بانیان ناامنی در زمین و آسمان

  جلال دانش
خطوط هوایی متعلق به هواپیماهای مسافربری بر اساس کنوانسیون‌های حقوقی از جانب همه دولت‌هایی که پروازهای بین‌المللی از آسمان آنها عبور می‌کند محترم شمرده می‌شود و همه دولت‌ها متعهد به تامین امنیت پروازها در کریدورهای تعیین شده می‌باشند.
دولت ایالات متحده آمریکا تا کنون چندین بار به‌صورت عامدانه امنیت پروازهای بین‌المللی را با مخاطرات جدی رو‌به‌رو ساخته است و همچنان که در زمین امنیت ملت‌های منطقه را با تجاوز و نقض آشکار حاکمیت ملی آنها زیر پا گذاشته است این‌بار نشان داده است همانند گروه‌های  ‌تروریستی که از دامن او تولد یافته‌اند این تحرکات جنایتکارانه را قانونی اعلام می‌نماید.
بر اساس قواعد حقوق بین‌الملل هرگونه حضور نظامی، اقتصادی، سیاسی و یا دیپلماتیک یک کشور در کشور ثالث باید با موافقت دولت آن کشور صورت پذیرد و در غیر این صورت حضور آنها غیرقانونی و تجاوز محسوب می‌شود.
حضور ارتش  ‌تروریستی ایالات متحده آمریکا برخلاف خواست دولت و پارلمان سوریه و عراق و به علت مشکلات و خساراتی که این کشورها از حضور آنها و  ‌تروریست‌های دست پرورده اتاق‌های جنگ آمریکایی- صهیونیستی متحمل شده‌اند با توسل به زور صورت می‌گیرد و گرچه حق پاسخگویی برای آنها محفوظ است اما به علت آشفتگی‌های موجود در این کشورها توان پاسخ مناسب از آنها سلب شده است لکن مبرهن است که این حضور کاملاًً نامشروع و غیرقانونی است.
نکته جالب‌تر از استقرار غیرقانونی آمریکایی‌ها در کشورهای سوریه و عراق اظهارنظر خلاف واقع مقامات این کشور در خصوص اقدام تحریک‌آمیز و  ‌تروریستی علیه هواپیمایی مسافربری ماهان است.
دولت ایالات متحده اعلام کرده است این اقدام آنها قانونی و برای اطمینان از امنیت نیروهای  ‌تروریست خود در پایگاه‌هایی است که از اساس به‌صورت غیرقانونی در منطقه ‌ایجاد شده‌اند؛ هرچند این‌گونه اظهارات فاقد ارزش حقوقی است اما درخصوص بسیاری از جنایات آمریکایی‌ها در سراسر جهان مسبوق به سابقه است.
آمریکایی‌ها همواره کشتار و انهدام،‌ اشغالگری، جنگ و خون‌ریزی و استعمار ملت‌ها همانند تجاوز به عراق، افغانستان، سوریه، لیبی، ویتنام، ژاپن و... را قانونی اعلام و به سربازان  ‌تروریست خود نیز مدال افتخار هدیه کرده‌اند، قوانینی که منبعث از هیچ قاعده‌ای در حقوق بین‌الملل نیست و صرفاً برخاسته از ذات استکباری و غیرانسانی جبهه آمریکایی- صهیونیستی در مواجهه با سایر ملت‌ها است.
هدف قرار دادن عامدانه ناو آمریکایی یواس‌اس وینسنس با موشک هدایت‌شونده به هواپیمای ایرباس، پرواز شماره 655 ایران‌ایر و کشته شدن 290  سرنشین بی‌دفاع این هواپیما در آب‌های خلیج ‌فارس و دادن مدال به فرمانده  ‌تروریست آن و هم اکنون عملیات فریب برای هدف قرار دادن هواپیمایی ماهان با چندین نفر سرنشین  و انسان بی‌گناه توسط پدافند‌های ضد هوایی این باور را بیشتر در اذهان ملت‌های منطقه  تقویت می‌کند که ماهیت ارتش متجاوز آمریکا در منطقه غرب آسیا و بلکه سراسر جهان  ‌تروریستی و خراب کارانه است.
اما چرا آمریکایی‌ها دست به این اقدام  ‌تروریستی زدند؟
آیا آمریکایی‌ها صرفاً این نیت را داشتند که هواپیمای ماهان را تهدید کنند؟ با توجه به اینکه این اقدام حتما اهداف از پیش تعیین شده‌ای داشته است هدف اصلی چه بوده است؟
ضمن تأکید بر خباثت ذاتی و ماهیت  ‌تروریستی ارتش ایالات متحده آمریکا در منطقه، جبهه مقاومت و ملت‌های منطقه بیش از هر زمان دیگر به‌ویژه پس از عملیات  ‌تروریستی و جنایت بزرگ رئیس‌جمهور آمریکا و فرماندهی  ‌تروریستی سنتکام علیه سپهبد حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس از فرماندهان جبهه مقاومت در خاک عراق به وحدت بی‌نظیری جهت اخراج این نیروهای متجاوز از قلمرو کشورهای منطقه رسیدند.
علاوه‌بر آن در پی شکست سیاست آمریکایی‌ها در منطقه از جمهوری اسلامی ایران و جبهه مقاومت آنچنانکه وزیر دفاع اسبق پنتاگون لئون پانه تا به آن اقرار کرده است، آنها در پی انتقام‌جویی با چنین عملیات‌های مذبوحانه و  ‌تروریستی و دستیابی به سناریوهای از پیش طراحی شده و جنگ روانی علیه جبهه مقاومت هستند.
لذا اگر هواپیمای ماهان توسط پدافند هوایی سوریه به علت عملیات جنایتکارانه فریب (سوتر) و مخفی شدن جنگنده‌های آمریکایی پشت هواپیمای مسافربری مورد اصابت قرار می‌گرفت دولت آمریکا با همراهی امپراطوری رسانه‌ای جبهه‌ای گسترده علیه همکاری‌های جبهه مقاومت به راه می‌انداختند و مسئولیت آن را نیز متوجه دولت سوریه جهت ایجاد انشقاق میان ملت‌ها و تخریب روابط کشورهای منطقه می‌نمودند؛ امری که با واکنش هوشمندانه خلبان ایرانی ناکام ماند.
برخلاف سکوت کنونی و مرگبار رسانه‌های وابسته آمریکایی، انگلیسی، سعودی و صهیونیستی همانند بی‌بی‌سی و اینترنشنال و عدم محکومیت آنها در قبال این عمل غیرانسانی هم‌اکنون سرخط تمامی تحلیل‌ها و خبرهای این بنگاه‌های خبر پراکنی این بوده است:
ساقط شدن هواپیمای مسافربری ایران توسط سوریه! و تمام تلاش خود را جهت نفرت پراکنی میان دو ملت و جبهه مقاومت به‌کار می‌بستند!
مسئله‌ای که به این راحتی نباید از آن گذشت و ضمن واکنش مناسب در ‌تراز تعرض به امنیت ملی در زمان و مکان مقتضی، دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران نیز از طریق مجامع بین‌المللی جهت محکوم کردن رسمی ‌آن به‌عنوان تهدید جدی امنیت هوانوردی می‌بایست تا حصول نتیجه دنبال نماید.