند.»
بررسی میزان تخصیص بودجه در دستگاه‌های ملی در سال‌های اخیر نشان می‌دهد، بیشتر نهادهای خارج از قوه مجریه و یا مؤسسات فرهنگی دریافت‌کننده کمک، بخش قابل‌توجهی از میزان بودجه مصوب سالیانه خود را دریافت نکرده‌اند و میان بودجه مصوب و میزان تخصیصی به آنها فاصله معناداری وجود دارد. به‌عبارت‌دیگر، ماجرای حکایت «آش نخورده و دهان سوخته» است.
کارشناسان و صاحبنظران بارها تاکید کرده‌اند که 70 الی 80 درصد مشکلات ناشی از سوءمدیریت در دولت است. باید یادآور شد که ارگان دولت نیز روز گذشته در گزارشی که در صدر ستون «نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای» آورده شده، نوشته است: «سیاست گذاران بخشنامه‌هایی را ابلاغ کردند که دست و پای تولید و صادرات را بست.»
رفع وابستگی به نفت؛ امری ضروری و امکان‌پذیر در صورت اهتمام دولت
آلبرت بغزیان، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران دیروز در ارگان دولت نوشت: «شرایط کنونی نشان می‌دهد که سیاست ابلاغی مقام معظم رهبری، یعنی اقتصاد مقاومتی نیز به خوبی اجرایی نشده و تاب آوری کشور در برابر فشارهای خارجی چندان قابل قبول نیست. سطح تولید و صادرات کشور در این دوره نه تنها جهش نداشته؛ بلکه تولیدکننده با مشکلاتی نظیر تامین مواد اولیه و تجهیزات مواجه است. لذا اینکه گمان کنیم دوره تحریم یک فرصت برای مقاوم سازی اقتصاد است، چنین نیست. اما در این شرایط چه باید کرد؟»
وی افزود: «به نظر می‌رسد که هنوز راه‌هایی برای بهبود شرایط اقتصاد وجود دارد. کشوری را نمی‌توان یافت که تحریم است و اقتصاد پویایی دارد. اقتصاد ایران نیز در قرنطینه نمی‌تواند مقاوم شود. راه اصلی بهبود شرایط این است که به شرکای تجاری کشور نظیر اروپا، روسیه، ترکیه و... فشار بیاوریم تا تحریم‌های آمریکا را نادیده بگیرند و مراودات کالایی و ارزی خود را با ایران افزایش دهند. البته با توجه به انتخابات ماه نوامبر آمریکا ممکن است که گشایشی حاصل شود و این کشور دوباره به برجام بازگردد؛ لذا نمی‌توان به اقتصاد فعلا نگاه بلندمدت داشت. در داخل نیز تدابیر ویژه و اتخاذ سیاست‌های خاص و مشخص توسط بانک مرکزی، افزایش نظارت بر قیمت‌ها، بازرسی‌ها، ممانعت از احتکار و قاچاق معکوس می‌تواند به مدیریت نسبی شرایط کمک کند. اما اینکه بخواهیم در تولید رونق چشمگیری را رقم بزنیم و اقتصاد کشور را بی‌نیاز از دلارهای نفتی کنیم، مقدور نیست و نمی‌توان در انتظار فرصت سازی از تحریم و گشایش‌های ویژه بود.»
رفع وابستگی به نفت، امری ضروری و کاملا امکان‌پذیر است اما مسئله اینجاست که دولت بسترها و لوازم این امر را فراهم نکرده و ظرفیتهای داخلی و فرصت‌های رونق اقتصادی را معطل وعده‌های پوچ بیگانگان گذاشت. گسترش تعامل با همسایگان، فعال سازی عرصه مسکن، گسترش پالایشگاه سازی و تبدیل نفت خام به فرآورده، هدایت نقدینگی به عرصه‌های مولد، اصلاح نظام بانکی، اصلاح ساختاری بودجه، گسترش پایه‌های مالیاتی، حمایت ویژه از تولید و استقبال و توجه به راهکارهای صاحبنظران از جمله مواردی است که اگر دولت اهتمام لازم را به آنها داشت، موجب مقاوم سازی و شکوفایی اقتصادی می‌شد. اما دولت در مقابل، عرصه مسکن را به مدت حدودا 5 سال رها کرد، در راه‌اندازی سامانه املاک و اسکان کشور اهمال کرد، حقوق نجومی پرداخت کرد، نقدینگی را به عرصه‌های مولد هدایت نکرد، سهمیه بندی بنزین را حذف کرد، به ذخایر طلا و دلار چوب حراج زد و اقتصاد را شرطی کرد.
نقد برنامه اقتصادی منتقدان دولت!!
روزنامه شرق در سرمقاله شماره دیروز خود نوشت: «دولت دوازدهم در ضعیف‌ترین موقعیت خود است. روز و ساعت و شاید دقیقه‌ای نیست كه فیلم و سخن و گفتاری علیه عملكرد آن در فضای مجازی منتشر نشود.»
دولت تدبیر و امید با حمایت‌های اصلاح‌طلبان و برنامه‌های غیراخلاقی این طیف علیه دیگر نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی رسید. حالا یک روزنامه طیف موسوم به اصلاح‌طلب (شرق) در سرمقاله خود نوشته: «كلیپ‌هایی كه متأسفانه به‌سرعت كاربران از آن استقبال می‌کنند و بازنشر می‌شود. رفتاری كه بخش عمده‌ای از آن ریشه در استیصال و نارضایتی شدید از وضعیت و عملكرد اقتصادی دولت دارد. شاید بتوان گفت جامعه ایران كمتر زمانی چنین نگران، عصبی و بی‌افق بوده است. اكنون خرید خانه‌ای محقر و كوچك حتی در حاشیه شهرها یا داشتن یك پراید دست دوم به آرزویی دست‌نیافتنی تبدیل شده است؛ یافتن شغلی با سه تا چهار میلیون تومان حقوق كه تقریبا افسانه است. وضعیت بد اقتصادی از دو سال قبل و با شروع دور جدید تحریم‌های ظالمانه و افزایش سوءسیاست‌ها[!!] و انجام‌نشدن اصلاحات ساختاری اقتصادی و پاندمی كرونا تشدید شد. تورم بالای 30 درصد و منفی‌شدن رشد اقتصادی و ایجاد فضای ركود تورمی و... بی‌شك تأثیرات بسیاری بر روح و روان و رفتار انسان ایرانی گذاشته و می‌گذارد.»
چنان‌که خواندید از عبارت «سوءسیاست‌ها» استفاده شده یعنی دولت عملکرد خوبی دارد و دچار «سوءمدیریت» نیستیم بلکه سوءسیاست داریم! در این سال‌ها طیف اصلاح‌طلب نشان داده که در فرافکنی تبحر ویژه‌ای دارد و این مدل جدید فرافکنی را نیز باید به قبلی‌ها افزود.
سپس در حالی که اصلاح‌طلبان و دولت مورد حمایت آنها در راس کار است، شرق در سرمقاله خود به هجو برنامه اقتصادی منتقدان دولت پرداخته و نوشته است: «مخالفان و رقبایی كه جز تهدید و توهین هیچ‌گاه در تمام دوران حضورشان چه بر اریكه قدرت و چه خارج از آن، طرح و نقشه و برنامه‌ای برای تغییر مثبت و بهبودی اوضاع ارائه نداده‌اند...»
گویا این جماعت یادشان رفته است که در دوره‌های قبل ریاست جمهوری چه توهین‌های زشتی علیه رئیس‌جمهور بیان داشتند و حتی کار را با یک کاریکاتور به اوج وقاحت رساندند. باید پرسید آیا دولت متبوع شما گوشی برای شنیدن انتقادها و اجرای برنامه‌های جناح رقیب دارد؟!
نکته آخر اینکه لیست توهین‌های دولتمردان علیه منتقدان به راحتی در اینترنت قابل احصا و بررسی است.