یادی از شهید مدافع حرم ابوذر امجدیان
شهدا واقعاً زندهاند(حدیث دشت عشق)
امروز پنجمین سالگرد شهادت شهید مدافع حرم ابوذر امجدیان است. این شهید والامقام در روز ۲۸ مرداد ماه سال ۱۳۶۵ در روستای سهنله از توابع شهرستان سنقروکلیایی به دنیا آمد و در سایه محبتهای پدر و مادری پاکدامن دوران کودکی را پشتسر گذاشت و پس از اخذ دیپلم در رشته آی.تی دانشجو شد. با آغاز جنایات گروهک تکفیری داعش در حریم آلالله، ابوذر امجدیان نیز به نبرد با آن جانیان برخاست. ابوذر امجدیان صبح روز یکم آبان ماه سال ۱۳۹۴ که مصادف با تاسوعای حسینی(ع) و چهارمین سالروز ازدواجش بود به درجه رفیع شهادت نائل آمد. همسر شهید امجدیان در مصاحبهای گفته است: «ابوذر بسیار مطیع ولایت بود و در رابطه با اعزام به سوریه زمانی که من مخالفت کردم گفت «چون رهبر ما و، ولی امر ما امر کرده باید برای دفاع از حرم اهلبیت(ع) بروم». ابوذر در سال ۹۴ خیلی به مأموریت میرفت و من به دلیل وابستگی شدید به ایشان با اعزام او به مأموریتهای خارج از کشور مخالفت میکردم، زیرا به هیچ وجه تحمل دوری او را نداشتم... ابوذر قبل از اینکه به سوریه برود مدام کنارم مینشست و میگفت «مریم جان، از شما یک خواهش دارم؛ اینکه اگر روزی خبر شهادتم را شنیدی، داد و فریاد نزنی، دوم اینکه این قدر به من وابسته نباشی»، و اکنون بعد از رفتن ابوذر صبرم زیاد شده و زمانی که در اوایل خیلی بیقراری میکردم به خواب من آمد و گفت «مریم، تو را به خدا این قدر بیقراری نکن، هر وقت ناراحت میشوی من کنارت میآیم»، و درک کردم که شهدا واقعاًً زندهاند.»