دعای یا من یجیب

  یکی از توصیه‌های دینی دعا برای شفای بیماران است. برای این منظور انواع ادعیه قرآنی و روایی ماثور خوانده می‌شود؛ یکی از مهم‌ترین دعاهایی که برای شفای بیماران و حتی به شکل جمعی خوانده می‌شود، دعای «یا من یجیب» است که بر گرفته از آیه قرآن است. خدا در قرآن می‌فرماید: أَمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوء؛ ]‌آیا آن شریکان انتخابی شما بهترند] یا آنکه وقتی درمانده‌ای او را بخواند اجابت می‌کند و آسیب و گرفتاریش را دفع می‌نماید) (نمل، آیه 62)
از امام باقر و صادق(علیهما السلام) نقل شده که در تفسیر آیه فرمودند: آن خدایى که مضطرّ را اجابت می‌کند؛ یعنى آن کس که از شدت گرفتارى و مشکلات به خدا پناهنده شده و آنچه که انسان را ناراحت می‌کند برطرف می‌فرماید.(بحارالأنوار ، ج ‏68، ص 118)
در روایات تفسیری از باب جری و تطبیق مضطر واقعی را امام زمان دانسته‌اند(بحارالأنوار، ج 51، ص 48) که در اضطرار و ضرورت غیبتی قرار گرفته که امت و حکمت و مشیت رقم زده است. این اضطرار می‌بایست برطرف شود تا امت با حضور ایشان از همه مشکلات رهایی یابد.
بنابراین، هر کسی بخواهد از آیه فوق به شکل دعایی بهره برد می‌بایست تغییراتی در آن داشته باشد؛ چنانکه در روایات از معصوم (ع) این دعا این گونه نقل شده است: یَا مَنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوء َ ارْحَمْنِی وَ اکْشِفْ مَا بِی مِنْ غَمٍّ وَ کَرْبٍ وَ وَجَعٍ وَ دَاء.؛ ‌ای کسى که دعاى مضطرّ را اجابت مى‏کند و گرفتارى را برطرف مى‏سازد به من رحم فرما و هرگونه ناراحتی، اندوه، درد و رنج را از من برطرف ساز.(بحارالأنوار، ج 92، ص 103)