نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
آمریکا می‌خواست به برجام متعهد باشد منتقدان دولت نگذاشتند!
روزنامه شرق در سرمقاله شماره دیروز خود نوشت: «با تصویب برجام، جهان یکپارچه (بدون اسرائیل و اعراب)[!!] آماده پذیرش ایران در همه سطوح و ابعاد برای همکاری و گسترش روابط بودند. برای اولین‌بار، حکومتی در آمریکا بر کار سوار بود که اعتقاد داشت از راه دیپلماتیک، مذاکره و همکاری با ایران می‌تواند به نتیجه برسد و دفتر خصومت و دشمنی گذشته با ایران را ببندد[!!]».
سرویس سیاسی-
همین‌گونه دیدگاه‌ها با تسری به وزارت خارجه و دولت باعث تحمیل چیزی به نام برجام به ایران شدند. در این مطلب دولت اوباما دولتی تصویر و تصور شده که خواهان گفت‌وگو بود. البته منظور این متن گفت‌وگو برای رفع مشکلات و موانع عنوان شده است. اما آیا به واقع این‌طور بود؟ ای‌کاش روزنامه شرق پیش از انتشار این متن نگاهی به کارنامه اوباما پس از اجرای برجام می‌انداخت تا ببیند در همان دوره اوباما چقدر آمریکا به تعهداتش عمل کرد. مگر چند نفر از مسئولان دولتی نبودند که در اواخر دوره اوباما گفتند عایدی ایران از برجام تقریبا صفر بوده است؟
راستی با این اوضاع و این کارنامه آمریکا و اروپا و در حالی که خود دولتمردان اذعان دارند که آمریکا در همان دوره اوباما بدعهدی برجامی را آغاز کرد و سنگ‌اندازی در مسیر برجام را پی گرفت چرا مدعیان اصلاحات اصرار دارند که چهره‌ای مهربان و متعهد از آمریکا بسازند؟!
این سرمقاله سپس افزوده: «در ایران برخی به جهت اینکه از ابتدا مخالف نزدیکی ایران و غرب و به‌ویژه با آمریکا بودند، تلاش کردند روند امور به طریقی رقم بخورد که برجام یک قدم جلو نرود بلکه با استفاده نکردن از موقعیت یا با نمایش تهاجمی در صحنه تبلیغات طوری عمل کنند که خود آمریکا و غرب از برداشتن گام‌هایی برای گشایش رفتار و روابط با جمهوری اسلامی منصرف شود و به این ترتیب گناه به گردن غرب و آمریکا بیفتد و زبان به انتقاد از این دستاورد تاریخی بگشایند.»
این سرمقاله در کمال حیرت می‌افزاید: «از آن طرف، دولت اوباما همه تلاش خود را به کار برد که از این موقعیت تاریخی برای کنارگذاشتن دشمنی و گشایش فصل جدیدی در روابط با ایران استفاده کند که چنین آرزویی به علت عدم آمادگی در داخل وصلت نداد. ... [سپس] با بر سر کار آمدن دونالد ترامپ... [وی] گفت اگر ایران حاضر به مذاکره و ملاقات نشود، از برجام بیرون می‌آید. ایران این تهدید را جدی نگرفت و ترامپ دومینوی دشمنی آشکار با ایران را رقم زد و با خروج از برجام و اعمال تحریم‌های بی‌سابقه در تاریخ جهان علیه ایران، شرایطی را به‌وجود آورد.»
روزنامه شرق در سال 94 و در اوج عهدشکنی دولت اوباما در تیتری تاریخی نوشته بود «امضای وزیر خارجه آمریکا تضمین است؛ اطمینان تهران از اجرای برجام»!
مدیرمسئول این روزنامه زنجیره‌ای چندی بعد اذعان کرد که برای عبور برجام از سد افکار عمومی، آن را بزک کردیم!
طیف مدعی اصلاحات اصرار دارد که بلندگوی کاخ سفید در ایران باشد. برای همین با بزک چهره کریه شیطان بزرگ، توپخانه خود را به سمت منتقدان سیاست خارجی دولت نشانه می‌رود.
فصل انتخابات شد، مدعیان اصلاحات حامی حقوق زنان شدند!
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «از ابتداي پيروزي انقلاب اسلامي به لحاظ هنجارها و ناهنجاري‌هايي که در کشور ديده مي‌شد طبعا يک‌سري توقعات و انتظارات از مسئولان وجود داشت که گاه در تضاد و تعارض با يکديگر بودند و يکي از اين موارد مسائل مربوط به سهم‌خواهي زنان از صندلي‌هاي مديريتي کشور بوده است. نقش زنان در قالب‌هاي اجتماعي هميشه مورد بحث مسئولان کشور بوده و حضرت امام در اين خصوص بارها اهميت جايگاه و نقش زن در جامعه را در صحبت‌هاي خود برمي‌شمردند».
این روزنامه زنجیره‌ای در ادامه نوشت: «در حال حاضر بسياري از مطالبات زنان بر زمين مانده است. از سوي ديگر هنجارها و روش‌هايي وجود داشته که با تفکر مبتني بر افزايش سهم زنان در مديريت همسو نبوده است».
چندی پیش زهرا شجاعی، رئیس مرکز امور مشارکت زنان در دولت اصلاحات با افشاگری درخصوص استفاده ابزاری اصلاح‌طلبان از زنان گفته بود: «اصولگرایان حمایت بیشتری از زنان انجام می‌دهند و در عوض اصلاح‌طلبان موقع انتخابات از زنان استفاده می‌کنند و بعد کاری برایشان نمی‌کنند».
پیشنهاد بی‌شرمانه عقیم کردن زنان کارتن‌خواب، پروژه توهین‌آمیز دختران خیابان انقلاب، جنجال درباره حضور زنان به‌عنوان تماشاچی در ورزش مردان، حضور تزیینی زنان در لیست کاندیداهای شهرداری اصلاح‌طلب تهران، توهین و اتهام‌زنی به مقتول در ماجرای قتل همسر دوم نجفی و... از مصادیق بی‌اعتنایی و توهین مدعیان اصلاحات به حقوق زنان است.
برای نظام مشارکت بالا در انتخابات اهمیت ندارد!
روزنامه سازندگی در یادداشتی به قلم عمادالدین باقی نوشت: «جالب است که در کشور ما عده‌ای نانشان و قدرتشان (و رانت‌های ناشی آن) در گرو دلسرد کردن و انفعال مردم است و گاهی چه موفق می‌شوند. مثل آن زمانی که یک نفر را با آرای محدودی رأی از تهران رئیس مجلس کردند و آب از آب تکان نخورد. جشن و پایکوبی بر روح مردم خسته.»
در ادامه یادداشت آمده است: «تلقی‌ای که هسته سخت قدرت دارد این است که اهمیت ندارد که بخشی از مردم در انتخابات شرکت نکنند. همین‌که سی چهل درصد هم مشارکت کنند کافی است و می‌توان به مشارکت در دیگر کشورهای دموکراتیک استناد کرد.»
لازم به ذکر است که اصلاح‌طلبان در حالی مدعی این هستند که برای هسته سخت قدرت، مشارکت بالا اهمیت ندارد که حدود یک سال است انتخابات مشروط و تحریم انتخابات را مطرح می‌کنند (یعنی با علم به اینکه برای حاکمیت نظام، مشارکت بالا اهمیت دارد، شرط گذاشتند که اگر ما تأیید صلاحیت نشویم، با صندوق رای قهر می‌کنیم و در نتیجه مشارکت پایین می‌آید) همان کاری که در انتخابات مجلس پنجم در پیش گرفتند و البته پروژه‌شان به بن‌بست رسید. از سویی نگاهی به بیانات و اظهارات همه کارگزاران ارشد نظام جمهوری اسلامی و تأکید آنها بر مشارکت حداکثری در پای صندوق‌های رای نشان از اعتقاد هسته سخت قدرت به «جمهوریت» است در حالی که مدعیان اصلاحات که داعیه حمایت از جمهوریت دارند، هنوز حاضر نیستند به افکار عمومی پاسخ و یا گزارش عملکرد بدهند.