خطای بزرگ در خلاصه کردن اقتصاد به مذاکرات و خامفروشی نفت(خبر ویژه)
سال انتهایی هر دولتی را باید زمان برداشت نتایج سیاستهای اعمال شده طی 7 سال پیش از آن دانست. دولت تدبیر و امید در حالی به سال آخر خود رسیده که با هر متر و شاخصی حساب کنید، شرایط اقتصادی کشور در شرایط خوبی قرار ندارد.
روزنامه وطن امروز ضمن انتشار این تحلیل نوشت: در یک تصویر کلان، فضای سیاستگذاری اقتصادی کشور در دولتهای یازدهم و دوازدهم بر ۳ پایه استوار بوده است: اقدام موثری انجام نشد، اجازه اقدام موثر به دیگر قوا داده نشد و در نهایت کارهای مثبت قبل متوقف شد. برای مثال در حوزه مسکن دولت تدبیر عملا هیچ اقدامی انجام نداد و صرفا حرف زد و شعارهایی کلی داد.
این روزنامه ضمن طرح چند پرسش، میافزاید: چرا در دولت روحانی اقتصاد به نفت خلاصه و به مذاکرات هستهای گره زده شد؟ چرا اقدام موثری برای کاهش وابستگی بودجه به خامفروشی نفت صورت نگرفت؟ چرا اقدام موثری برای حفظ ارزش پول ملی و حمایت از معیشت مردم اتفاق نیفتاد؟
نویسنده ادامه میدهد: سیاست دولت حل مشکلات اقتصادی به وسیله دیپلماسی خارجی بود اما این رویکرد نهتنها نتوانست دستاورد پایداری برای اقتصاد ایران به ارمغان آورد، بلکه بر چالشهای اقتصاد ایران افزود. مسلما هر اقتصاد پویایی احتیاج به ارتباط خارجی دارد اما موضوع اینجاست که عملا تدبیریها هیچ برنامهای برای اقتصاد کشور در این 7 سال نداشتند. البته این موضوع به همین جا خلاصه نمیشود، تفکر وادادگی و نفی درونیسازی اقتصادی تا جایی پیش رفت که دولت پس از یک توافق دست و پا شکسته، تمام بنیانهایی را که پیش از خود ایجاد شده بود، با افیون افزایش فروش نفت دود کرد. این یعنی نه تنها در 7 سال گذشته دولت هیچ دستاوردی در اقتصاد نداشته، بلکه همان چیزی را که در سالهای گذشته کسب شده بود هم از بین برد و کشور را به 15 سال قبل بازگرداند؛ شرایطی که باعث شد دولتیها در سال 98 طرحهایی را که چندین سال بود از بین برده بودند، دوباره احیا کنند. حتی در زمینه نفت هم دولت برنامهای در راستای پیشرفت و توسعه ظرفیتهای پالایشی و پتروشیمی کشور نداشت و تمام تمرکزش روی فروش نفت خام بود. تمام دوران شکوه دولت زمانی بود که توانست نفت خام را با حجم زیادی بفروشد و پس از آن شرایط بد اقتصادی شروع شد. دلیل اصلی تاثیر تحریمهای نفتی و ضربهپذیری اقتصاد کشور از تحریمها مربوط به همین سرمستی حاصل از فروش نفت و افزایش درآمدهای ارزی بود. اشاره روحانی به رشد اقتصادی کشور در بهار سال جاری هم خالی از حاشیه نبود. تمجید روحانی از رشد اقتصادی کشور در بهار سال جاری و ژست مدیریت موفق وی در حالی است که در 7 سال گذشته درصد بسیار زیادی از رشد اقتصادی کشور مربوط به رشد نفتی بوده است. روحانی در شرایطی زمام امور اجرایی را به دست گرفت که رشد اقتصادی بدون نفت کشور در مسیر مثبت قرار گرفته بود.
آمارهای مختلف نشان میدهد علت اصلی نابسامانیهای کنونی اقتصاد ناشی از سوءمدیریت دولت در 7 سال گذشته بوده است. بهعنوان مثال کاملا ملموس، عملکرد دولت در موضوع تامین مسکن و مدیریت این بازار، کارنامه مدیریت دولت در این حوزه را بهخوبی نشان میدهد. افت شدید ساختوساز و عرضه مسکن در 7 سال گذشته و تعلل در تکمیل واحدهای باقیمانده مسکن مهر تنها بخشی از عملکرد دولت در این حوزه است.
وطن امروز عدم اصلاح ساختار بودجه و مکانیسم مالیاتی به خاطر شادمانی از فروش نفت خام را از دیگر سوءمدیریتهای دولت برشمرده و تاکید میکند دولت، اهتمامی به حفظ ارزش پول ملی و حمایت از معیشت مردم نداشته است.