kayhan.ir

کد خبر: ۲۰۰۴۸۳
تاریخ انتشار : ۱۸ مهر ۱۳۹۹ - ۲۱:۴۰

اخبار ویژه

گرانی را سر سفره مردم گذاشتید حالا می‌خواهید صدای بی‌صدایان باشید؟!
یک عضو شورای هماهنگی جبهه اصلاحات می‌گوید اصلاح‌طلبان باید صدای بی‌صدایان جامعه باشند.
ابراهیم اصغرزاده در نشست حزب جوانان ایران اسلامی گفت: اصلاح‌طلبان باید به مردم ثابت کنند که همچنان در کنار آنها بوده و صدای بی‌صدایان جامعه همچون کارگران، فقرا، زنان، دانشجویان، معلمان و اقلیت‌ها هستند.
وی افزود: عملکرد مسئولین و حوادث و مسائل مختلف پیش آمده در طی چند سال گذشته موجب بروز انباشت مطالعات به‌حق مردم گردیده و دست و پنجه نرم کردن ملت با مشکلات و بروز برخی اعتراضات در سطح جامعه، ضرورت اجرای هرچه سریع‌تر اصلاحات اساسی را برای حاکمیت پررنگ‌تر کرده است.
وی گفت: اصلاح‌طلبان در شرایط حساس فعلی و در راستای اعتمادسازی مجدد و نجات کشور نیازمند بازنگری جدی در استراتژی گذشته خود هستند و باید به مردم ثابت کنند که همچنان در کنار آنها بوده و صدای بی‌صدایان جامعه هستند.
این سخنان در حالی است که امسال اصغرزاده باید به خاطر سوء مدیریت حاد طیف متبوع خود در دولت و مجلس، از قاطبه مردم عذرخواهی کند. اصغرزاده کسی است که گفته بود دولت روحانی،‌ رحم اجاره‌ای اصلاح‌طلبان است. اما حالا که هفت سال از اجاره کذایی گذشته،‌ افراطیون مدعی اصلاحات حاضر نیستند مسئولیت این اجاره و پیامدهای تلخ آن را برای مردم بپذیرند. در واقع اکنون اگر مردم گلایه و اعتراضی دارند، ‌مشخصاً متوجه ائتلاف اشرافیت مدعی اصلاحات و اعتدال است که با وعده رونق اقتصادی، تورم بالای 600 درصد را ظرف 7 سال به مردم تحمیل کرده‌اند.

کنایه سایت حامی دولت؛ تورم را ننه‌جون کروبی هم می‌فهمد
یک سایت حامی دولت می‌گوید آقای روحانی اگر از نابسامانی‌های اقتصادی و گرانی خبر ندارد، «از ننه‌جون کروبی» بپرسد.
کروبی در انتخابات سال 88 گفته بود حتی ننه جون من هم تورم را متوجه می‌شود چون وقتی که می‌رود گوشت بخرد، می‌فهمد گران است. تورم با زندگی مردم کار دارد.
حال سایت فرارو با استناد به همین سخنان، می‌نویسد: برخی صاحب‌منصبان و سیاسیون، ظاهراً درک درستی از شرایط و وضعیت واقعی جامعه ندارند یا خود را در این باره به بی‌خبری می‌زنند! اصطلاح «ننه‌جون کروبی» اشاره به وضعیتی دارد که مردم، شرایط دشوار و بغرنج اقتصادی - سیاسی را به خوبی با پوست و گوشت خود احساس می‌کنند، اما  مقامات (کارشناسان و همراهان آنها) منکر چنین وضعیتی هستند یا آن را با ارائه آمارها و مقایسه‌های نادرست تحریف یا مصادره به مطلوب می‌کنند. در چنین شرایطی می‌توان گفت که رابطه مردم و دولت در وضعیت «ننه‌جون کروبی» قرار گرفته است.
در یک‌سال اخیر، و به‌ویژه در چند ماه اخیر به طور مکرر شاهد چنین وضعیتی بوده‌ایم! وضعیتی که زمانی دولتمردان کنونی، در زمان ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد، منتقد جدی و شدید آن بودند. ارائه آمارهای انتخاب‌شده، تحلیل و تفسیر نادرست آمارها و همچنین ارائه مقایسه‌های نادرست برای مصادره به مطلوب کردن آنها به نظر می‌رسد، ‌بسیاری از دولتمردان همچنان هنوز درک و دریافت واقعی و درستی از اوضاع اقتصادی مردم ندارند یا خود را به نادیدگی و ناشنوایی می‌زنند!
اخیراً رئیس‌جمهور محترم، در جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا با تفسیر نادرست یک داده آماری اعلام کرد که اقتصاد ما در وضعیت کنونی در شرایط بهتری نسبت به آلمان قرار دارد! معنای ضمنی این آمار این است که کشور در وضعیت بغرنجی از نظر اقتصادی قرار ندارد و مردم باید خوشحال باشند که وضعیت اقتصادی ما از آلمان بهتر است!
آیا در تمام دستگاه عریض و طویل وزارت اقتصاد، بانک مرکزی یا مشاوران اقتصادی و رسانه‌ای رئیس‌جمهور کسی نیست که اطلاعاتی صحیح به رئیس‌جمهور محترم ارائه کند یا برای مدیریت بهتر افکار عمومی، راهبردها و اقدامات مناسبی را پیش پای او قرار دهد؟
انتقاد سایت حامی دولت به روحانی به استناد کنایه سال 88 کروبی در حالی است که کروبی و موسوی در انتخابات 92 و 96 از روحانی حمایت کردند و جزو بدهکاران مضاعف مردم محسوب می‌شوند. ضمن اینکه تورم و رکود اقتصادی امروز حتی به اعتراف برخی مقامات دولتی، اصلاً قابل مقایسه با سال 90 یا 92 نیست.

جواب هاشمی‌طبا به اعتماد؛ روحانی استعفا بدهد که چه؟
عضو دولت اصلاحات با تخطئه زمزمه برخی افراطیون مدعی اصلاحات درباره استعفای روحانی گفت: روحانی استعفا بدهد که چه؟ چه کسی می‌خواهد بیاید؟
مصطفی هاشمی‌طبا در گفت‌وگو با آفتاب یزد و درباره فضاسازی طیف متبوعش علیه نامزدی نظامیان اظهار داشت: اصلا اینکه آدم‌ها چه لباسی می‌پوشند مهم نیست، مهم این است که در مغزشان چه می‌گذرد. برخی تصور می‌کنند یک نظامی بیاید مثل رضاشاه بزند و بکوبد و... نه؛ آنقدر نظامی‌هایی هستند که خیلی قلب رئوفی دارند ما باید ببینیم کسی که می‌خواهد بیاید، روحانی باشد، نظامی باشد، دکتر باشد یا... باشد، فرقی ندارد چه فرقی دارد چه لباسی به تن کرده است، مهم این است که ببینیم برنامه‌اش چیست؟ وی اضافه کرد: الان مثلا می‌گویند آقای روحانی استعفا بدهد، استعفا بدهد که چی؟ چه کسی می‌خواهد بیاید؟ چه کاری می‌خواهد بکند؟ آقای روحانی الان چه باید بکند؟ باید کسی روی کار بیاید که راهکار مشخص فرار از بحران داشته باشد. هر کس می‌خواهد بیاید فقط ابتدایش بگوید من می‌خواهم چه کاری انجام بدهم و کاری که می‌خواهم انجام بدهم چه اثراتی روی جامعه دارد. خب نظامی بیاید. اگر این توان را داشته باشد که کشور را از بن‌بست خارج کند، اگر از سوی مردم برگزیده شود، دیگر فرقی ندارد پیشینه‌اش چه بوده و لباس تنش چه بوده است.
وی در پاسخ این سوال که از نظر شما هر کاندیدایی که برنامه جامعی برای اداره کشور بدهد، در کنار رزومه اجرایی پیشینی که دارد، فارغ از لباس تنش شایستگی رقابت برای اداره دولت را دارد؟ گفت: واقعا اگر برنامه باشد یک برنامه مدون و عملیاتی و به دور از شعار با ویژگی سابقه اجرایی کاندیدا همراه شود که باید گفت خیلی هم خوب.
روسای‌جمهور در زمان نامزدی شعار می‌دهند. برنامه نمی‌دهند. شعار می‌دهند. فرقی هم نمی‌کند، چه آقای احمدی‌نژاد و چه آقای خاتمی و چه آقای روحانی، شعار می‌دهند. مردم هم دنبال برنامه نیستند و آنها هم می‌دانند مردم جذب شعار می‌شوند نه برنامه. برای اینکه برنامه دادن فکر و تحلیل و کار می‌خواهد. بنابراین اصلا برنامه بدهند که چه؟ یک سری شعار را عنوان می‌کنند و هوادار ایجاد می‌کنند و سیستم‌های تبلیغاتی راه‌اندازی می‌کنند. بله اگر یک رئیسی، هر کسی می‌خواهد باشد، به جای شعارزدگی، با برنامه پیش بیاید و به برنامه هم پایبند باشد، نظامی هم باشد قدمش روی چشم.

آفتاب یزد: اصلاح‌طلبان به جای بهانه‌تراشی عذرخواهی کنند
یک روزنامه زنجیره‌ای می‌گوید اصلاح‌طلبان منفعت‌طلب شده‌اند و باید از مردم عذرخواهی کنند.
روزنامه آفتاب یزد می‌نویسد: بعد از 20 سال کم‌کم مردم مشاهده کردند که اصلاح‌طلبان در وعده‌های خود مصمم نیستند، در عمل فرقی میان اصلاح‌طلب با اصولگرا وجود ندارد، هرکدام به‌دنبال منافع شخصی یا گروهی خودشان هستند و وقتی رای پیروزی را از مردم گرفتند دیگر فراموش می‌کردند که چرا رای گرفتند. در دو دوره اخیر جریان اصلاح‌طلب دو دوره پشت‌سر هم تمام‌قد به حمایت از حسن روحانی پرداخت. از رئیس‌جمهوری که حالا بسیاری می‌دانند آنچه که می‌نمود نبود! حالا اصلاح‌طلبان بارها و بارها تکرار می‌کنند که دولت اصلاح‌طلب نیست و نباید عملکرد آن‌ به پای اصلاح‌طلبان نوشته شود! اما این واقعیتی است که اصلاح‌طلبان عامل اصلی شکل‌گیری دولت فعلی هستند، مردم به اعتبار آن‌ها به روحانی رای دادند باید از اصلاح‌طلبان پرسید چرا دو بار پیاپی با حمایت بی‌قید و شرط از روحانی به او چک سفید امضاد دادید اما حالا می‌گویید مقصر وضع موجود نیستید؟ این گزاره‌ای است که مردم آن را نخواهند پذیرفت. روی‌گردانی مردم از این جناح سیاسی نیز به خوبی خود را نشان داد در جایی که در انتخابات مجلس 98 بهترین رای اصلاح‌طلبان در تهران میلیونی فقط حدود 90 هزار نفر بود! بنابراین به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان نیاز به استراتژی بسیار عمیق‌تری دارند. این جریان باید با صدای رسا از همه مردم بابت دو دوره حمایت از روحانی، بابت ارجح دانستن منافع گروهی به منافع مردم و بابت میل به قدرت‌ عذرخواهی کند!
اصلاح‌طلبان باید صریحا عذرخواهی کرده، مانیفست روشنی ارائه دهند و روی آن ثابت‌قدم باشند نه اینکه وقتی بوی قدرت به مشامشان رسید پیگیری اهداف اصلاح‌طلبانه را فدا کنند. اما به نظر می‌رسد تاکنون چنین رویه‌ای دیده نشده است و اصلاح‌طلبان به‌دنبال بهانه‌تراشی هستند!
علی صوفی عضو شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان می‌گوید: «جریان اصلاحات باید در درون خود یک‌سری تغییرات ایجاد کند. تا اشتباهات گذشته دیگر تکرار نشود.
«به عنوان نمونه نسبت به انتخابات شورای شهر در سال 1396 انتقادات وسیعی در بین اصلاح‌طلبان به وجود آمد و خیلی‌ها نحوه بستن لیست برای شورای شهر را مورد نقد قرار دادند، این انتقاد تا حدی وارد بود که هیچ مدافعی نیافت، از شورای عالی سیاستگذاری تا آنهایی که شورا را دور زدند و لیست را به شورا تحمیل کردند خودشان بعد به منتقد تبدیل شدند و داستان پیدا کنید پرتقال‌فروش را پیش‌ آمد! اما وقتی در دوره جدید شورای عالی که برای انتخابات 1398 تشکیل شد حضور یافتیم انتقادات به اشتباهات سال 96 در دستور کار قرار نگرفت تا ریشه‌یابی شود علت این امر چه بوده است.
این فعال اصلاح‌طلبان بیان کرد: «در ارزیابی عملکرد جریان اصلاحات باید فراتر از چند سال اخیر برویم و حتی بپرسیم که چه شد در پایان دولت و مجلس اصلاح‌طلب، دولت احمدی‌نژاد و مجلس هفتم شکل گرفت؟ نقش اصلاح‌طلبان در پیروزی احمدی‌نژاد چه بود؟ وزیر کار و رفاه در دولت اصلاحات گفت: حمایت از آقای روحانی در سال 96 اشتباه بود، وقتی روحانی شروع کرد از همان ابتدای دولت دوم با آنچه وعده داده بود زاویه گرفت، مردم عکس‌العمل نشان دادند، اما جریان اصلاحات خیر، اصلاح‌طلبان همان ماه‌‌های ابتدایی دولت دوم باید متوجه اشتباه خود می‌شدند و اعتراف می‌کردند که اشتباه کرده‌اند و دیگر حمایتی از دولت روحانی نخواهند کرد اما چنین نشد، چرا که برخی گروه‌ها و احزاب اصلاح‌طلب در درون این دولت به منافعی رسیده‌اند و از حضور در دولت منتفع می‌شوند، حتی شاهد بودیم  برخی اصلاح‌طلبان برای دولت خوش‌رقصی کردند و به دفاع از عملکرد نامناسب دولت پرداختند،  در حالی که سایر احزاب و به طور کلی جریان اصلاح‌طلب باید مخالفت می‌کرد چرا که برخی در واقع مشی و آرمان اصلاح‌طلبی را زیر سوال بردند، بنابراین شاهد بودیم که منفعت‌طلبی جای اصلاح‌طلبی نشست، این رویه باعث شد امروز نقدهای بسیاری به اصلاح‌طلبان وارد باشد و نتوان ارزیابی مثبتی از عملکرد اصلاحات داشت، بنابراین درون خودمان باید بپذیریم که چه اشتباهاتی داشتیم و از مردم نیز عذرخواهی کنیم.