متن زير گلايه‎نامه‌اي از طرف یکی از اساتید اخراجی دانشگاه جامع علمی کاربردی است که علیرغم سوابق تدریس طولانی در این دانشگاه، کُد مدرسی خود را از دست داده است. ضمن انتشار بی‌کم و کاست اين گلايه‎نامه و محفوظ بودن نام نویسنده، «سرويس علمي/آموزشي كيهان» آمادگي خود را جهت انعكاس جوابيه احتمالي از سوي مسئولين و دست اندركاران مربوطه، اعلام مي‌دارد.
«به نظرمی رسد به لحاظ حقوق شهروندی و جامعه‌شناسی فرهنگی، خدشه به شفافیت و قرار ندادن اطلاعات از سوی مسئولان، چالشی در زمینه مطالبه‌گری در جامعه دانشگاهی باشد. بر این اساس اعلام نتایج طرح ساماندهی مدرسان در مصاحبه به اصطلاح علمی که مصاحبه گر فقط به طرح یک سؤال عمومی بسنده می‌کند(!) و نادیده گرفتن سوابق 15ساله تدریس در این مرکز آموزشی، از جمله مواردی است که شبهه برانگیز به نظر می‌رسد.
گفتنی است، در نتایج مدرسان رد شده، هیچ دلیلی مبنی بر رد اساتید درج نگردیده اما گفته شده که حق اعتراض برای همگان محفوظ است. در این رابطه آیا بهتر نبود اطلاعات کامل در پروفایل هر یک از مدرسان قرار داده می‌شد و استاد اخراجی در جریان کامل روند لغو کُد مدرسی خویش قرار می‌گرفت؟
در این میان اولین سؤالی که در اذهان مدرسان رد شده متبادر می‌شود این است که به چه دلایلی رد شده‌اند و علت قبولی دیگران چیست؟! آیا کُد مدرسی، در دوره‌های پیشین به آسانی به دست آمده که با یک جمله ساده و به راحتی لغو گردد؟ زمانی که یک مدرس نمی‌داند به چه دلایلی رد شده است، چگونه می‌تواند به درستی اعتراض و ایفای حق نماید؟
حال که اخراج انجام گرفته، آن استاد دیگر چگونه می‌تواند با توجه به شرایط سنی، مجدداً به این مهم دست پیدا کند؟ این همه درحالیست که رئیس‌دانشگاه اخیراً در مصاحبه با خبرگزاری‌ها ادعا نموده است: «40 تا 50 هزار مدرس در گذشته بدون هیچ ضابطه‌ای به‌کار گرفته شده‌اند.»!
اگرچه در این خصوص حق دفاع از جانب روسای پیشین دانشگاه محفوظ است اما به لحاظ آماری اعلام این رقم موجب شگفتی و به زیر سؤال بردن عملکرد تمامی زحمتکشان و خادمین دانشگاه در سالیان گذشته می‌باشد و اینکه چگونه صلاحیت‌های علمی، گزینشی و حراستی این تعداد پرشمار به تایید مراجع ذیربط رسیده است؟!
افزون بر این، اعلام دیرهنگام نتایج طرح ساماندهی مدرسان همزمان با شروع ترم مهر98، بعد از برنامه‌ریزی درسی دانشکده‌ها برای مدرسان، نشانگر عدم برنامه‌ریزی صحیح متولیان دانشگاه بوده، بحدی عده کثیری از اساتید را با غافلگیری مواجه ساخته است! با این وجود در نظر گرفتن به اصطلاح «حق اعتراض» در قبال اساتید رد صلاحیت شده، این نکته را تداعی می‌کند که حق اعتراض، تنها پوششی برای تصمیمات از قبل اتخاذ شده مدیران دانشگاه بوده است!
آیا بهتر نبود متغیرهای طرح ساماندهی قبل از اجرای آن و حتی در سال‌های گذشته به اطلاع مدرسان رسانده می‌شد؟ لازم به ذکر است، مدرسان با طرح ساماندهی مدرسان مخالف نیستند اما به روش اجرای ناصحیح آن،که منجر به هدر رفتن سوابق و تجربه‌های تدریس و لغو کُد مدرسی و خسارت به نظام آموزشی کشور شده، اعتراض دارند.
امید است به جای منع همکاری مدرسان با تجربه و لغو کُد تدریس آنان، به اصلاح ساختار اداری و اجرایی دانشگاه جامع علمی و کاربردی که بیش ازگذشته به ساماندهی نیاز دارد، اهتمام شود.»
«مدرس دانشگاه جامع علمی/کاربردی»