روزنامه وطن امروز در تحلیلی می‌نویسد:  تروئیکای اروپا مخالفت خود با تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران را موفقیتی تاریخی(!) در عرصه دیپلماسی عنوان کرده و آن را مصداق پایبندی(!) خود به سند برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد قلمداد می‌کند!  آیا آنچه در آخرین جلسه شورای امنیت سازمان ملل با هدف بررسی تمدید تحریم تسلیحاتی ایران گذشت، مصداق «مخالفت ذاتی» و «استقلال‌طلبانه» اروپاییان با کاخ سفید بود یا حکایت از «مخالفت محاسبه‌شده» و «هدفمند» با واشنگتن، آن هم ذیل یک نقشه مشترک دارد؟! متاسفانه گزینه دوم صحیح است! با تجمیع 2 گزاره «تصویب قطعنامه ضدایرانی اخیر در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» و «مخالفت اروپاییان با تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران» به وضوح درمی‌یابیم اروپاییان در حال تکمیل فاز دوم «نقشه مشترک خود و آمریکا» با هدف «تمدید محدود تحریم تسلیحاتی ایران» هستند.
در این بازی مشترک، مقامات آمریکایی نخست گزاره‌ای نشدنی به نام «تمدید نامحدود تحریم‌های تسلیحاتی ایران» را مطرح کرده‌اند. پس از آن، بازیگران اروپایی ضمن مخالفت با این گزاره، بر 3 هدف اصلی خود متمرکز هستند. نخست اینکه خود را به عنوان «ناجی برجام»(!) تلقی کنند. دوم مخالفت خود با تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران را به عنوان یک برگ برنده، در مذاکرات برجامی بعدی‌شان با کشورمان نگاه داشته و آن را مصداق عینی حمایت از ایران در مقابل واشنگتن جلوه دهند! سوم از ایران بخواهند با توجه به این مخالفت (مخالفت با تمدید نامحدود تحریم‌های تسلیحاتی ایران)، به گزینه «نرم‌تر»، یعنی «تمدید محدود تحریم تسلیحاتی» تن دهد. بر همین اساس، کشورهای اروپایی در حال تهیه پیش‌نویس قطعنامه تمدید محدود و موقت تحریم تسلیحاتی ایران هستند. حداقلی‌ترین اقدامی که در این ‌باره باید انجام داد، «پرده‌برداری از این بازی مشترک» و تاکید بر «عدم پذیرش تمدید موقت تحریم تسلیحاتی ایران» است. به عبارت بهتر، وزارت امور خارجه ما باید صراحتا اعلام کند پس از پایان یافتن روز 18 اکتبر سال جاری (27 مهر‌ماه)، حتی ثانیه‌ای تن به تمدید تحریم‌های تسلیحاتی خود نخواهد داد.