شهید مدافع حرم خیرالله احمدی‌فرد متولد ۲۰ اسفند سال 1348 در اسلام‌آباد است. از ۱۴سالگی به جبهه رفت. وی تا پایان عمر در مسیر جهاد پیش رفت. چندین سال به عنوان تکاور فعالیت می‌کرد. سال‌ها از نیروهای حاج محمد ناظری بود. در دوران دفاع مقدس هم به مقام جانبازی رسیده و چند بار مجروح شده بود. در یک عملیات سرش ترکش خورده بود، پایش هم ترکش خورده بود و موج گرفتگی هم داشت. پس از بازنشستگی، وارد کار پاکسازی میدان‌های مین شد. می‌گفت: «من این تخصص را دارم و می‌توانم مین را خنثی کنم، اگر این مین را من خنثی نکنم، جان یک نفر را می‌گیرد. اگر من بنشینم در منزل، دین آن کسی که با مین از بین می‌رود بر گردن من است.» شهید احمدی فرد برنده مدال طلای وزن بالای ۷۱ کیلو کاراته، نجات غریق، غواص، چتر‌باز، تخریب‌چی و یک تکاور به تمام معنا بود. همسر شهید، در گفت‌وگو با کیهان گفته بود: «اینقدر تجربیاتش بالا بود که حسن ساری که وزیر قبلی دولت عراق بود، از تجربیات نظامی شهید احمدی فرد کمک می‌گرفت و پیام می‌داد که بیاید اینجا که ما به شما نیاز داریم و همین شد که رفت.» با یورش تروریست‌های تکفیری به منطقه، وی از اولین فرماندهانی بود که به جبهه مقاومت پیوست تا راه تروریست‌ها را سد کند. خیرالله احمدی‌فرد در عملیات آزادسازی موصل در ۱۶ بهمن 95 به آرزوی دیرینه خود دست یافت و به شهادت رسید.