پیدا و پنهان انتخابات فوتبال(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
کمتر از یک ماه دیگر انتخابات فدراسیون فوتبال برگزار خواهد شد. طبق اعلام مسئولان امر، قرار است این انتخابات 25 اسفندماه برگزار شود تا فوتبال رئیسجدید خود را بشناسد.
هر چند که طی روزهای گذشته خبرهایی مبنی بر احتمال تعویق انتخابات به گوش رسیده ولی بنا بر اخبار اعلام شده، برای انتخابات پیش رو 56 نفر برای پستهای مختلف نامزد شدهاند. در ثبتنام اولیه برای صندلی ریاست نفراتی چون حبیب کاشانی، محمدرضا کلایی، عباس صوفی، حسینعلی قریب، هدایت ممبینی، حیدر بهاروند، رضا جلالی، مهدی محمدنبی و امیر مسعود هراتیان پا به میدان رقابت گذاشتهاند.
نامزدهای کارشناس هیئترئیسه فدراسیون نیز نفراتی چون محمد آخوندی، فریدون اصفهانیان، خداداد افشاریان، مرتضی توکلی، صادق درودگر، رضا درویش، علی زینلی، علیرضا سهرابی، رضا صادقپور، شهامت عباسی، سعید فتاحی، علی فتحاللهزاده، حسن کامرانیفر، میرشاد ماجدی، علی میرغفاری، علی نجاریان، محمد نجفی، نیما نکیسا و علی خطیر بودند.
برای انتخاب نماینده باشگاهها هم مدیرانی چون سعید آذری (فولاد)، محمد جواهری (گلگهر سیرجان)، فرهاد حمیداوی (شهر خودرو)، جواد محمدی (ذوب آهن)، هوشنگ نصیرزاده (ماشین سازی)، بهرام رضائیان (پارس جنوبی جم)و میر معصوم سهرابی (تراکتور) نامزد شدند.
در بخش انتخاب نماینده هیئتها احسان اصولیصفار (خراسان رضوی)، کریم بهرامی (قم)، طهمورث حیدری (چهارمحال)، رضا علی (سمنان)،حبیبالله شیرازی (تهران)، عبدالکاظم طالقانی (خوزستان)، دکتر علی قرایی (کرمان)، امیرحسین محتشم (بوشهر)،صمد نوتاش (اردبیل)و غلامعلی هنرپیشه (فارس) نامزد شدند.
و بالاخره برای نواب رئیسپیشنهادی نیز نامهایی چون منصور قنبرزاده، محمود اسلامیان، جواد ششگلانی، پریا شهریاری، فاطمه علیپور، حمیدرضا مهرعلی، شهره موسوی، علی خطیر، حیدر بهاروند، میترا نوری و عبدالحسینی مطرح شدند.
مکانیزم انتخابات در فدراسیون فوتبال با سایر فدراسیونهای ورزشی متفاوت است. هر یک از نامزدهای شرکتکننده در انتخابات را باید حداقل پنج نفر و رئیسفدراسیون را 10 نفر از اعضای مجمع پیشنهاد داده باشند. یعنی اولین مرحله از انتخابات فدراسیون، پخش فرمهای مربوط به رأیگیری اختصاصی اعضای مجمع بین آنها بود که انجام شد.
پس عملا با توجه به اینکه معمولا تعداد اعضای مجمع فدراسیون بین 72 (قطعی) تا 75 نفر تخمین زده میشود، امکان ندارد انتخابات ریاست با بیشتر از هفت نامزد برگزار شود. بر اساس همین مکانیزم بود که نفراتی چون هراتیان و کلایی از انتخابات ریاست کنارهگیری کردند تا در این بخش تنها 7 نامزد باقی بمانند.
تفاوت فوتبال با سایر رشتههای ورزشی تنها به همین مقوله اساسنامه خلاصه نمیشود. فوتبال جایگاه ویژهای نزد علاقه مندان به ورزش دارد. فوتبال با زندگی بخش عظیمی از مردم چه پیر و چه جوان گره خورده و آنها با برد و باخت تیم محبوب خودشان خوشحال یا ناراحت میشوند.
این نشان دهنده فراگیری و اهمیت فوتبال است. روی دیگر همین جذابیتها، مشکلات و دردسرهای به جامانده از گذشته است. همین حالا پرونده باز ویلموتس، لیگ ناتمام فوتسال، شرایط نامساعد تیم ملی و بحران مالی فدراسیون همچون آواری بر سر فوتبال ایران خراب شده که اگر فکر اساسی برای آن نشود، وضعیت در آینده هم بدتر خواهد شد.
مشکلات موجود را نه تنها علاقه مندان به فوتبال، بلکه نامزدان انتخابات هم میدانند. بر همین اساس لازم است همین امروز به تک تک عزیزانی که سودای ریاست را در سر میپرورانند، یادآور شد که پا به عرصه دشواری گذاشتهاند و فردای انتخابات اگر نتوانند به وعدههای داده شده عمل کنند، نمیتوانند بگویند که نمیدانستند وارث چه ویرانیهایی هستند!
البته بیان این مشکلات به معنای ناامیدی از آینده نیست. نیاز است نامزدهای محترم ریاست فدراسیون به این نکته هم توجه داشته باشند که فوتبال ایران با توجه به داشتهها و امکانات مادی و انسانیاش میتواند در میادین بزرگ بینالمللی حضوری پررنگ و ملموس داشته باشد و در صف و جرگه کشورهای صاحب فوتبال دنیا، قرار بگیرد. مسلما اگر قدر این استعدادها و امکانات را بدانیم و با مدیریتِ درست و کارآمد ظرفیتهای بالقوه را به فعل درآوریم، تواناییهای نهفته نیز آشکار خواهند شد.
این سخن،حرف و نظر بسیاری از کارشناسان و آشنایان به واقعیتهای ورزش این مرزوبوم است. این نشریه نیز به سهم و توان خود این معنی را سالهاست به اشکال مختلف و درقالب مقاله و تحلیل و گزارش و...تکرار و باز هم تکرار میکند.
نقش و تاثیر مدیریت در ساماندهی و پیشرفت امور نکتهای کاملا بدیهی است که کمتر کسی درباره آن شک دارد. در ورزش نیز مدیریت، علت العلل بسیاری از اتفاقات و واقعیتهای تلخ و شیرین است. اگر در جایی وضع ورزش روبراه و بسامان است، علت اصلی را باید در اعمال مدیریت اصولی و علمی جستوجوکرد و اگر غیر از این است و ورزش با مشکلات و گرفتاریهای مختلف فنی و فرهنگی دست بهگریبان است باز باید علت را در شرایط مدیریتی، تحلیل و ریشهیابی نمود.
در مجموع میتوان عنوان داشت اگر فوتبال ما با وجود شرایط مساعد هنوز از رشد و پیشرفت بایسته و مورد انتظار برخوردار نیست و اگر از بسیاری از این داشتهها و نعمتها به درستی استفاده نمیشود دلایل بسیاری را میتوان برای چرایی آن برشمرد، اما دلیل عمده و ریشه اصلی این موضوع در نحوه مدیریتی است که تاکنون درباره فوتبال به خوبی اعمال نشده است.