حضور منافقان جنایتکار در فضای مجازی «مرصادی» دیگر میطلبد
علی ملائی
احتمالا باید شما هم تصاویر واحد جنگ سایبری منافقین در آلبانی را که در روزهای گذشته منتشر شد و بازتابهای زیادی داشت دیده باشید و متوجه حضور این گروهک تروریستی در فاصله نزدیک و در کنار دست فرزندانمان شده باشید. آری همانها که روزی پوست سر و صورت افراد زنده را میکندند، و نفوذیهایشان سران نظام را ترور میکردند و به همت و جانفشانی جوانان امت از سوراخهای خود بیرون کشیده شده و مجازات شدند و تفالههای آنها چنان گریختند که هنوز در آوارگی دست گدایی دراز کرده، دور دنیا میچرخند؛ امروز به دلیل خواب عمیق مسئولان فرهنگی و فضای مجازی کشور تا قلب خانههایمان نفوذ کرده و تاثیرگذاری مینمایند و این یکی از صدها معضل فضای مجازی غیراستاندارد کشور است.
قوای نظامی و امنیتی مقتدر و هوشمند ما با هر گونه نفوذ منافقین در فضای حقیقی چنان برخورد کرده و میکنند که آنان جرأت تعدی را نداشته و حتی پاکسازی آنها محدود به مرزهای جغرافیایی نشده و در عراق نیز مورد پیگرد دولت کشور دوست قرار گرفته و مجبور به ترک آنجا شدهاند، اما همین منافقان در فضای مجازی به راحتی جولان داده و در حالی که صورت کریه و شیطانیشان را بزک نموده اند، میتوانند افکار جنایتکارانهشان را ترویج کنند و مغز جوانان و نوجوانان ما را تحت تاثیر قراردهند.
تنها در این واحد هزار و پانصد نفر شبانهروز در حال پمپاژ افکار ضد انسانی به مردم هستند و هر یک از این تروریستهای مجازی دهها اکانت فیک را پشتیبانی مینماید. به این واحدها مرکز المباحثات که رژیم سعودی در اختیارشان قرار داده است را نیز اضافه نمایید. در کنار این کاربریهای مجازی هزاران هزار ربات به انتشار مطالب آنها مبادرت میورزند. حسابهایی که در روز بیش از هزار توئیت ارسال مینمایند یعنی هر دقیقه یک پست. این در حالیست که کاربران عادی تصور میکنند این پیامها توسط یک هموطن منتقد منتشر شده است در نتیجه حتی از رسانههای رسمی هم اثرگذاری بیشتری مییابند؛ چرا که فرد در رسانه رسمی متوجه دستها و ارادههای پشت مطلب میباشد و برای حرف یک سازمان تروریستی ارزش چندانی قائل نمیشود در حالی که در اینجا همان حرفها را از اکانتی میشنود که تصور میکند شهروندی عادی است.
آن چه بر شدت این وضعیت میافزاید آن است که صاحبان پیامرسانها و شبکههای اجتماعی حمایت حداکثری را از محتواهای منافقین به عمل می رسانند. شبکهها و ابزارهای مجازی با انواع تکنیکهای رسانهای مانند ضریب دادن به نشر محتواهای آنها، فیلتر محتوای مخالف آنها و فیلترینگ حبابی به بزرگ نمایی و برجستهسازی مطالب آنها دست میزنند. حتی جستوجوگری مانند گوگل از میان میلیاردها مطلب مطابق میل سیاسی و اقتصادی خود پاسخها را ردیف مینماید. در شبکههای اجتماعی نیز چنین وضعیتی جریان دارد و پیامرسان از ابزارهای خود برای بزرگنمایی مطالب مورد نظر استفاده تمام و کمال میکند.
حال سوال اینجاست که چه کسی راه را برای این کار باز گذاشته و منافقان تروریست را تا داخل منازلمان راهنمایی کرده است؟! چگونه اسناد بالا دستی در حوزه فضای مجازی خاک می خورند و مسئولان طبق سلیقههایی که بعضا تعارض آنها با منافع ملی کشور آشکار است، عمل میکنند؟! آیا اگر ما خودمان صاحب فناوری بودیم و پیامرسانهای داخلی را تقویت کرده بودیم این گونه وابسته به دشمنانمان می شدیم که باعث خیال باطل آنها شویم و تروریستهای نشاندار با فرزندانمان ارتباط گیرند؟! چرا دست دشمن را در فضای مجازی باز گذاشتهایم تا حدی که امام خامنهای میگویند هرکاری میخواهند در اینجا انجام میدهند؟! اگر دشمن به کشور ما حمله کند و مردم ما را بکشد، اموال را به غارت ببرد و سرزمین ما را تصرف نماید و نیروهای نظامی ما به تماشای آن بنشینند آیا سریعا بازخواست و محاکمه نخواهند شد؟! چگونه است اکنون دشمن در حوزه فضای مجازی این اتفاقات ناگوار را رقم زده و ما تنها به دیدن آن بسنده کردهایم و هیچ کدام از مسئولان و فرماندهان مجازی ما نه پاسخگوی این اتفاقها هستند و نه کسی آنها را بازخواست مینماید؟! آیا به نظر نمیرسد شورای عالی فضای مجازی و وزارت ارتباطات با سیاستهای غلط و اتخاذ تصمیمهای اشتباه، ناخواسته نقش مکمل را برای فعالیت دشمنان این سرزمین از جمله پستترین آنها یعنی منافقان ایفا میکنند؟!
اگر سال 1367 خیال خام منافقان برای لشکرکشی و فتح تهران با ایستادگی غیورمردان ارتش و سپاه و بسیجیان دلاور در عملیات مرصاد ناکام ماند، امروز هم مسئولان حوزه فضای مجازی باید با همین روحیه و تفکر در برابر نفوذ این جنایتکاران در فضای مجازی کشور بایستند و بار دیگر این خائنان ابدی به مردم ایران را ناکام بگذارند.یکی از مهمترین کارهای لازم در این زمینه توجه به بومیسازی فضای مجازی است.