مریم عرفانیان
یک‌بار از ناحيه پا و سر مجروح و برای درمان به بيمارستان منتقل‌شده بود. سرش از ترکش پرشده بود که مقدارى را در بيمارستان بيرون آوردند؛ ولی باز هم مقدارى ترکش توی سرش بود. وقتى ايشان از بيمارستان مرخص شده و خانة ما آمد مى‏گفت:
«بيا ترکش‌ها رو از سرم بيرون بيار.» من هم با گيره مشغول شدم و چندتایی را بيرون آوردم. در همين حالت گفت: «هرچه ترکش‏ها بيشتر شود، آدم پخته‏تر و آبديده‏تر مى‏شود.»
بر اساس خاطره‌ای از شهید مهدی میرزایی صفی‌آبادی
راوی: عصمت میرزایی صفی‌آبادی، خواهر شهید
از مجموعه ایثارنامه جلد29