یادی از شهید مدافع حرم محمدجواد قربانی
میگفت؛ من را «شهید» صدا بزنید (حدیث دشت عشق)
شهید مدافع حرم محمدجواد قربانی، اول فروردین 1362 در شاهینشهر استان اصفهان چشم به جهان گشود. وی علاوهبر خدمت در لشکر ۱۴ امام حسین(ع) بهدلیل علاقهای که به خدمت در بسیج داشت، فرمانده پایگاه بقیهالله(عج) حاجیآباد هم بود. و بیشترین تأکید و سفارش را هم برای پایگاه داشت. همسرش میگفت: «مهمترین ویژگی محمدجواد توجه و حساسیت زیاد به مصرف بیتالمال بود. به یاد دارم که یک روز ماژیکی از پایگاه بسیج به خانه آورد و به زینب تأکید کرد که از آن استفاده نکن و یا یکبار دیگر بنر و میخ آورده بود که به من تأکید کرد که نباید از آن استفاده کنم. تمام دغدغهاش پایگاه بسیج محله بود و میگفت: «پایگاه دست من امانت است.» چند سالی آنجا راکد بود و رونقی نداشت. تابلوی آنجا را رنگ کرد و برای جمعکردن بچهها همه کاری کرد. خودش همیشه در پایگاه، حضور داشت و میگفت این حضور باعث دلگرمی بچهها میشود.» یکی از دوستانش درباره روزهای قبل از اعزام داوطلبانه این شهید به سوریه، نقل میکرد: «محمدجواد خوشحال بهنظر میرسید و به بقیه میگفت: از همین حالا مرا شهید محمدجواد قربانی صدا بزنید.» برای اعزام آماده بود و حس میکرد که بالاخره به آرزویش دارد میرسد. یک روز در قطعه شهدا اشاره به قبری کرد و گفت: «اینجا قبر من است و من بیست و سومین شهید حاجیآباد میشوم.» اعزامش مرتب عقب میافتاد. بالاخره ۱۹ مهر ۹۴ اعزام شد. وی پس از تحمل درد و رنج از اصابت موشک یا خمپاره تروریستهای تکفیری در تاریخ 25 آبان 1394 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.