هنگامی که «عمر بن‌ سعد» سپاهیان خود را برای جنگ با امام حسین(ع) آماده کرد و از هر سو آن حضرت را در محاصره گرفتند، امام به سوی دشمن بیرون آمد و آنان را به سکوت دعوت کرد، اما خاموش نشدند، حضرت خطاب به آنان فرمود: وای بر شما! شما را چه زیان که به من گوش فرا دهید و گفتار مرا که به راه راست فرا می‌خوانم بشنوید...
همانا من شما را به راه کمال دعوت می‌کنم، پس کسی که از من اطاعت کند از سعادتمندان و کسی که از من نافرمانی کند از هلاک‌شدگان است.
همه شما از من نافرمانی می‌کنید و به سخنان من گوش نمی‌دهید، زیرا شکم‌هایتان از حرام پر شده و بر دل‌هایتان مهر (غفلت) خورده است. وای بر شما آیا ساکت نشده و به سخنان من گوش نمی‌دهید! (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- بحارالانوار، ج 45، ص 8