یک کارآفرین:
اشتغال فقط پشت میزنشینی نیست
یک کارآفرین قزوینی با اشاره به تجربیات خود در زمینه کسب درآمد از راه دامداری گفت: با داشتن دو راس گاو و دو راس گوساله نیز میتوان یک زندگی را چرخاند.
مجید برزگر کارآفرین 39 ساله و اهل روستای حسین آباد شال استان قزوین است. وی پدر سه فرزند بوده و به دامداری در روستا مشغول است. این کارآفرین با دریافت 80 میلیون تومان تسهیلات از بانک و پرداخت آن به مرکز اقتصاد مقاومتی حامی به عنوان ضمانت، 15 گوساله دریافت کرده و آنها را در حیاط بزرگ منزل خود نگه داری میکند.
به گزارش پایگاه خبری هلدینگ کشاورزی حامی، برزگر اظهار داشت: هشت ماه پیش که این گوسالهها را تحویل گرفتم وزنشان به طور میانگین 180 کیلوگرم بود، اما الان وزن آنها به طور میانگین به 500 کیلوگرم رسیده است. به عبارت دیگر هر گوساله میانگین حدود 300 کیلوگرم افزایش وزن داشته است.
وی افزود: با یک حساب سرانگشتی با احتساب قیمت هر کیلو گوشت گوساله در ابتدای پروار (34 هزار تومان) و هزینه خوراک، سود خالص هر گوساله، حدود شش میلیون تومان برای دامدارخواهد شد. اگر طرحهای اقتصاد مقاومتی نبود تعداد زیادی از خانوادههای روستایی بیکار بودند.
این فعال اقتصاد مقاومتی به علاقمندان راهاندازی دامپروری توصیه کرد: علاقمندان به پرورش دام در ابتدا تهیه مکانی مناسب جهت راهاندازی دامداری را مد نظر قرار دهند و سپس به دنبال اخذ کلیه مجوزهای لازم از سازمانهای مربوطه باشند.
برزگر ادامه داد: در خانه ما همه ساعت هفت صبح بیدار هستند و بعد از خوردن صبحانه شروع به کار میکنند. همسرم از صبح زود پا به پای من کار میکند و در تهیه خوراک دام و آماده سازی یونجه کمک میکند. او حتی در تمیز کردن محیط دامداری کمک کرده و هیچوقت از خستگی در کار با من صحبت نمیکند.
وی با تاکید بر اینکه با داشتن دو راس گاو و دو راس گوساله نیز میتوان یک زندگی را چرخاند، افزود: گاوها شیری باشند یا پرواری در 9 ماه میتوان به درآمد ماهانه سه تا چهار میلیون دست پیدا کرد، به این نحو که طی 9 ماه گوسالهها پروار میشوند و میانگین وزن آنها از 150 کیلوگرم به 500 کیلوگرم میرسد و دو راس گاو هم بعد از لقاح صاحب یک گوساله خواهند شد. با ادامه این روند هرسال به تعداد گوسالهها اضافه میشود و دامداری شما توسعه مییابد.
این فعال اقتصاد مقاومتی افزود: من متعجبم از جوانانی که میگویند کار نیست. بیشترجوانان منتظر کار اداری هستند اما این تفکر سخت اشتباه است چراکه کار و اشتغال فقط پشت میزنشینی و دریافت حقوق ماهیانه نیست، جوانان ما با تحمل کمی سختی و اتکا به ظرفیتها و داشتههای خود میتوانند منبع درآمد خانواده باشند.
برزگر در پایان با اشاره به جوانانی که به شهرها برای کار میروند و بعد از مدتی دوباره سرخورده به روستاها بر میگردند، بیان کرد: میتوان با ایجاد اشتغال و فراهم کردن زمینههای اشتغالزایی جوانان کارآفرین تربیت کرد و آسیبهای اجتماعی را کاهش داد.