سیدحسین مرعشی مدعی شده: آقای رحمانی‌فضلی از جمله کسانی بوده که در جلسات متعدد دولت نسبت به قضیه بنزین به آقای رئیس‌جمهور اطمینان خاطر داده که اتفاق خاصی نخواهد افتاد. خب شاید درست‏‌تر بود که خود آقای رحمانی‌فضلی با این تشخیص غلط، دیگر در کابینه نمی‏ماند و از ادامه کار استعفا می‏کرد. هرچند موضوع چندان ساده نیست. از پیچیدگی‏های وزارت کشور این است که به سادگی نمی‏توان جایگزینی برای وزیر پیدا کرد.
وی می‌افزاید: به‌نظر می‏رسد کار حداقلی که آقای رئیس‏‌جمهور می‏تواند انجام دهد یک تغییرات وسیع در کابینه و پایان دادن به این روابط سرد بین مجلس و دولت، بین دولت و رهبری و بین دولت و نهادهای تقنینی و قضایی باشد. بالاخره کشور به آرایش جدید نیاز دارد. واقعیت این است که چیز زیادی از اعتبار این دولت باقی نمانده و به‌نظر نمی‏رسد این دولت روحیه‏‌ای برای تهاجم به مشکلات داشته باشد. خبرهایی که از درون دولت می‏شنویم حاکی از گله‏‌مندی شدید آقای رئیس‌جمهور از وزرا و متقابلا گله‏‌مندی وزرا از رئیس‏‌جمهور است.
سخنان مرعشی در حالی است سوءمدیریت چهار ساله قیمت و مصرف بنزین (حذف سامانه شفافیت‌بخش کارت سوخت) در اصل به وزیر نفت بر می‌گردد و تصمیم به گران کردن بنزین هم تصمیمی ‌بوده که از سوی خود آقای روحانی و تیم اقتصادی وی مانند سازمان برنامه و بودجه اتخاذ شده و تنها برای سرشکن شدن هزینه‌ها، موضوع به جلسه سران قوا برده شده که در آنجا هم آیت‌الله رئیسی نظری متفاوت داشته است. در این میان، وزیر کشور هم طرف تفویض اختیار رئیس‌جمهور بوده و راساً مسئولیتی درباره مدیریت مصرف و قیمت بنزین در کشور نداشته است.
با این همه جای تعجب و ‌تردید است که سخنگوی کارگزاران چرا به ‌جای گرفتن ‌گریبان وزیر نفت و یا آن بخش از تیم اقتصادی دولت که در سوءمدیریت چند سال اخیر دولت نقش‌آفرین بوده‌اند، خواستار برکناری وزیر کشور آن هم در آستانه انتخابات مهم مجلس می‌شود. آیا کارگزاران ناامید از رأی مردم، می‌خواهد علیه اصل انتخابات، کارشکنی و کودتا کند؟!