kayhan.ir

کد خبر: ۱۶۶۶۲۰
تاریخ انتشار : ۱۱ مرداد ۱۳۹۸ - ۲۳:۳۰

اخبار ویژه

بدون رعایت این 28 شرط چگونه می‌گویید برجام تصمیم نظام بود
بخشی از اظهارات اخیر رئیس‌جمهور در جریان سفر به آذربایجان شرقی، خلاف واقعیت‌های تاریخی و هدف اصلی برجام است.
آقای روحانی پنج‌شنبه گذشته گفت: در روند آغاز توافقات نهایی نیز به مقام معظم رهبری پیشنهاد کردم که در این موضوع همه اختیارات را به بنده واگذار کند، اما ایشان فرمودند که این را به مصلحت شما نمی‌دانم و مسئولیت سنگینی است و چه بسا عده‌ای در گوشه و کنار وجود داشته باشند که نسبت به آن ایراد و اشکال داشته باشند، لذا بگذارید تا کلیت نظام نسبت به این موضوع تصمیم بگیرد.
وی افزود: با گذشت زمان اینکه رهنمودها، نصیحت‌ها و توصیه‌های رهبر معظم انقلاب حساب شده، دقیق و در چارچوب منافع و وحدت ملی بوده، بیشتر روشن شده است و ما توافقی را قبول کردیم که آن را مجلس شورای اسلامی، شورای عالی امنیت ملی،‌شورای نگهبان و رهبری قبول کردند، یعنی همه نظام آن را پذیرفته است.
رئیس‌جمهور اضافه کرد: در شورای عالی امنیت ملی، طی 7 جلسه فوق‌العاده تمام جزئیات توافق مورد بحث و بررسی قرار گرفت، لذا لازم بود که در این کار تاریخی همه مردم و نمایندگان مجلس بار مسئولیت را بر دوش بگیرند.
روحانی گفت: ایران تنها کشوری در دنیا است که شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه 2231 اعلام کرده که حق غنی‌سازی دارد. او همچنین گفته است؛ طبق توافق برجام اگر این توافق تا سال آینده باقی بماند، تمام تحریم تسلیحاتی ایران براساس آن برداشته می‌شود و می‌توانیم هر سلاحی که نیاز داریم را خریداری و یا به فروش برسانیم و البته مقدمات این کار را هم آماده کرده‌ایم.
درباره این سخنان گفتنی است؛ اصرار رهبر انقلاب بر حفظ وحدت و اتحاد در مقابل دشمن را نباید با عملکرد دولت در نوع تنظیم نامتوازن و اجرای نامتوازن‌تر برجام یکی گرفت. رهبری با وجود اطمینان از بی‌صداقتی آمریکا و 3 دولت اروپایی، مجال کافی را به دولت دادند که مورد اذعان دولتمردان است. ایشان در عین حال بارها به مشکل مستند، از نقشه دشمن پرده برداشتند و از تیم مذاکره کننده خواستند به وعده‌های دشمن اعتماد نکنند. ایشان همچنین مهر ماه 98 به هنگام صدور مجوز اجرای برجام، شروط و  ضوابطی تعیین کرده از دولت و وزارت خارجه خواستند این شرط‌ها و شروط‌ها و ضوابط مجلس و شورای عالی امنیت ملی را که مجموعاً 28 شرط می‌شود، در اجرای برجام رعایت کنند.
اما متأسفانه دولت و وزارت خارجه، اغلب این شرط‌ها را مغفول گذاشتند و برجام را تا به امروز به شکل یک طرفه اجرا کرده‌اند. بنابراین آقای روحانی نمی‌تواند مسئولیت سوء مدیریت انجام گرفته را از دوش خود و دولت و وزارت خارجه بردارد و متوجه نظام، مجلس و شورای عالی امنیت ملی کند.
یادآور می‌شود وزیر خارجه چند بار به رهبری گزارش داده و تصریح کرده که «نتوانستیم برخی خطوط قرمز را رعایت کنیم.»
ثانیاً حق غنی‌سازی ایران، نه براساس قطعنامه 2231 بلکه براساس معاهده ان‌پی‌تی و عضویت ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تضمین شده است و براین اساس، برجام و قطعنامه 2231، محدودیت بر حقوق قانونی ایران است.
اما درباره بند آخر سخنان آقای روحانی مبنی بر اینکه «توافق برجام اگر تا سال آینده باقی بماند تمام تحریم‌های تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران به‌طور کامل برداشته می‌شود و این یعنی هر سلاحی را می‌خریم و می‌فروشیم و آماده هستیم برای خرید هر نوع سلاح»، باید گفت این قبیل اظهارات جای تعجب است. آیا ما برجام را امضا کردیم که توانیم سلاح بخریم؟ یعنی مشکل ما اکنون محدودیت خرید سلاح است؟! آیا آنها که به لغو تحریم‌های مالی و بانکی پایبند نماندند و قراردادهای اقتصادی خود را هم لغو کردند، حاضر می‌شدند به ما سلاح بفروشند؟ اتفاقاً این تحریم‌ها موجب شکوفایی استعدادهای ملی و خودکفایی در تأمین تسلیحات راهبردی شد و اگر همان روحیه جهادی در دولت هم شکل می‌گرفت، امروز در زمینه بسیاری از نیازهای اقتصادی هم خودکفا شده بودیم.
باید به یاد آقای روحانی آورد که ایشان روز اعلام توافق تصریح کرد «همه تحریم‌های مالی و بانکی و نفتی در روز اجرای توافق، بلامره (یکجا) لغو - و نه حتی تعلیق- خواهد شد». روحانی همچنین قبل از آن گفته بود «تحریم‌ها باید برداشته شود تا مشکل آب خوردن و آلودگی هوا و اشتغال و تولید حل شود». روحانی متأسفانه چند وقت قبل هم برجام را پیروزی اخلاقی برای ایران در دنیا خواند. قبل از او هم ظریف با انکار وعده‌های اقتصادی و لغو تحریم‌ها، ادعا کرد برجام برای رفع مشکلات امنیتی بوده است. باید از روحانی پرسید اگر قرار بوده با برجام بتوانیم سلاح بخریم، پس زمزمه برجام‌های جدید درباره مذاکره بر سر توان نظامی و دفاعی و موشکی از سوی کشورهای اروپایی و آمریکا برای چه بوده است؟ یعنی قرار بوده معامله برجام را تکرار کنیم، موشک بدهیم و تفنگ بادی یا ام‌یک، سیم‌خاردار و پوکه فشنگ تحویل بگیریم؟!

مخالفت ژاپن و آلمان با طرح آمریکا در خلیج فارس
ژاپن و آلمان با خواست آمریکا مبنی بر تشکیل ائتلاف دریایی در خلیج فارس مخالفت کردند.
روزنامه مانیچی چاپ ژاپن به نقل از منابع خود در دولت نوشت: دولت ژاپن تصمیم گرفته در ائتلاف دریایی به رهبری آمریکا در تنگه هرمز شرکت نکند و ژاپن ناوهای جنگی خود را برای مراقبت از کشتی‌های تجاری به تنگه هرمز نخواهد فرستاد.
به گزارش بی‌بی‌سی، آمریکا از متحدان خود خواسته است تا به این ائتلاف دریایی ملحق شوند اما شک و تردیدهایی از سوی این کشورها برای پیوستن به آن وجود دارد.
آلمان به طور رسمی گفته است در این ائتلاف شرکت نخواهد کرد. آلمان گفته است خواهان پرهیز از تشدید تنش‌ها است و قائل به امکان حل تنش‌ها از طریق نظامی نیست.
تاکشی ایوایا، وزیر دفاع ژاپن پیش‌تر گفته بود که این کشور در حال «بررسی پاسخ خود به آمریکا است.»
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا گفته است کشورهایی مانند ژاپن، خود باید از نفتکش‌هایشان محافظت کنند.
روزنامه مانیچی تصریح کرد: دلیل نپیوستن ژاپن به ائتلاف آمریکا، روابط «به طور سنتی دوستانه» میان ژاپن و ایران بوده است.
یک منبع وزارت امور خارجه ژاپن به این روزنامه گفته است: مهم‌ترین نکته برای ژاپن این است که اطمینان‌خاطر حاصل کند که جریان انتقال نفت به ژاپن قطع نخواهد شد. این منبع گفته است «اعزام شناورهای جنگی ژاپن، باعث کاهش تنش‌ها در منطقه نخواهد شد بلکه به‌طور بالقوه می‌تواند باعث تشدید آن شود.»
بیش از 80 درصد از نفت وارداتی ژاپن از این منطقه صادر می‌شود. این کشور چهارمین کشور واردکننده نفت در دنیا است.
یک منبع دیگر در دولت ژاپن گفته است این کشور می‌خواهد از «روابط به طور سنتی دوستانه» با ایران برای امنیت تنگه هرمز استفاده کند.
در همین حال هایکو ماس، وزیر امور خارجه آلمان پیشنهاد آمریکا برای مشارکت آلمان در عملیات دریایی با هدف حفاظت از کشتیرانی تجاری در تنگه هرمز را رد کرد.
ماس در حاشیه سفرش به ورشو گفت: «دولت فدرال آلمان در مأموریت دریایی که ایالات متحده آمریکا طراحی و تصور کرده است، شرکت نخواهند کرد؛ و ما در این زمینه در همفکری کامل با هم‌پیمانان فرانسوی خود هستیم.»
وزیر خارجه آلمان افزود: «ما استراتژی فشار حداکثری را اشتباه می‌دانیم و خواهان تشدید بحران نظامی نیستیم و همچون گذشته بر گزینه‌ دیپلماسی تأکید داریم.» مواضع ژاپن و آلمان در سطح سیاست جهانی هوشمندانه ارزیابی شده چرا که آنها می‌دانند طرف دعوای ایران در جنگ نفتکش‌ها، انگلیس و آمریکا هستند و بنابراین دلیلی ندارد با پیوستن به رفتار پرخطر انگلیس و آمریکا، منافع تأمین شده خود را به خطر بیندازند.
مخالفت آلمان با طرح آمریکا، با پرخاشگری ریچارد گرنل سفیر آمریکا در برلین مواجه شده است. گرنل گفت: آلمان به عنوان بزرگ‌ترین اقتصاد اروپا باید مسئولیت‌های بیشتری را در جهان بپذیرد.
گرنل در مصاحبه با یک روزنامه آلمانی، از تصمیم دولت آلمان برای نپیوستن به ائتلاف دریایی ابراز یأس و سرخوردگی کرده و گفته است آلمان وظیفه دارد در مأموریت تنگه هرمز شرکت کند.
ریچارد گرنل در گفت‌وگو با روزنامه «آگسبورگر آلگماینه» گفته است: «آمریکا هزینه کلانی برای کمک به آلمان پرداخت کرده و قربانیان زیادی داده تا آلمان بتواند بخشی از جهان غرب باقی بماند.»
سفیر آمریکا در برلین همچنین تأکید کرده است که هم اکنون آمریکا 34 هزار سرباز در آلمان مستقر کرده و همین موضوع میلیاردها دلار هزینه برای مردم آمریکا ایجاد می‌کند.
یادآور می‌شود پایگاه اینترنتی آمریکایی موسوم به پلیتیکو با اشاره به مخالفت و امتناع کشورها از همراهی با طرح آمریکا تصریح کرد: پیشنهاد ترامپ به طرح یک نفره تبدیل شده است. اروپایی‌ها فکر می‌کنند علت رفتارهای تهاجمی ایران، اقدامات آمریکا بوده است.

شرکت شل، پرچم انگلیس را از نفتکش‌های خود در خلیج فارس پایین کشید
شرکت انگلیسی- هلندی شل اعلام کرد تا اطلاع ثانوی، از نصب پرچم انگلیس بر نفتکش‌های خود هنگام عبور از خلیج فارس خودداری می‌کند.
رسانه‌های انگلیس ضمن انتشار این خبر، علت ماجرا را ترس از توقیف نفتکش‌های خود توسط ایران(به تلافی اقدام انگلیس در تنگه جبل‌الطارق) عنوان کرده‌اند. انگلیس نفتکش گریس 1 حامل نفت ایران را پنجشنبه 13 تیر در آب‌های جبل‌الطارق به اتهام نقض قوانین اتحادیه اروپا و انتقال نفت به سوریه توقیف کرد.
تهدید ایران به واکنش متقابل موجب شده بود کشتی‌های انگلیسی تا مدت‌ها برای عبور از تنگه هرمز معطل شوند و ریسک عبور از تنگه را به جان نخرند. ایران در هفته پیش نفتکش استنا ایمپرو را با وجود اسکورت شدن توسط ناو جنگی انگلیس توقیف کرد.