سرویس خارجی-

در حالی که آمریکای جنوبی سال‌هاست قربانی کودتاهای مکرر آمریکایی است، همان‌طور بستر جنبش‌های ضدآمریکاییِ مردمی نیز هست. آخرین نمونه کودتای آمریکایی مورد بولیوی بود که در آن دولت ضدآمریکایی «اوو مورالس» سقوط کرد و آخرین نمونه‌های جنبش‌های ضدآمریکاییِ مردمی هم در شیلی و کلمبیا در جریان است.
 اتحادیه‌ها و گروه‌های دانشجویی کلمبیا دومین اعتصاب ملی خود را روز چهارشنبه در اعتراض به طرح‌های اقتصادی دولت، فساد و خشونت پلیس این کشور آغاز کرده‌اند. این تصمیم به دنبال شکست گفت‌وگوهای رئیس‌جمهور غربگرای این کشور و رهبران مخالفان گرفته شده است. این امر نشان می‌دهد آینده اعتراضات مردمی امکان دارد رادیکال‌تر شود تا جایی که هیچ راهی برای توافق بین دولتِ تحت حمایت آمریکا و مردم نماند.
این در حالی است که «دیوجنس مدینا»، یکی از اعضای کمیته اعتصاب ملی کلمبیا گفته: «ما تمایل داریم تا به گفت‌وگوها ادامه دهیم. ما به دولت گفته‌ایم که خواستار یک ابتکار عمل مستقل هستیم و منتظر پاسخ آنها می‌مانیم». البته به نظر می‌رسد، مشکل همین نداشتن «ابتکار عمل» است که راه گفت‌وگوها را می‌بندد.
به گزارش خبرگزاری «آسوشیتدپرس»، کمیته ملی اعتصاب که متشکل از سازمان‌های دانشجویی و اتحادیه‌های اصلی است خواستار انحلال و پاک‌سازی پلیس شده است. مذاکره میان این کمیته و دولت به دنبال درخواست اتحادیه‌ها از ایوان دوکو، رئیس‌جمهور برای دیدار با آنها بدون حضور رهبران تجاری و دیگر گروه‌ها متوقف شد. این کمیته همچنین خواستار لغو طرح اصلاح مالیاتی دولت است.
پنجشنبه گذشته، وقتی شهروندان کلمبیا در اعتراض به دولت آمریکایی‌شان در خیابان‌های «بوگوتا دی‌سی»، پایتخت کلمبیا، جمع شدند، کمتر کسی تصور می‌کرد که این تظاهرات به سرعت به یک جنبش عمومی در سراسر کشور تبدیل شود، اما شد و اعتصابات سراسری نیز به آنها ضمیمه گشت، حالا باید دید آینده این اعتراضات که به طور مستقیم یک دولتِ تحت حمایت آمریکا و به طور غیرمستقیم خود آمریکا را نشانه گرفته به کجا خواهد رسید.