سرویس ورزشی-


در این باره می‌شود مفصل صحبت کرد اما پاسخ کوتاه همان چیزی است که بارها مفصل به آن پرداخته‌ایم. پاسخ این است که چون متولیان اصلی و قانونی ورزش یعنی دولت‌ها- در دوره‌های مختلف- ورزش را آن‌طور که باید جدی نگرفته‌اند و برخلاف شعارهایی که می‌دهند آن را امری
 دم دستی و در حد « بازی کودکانه» و « مشغولیت آدم‌های خوش خیال» می‌دانند؛ درست به همین دلیل هم در‌باره اینکه اداره و مدیریت آن را دست چه کسی بسپارند وسواس و دغدغه‌ای ندارند و تقریبا آن را دست ضعیف‌ترین مدیران کابینه خود می‌سپارند. معلوم است چنین مدیریتی نه می‌تواند بر مشکلات ساختاری فائق آید و نه می‌تواند با مدیریت خودش بر مشکلات و گرفتاری‌های آن نیفزاید و...
آنچه به اختصارآمد تقریبا شمایی از وضعیت کلی و موجود ورزش ایران است. وضعیتی که عین واقعیت است و دیگر نمی‌شود آن را نادیده گرفت و منکر شد و یا اینکه به حساب بدبینی وسیاه‌نمایی و غرض‌ورزی گذاشت. وضعیتی که همان‌طور که در آغاز این نوشته آوردیم امروز حتی
خوش بین‌ترین افراد هم به آن وقوف و اعتراف دارند و تنها کسانی که خود را به خواب زده‌اند و پنبه درگوش خود گذاشته‌اند آن را انکار می‌کنند.
مطالبه بزرگ و اصلی ورزش تغییر این وضعیت است. درست نقطه مقابل کسانی که مسببان اصلی وضع موجود هستند و با همه توان و قلدری و استفاده از ابزار آشکار و پنهان در اختیار می‌خواهند این وضعیت‌، که هرچقدر به نفع اهداف کوچک و منافع پست آنها است به ضرر ورزش است‌،حفظ شود.
 اینها همان افراد و جریاناتی هستند که امروز با توجه به اظهارات و اقداماتی که اینجا و آنجا در‌باره ضرورت اصلاح ورزش و مبارزه با رخنه فساد و مفسدان در آن می‌شود سخت ترسیده و به دست و پا افتاده‌اند و از یکسو و از طرق مختلف به ویژه رسانه‌های اجیر شده و افراد ظاهرالصلاح و... می‌خواهند چنین القا کنند که این اقدامات اصلاحی و تحرکات تازه در این باره هم مثل دفعات قبلی به جایی نخواهد رسید و خلاصه این بار هم  «فایده‌ای ندارد». و از سوی دیگر با استفاده از ابزار کار‌سازی که همواره در اختیار داشته یعنی حربه« نفوذ» روی تصمیم گیری‌ها و تصمیم ‌سازی‌ها و در یک کلمه محاسبه مسئولان و مدیران تاثیر بگذارند و مثل اکثر موارد آن را به نحوی سامان دهند که در نهایت به حفظ وضع موجود ودر واقع حفظ منافع خودشان تمام شود.
در چنین شرایطی افراد و رسانه‌ها ودستگاه‌هایی که واقعیات را می‌شناسند و به تغییر وضع موجود در ورزش باور دارند و به دنبال ایجاد بستر و شرایطی سالم هستند که در آن ورزش بتواند در مسیری هموار‌، شتابان به سوی جایگاه حقه خود حرکت کند، با قدرت و وحدت و همچنین هماهنگی با دستگاه‌های نظارتی مثل مجلس و وزارت اطلاعات و سازمان بازرسی کل کشور و... باید هدف مردمی و مبارک خود را تا رسیدن به مقصد ادامه دهند.باز تاکید می‌کنیم خطری که این حرکت مبارک و اصلاحی و ضد فساد را در ورزش تهدید می‌کند خطر« نفود» و انحراف در مسیر منتهی به هدف است.
 تردیدی وجود ندارد جریاناتی که سال‌ها در سایه وادادگی و بی‌نظارتی افراد و دستگاه‌های ذیربط و در راس همه سازمان و امروز وزارتخانه اداره‌کننده ورزش خود را صاحب ورزش و بهره مند از مواهب و منافع آن می‌دانند به سادگی و راحتی حاضر نیستند عقب‌نشینی کنند و دست از خواسته‌های نامشروع و منافع غیرقانونی خود بردارند. به همین دلیل تمام تلاش خود را به کار خواهند بست تا این جریان ضد فساد در ورزش را شروع نشده متوقف کنند و در این باره علاوه ‌بر نیشخندهای مسخره‌آمیزی که برخلاف درون به هم ریخته خود برلب دارند و تلاش برای القای بی‌فایده بودن اقدامات جریان ضد فساد، با نفوذ نزد وزیر و وکیل و مدیر و... و گرفتن قیافه حق به جانب دلسوزانه و... بزرگ کردن مسائل فرعی و نشاندن آنها به جای مسائل اصلی و متن را در سایه حاشیه قرار‌دادن و... حواس مسئولان و حتی توجه علاقمندان به ورزش را باز به مسائل دست چندم و موضوعات گذرا مشغول کند وخلاصه جریان و مسیر مبارزه را منحرف کنند.
جا دارد باز تاکید کنیم که جریان ضد فساد مواظب نفود و تاثیرگذاری منحرفان باشند تا حرکت آغاز شده نه تنها متوقف نشود و از نفس نیفتد بلکه تا آخر و ریشه‌کن کردن ریشه جریان فساد و انحراف که در همه جای ورزش نفوذ کرده است و به ویژه رشته‌های پرطرفداری مثل فوتبال را تقریبا به طور کامل به تسخیر خود در آورده‌، ادامه داشته باشد.