نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
مردم از نامزدهای ما اصلاح‌طلبان استقبال نمی‌کنند چون کلی وعده دادیم و عمل نکردیم
سرویس سیاسی-
هر چه به انتخابات مجلس در اسفندماه نزدیک می‌شویم زمزمه‌های نگرانی اصلاح‌طلبان از عدم استقبال مردم بیشتر شنیده می‌شود. در همین رابطه روز پنج‌شنبه یکی از روزنامه‌های طیف موسوم به اصلاح‌طلب ضمن اشاره به موضوع عدم استقبال مردم از نامزدهای این جریان؛ وعده دادن‌های بسیار و عمل نکردن به وعده‌ها را عامل آن عنوان کرد.
روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله روز پنج‌شنبه که با عنوان «اصلاحات نیازمند خودانتقادی و اصلاح!» منتشر شده آورده است: «در روزها و هفته‌های گذشته، به‌طور مکرر شاهد اظهارنظرهای برخی افراد منتسب به جریان اصلاحات درخصوص انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی و ابراز نگرانی‌های ایشان از عدم استقبال مردم از نامزدهای اصلاحات بودیم.»
این سرمقاله پس از عنوان کردن نگرانی اصلاح‌طلبان از عدم استقبال مردم از این طیف عنوان کرده است: «اظهارنظرهایی که باید گفت از سوی آنانی که خود را از بزرگان این جریان سیاسی تلقی می‌کنند و ظاهرا آگاه از اوضاع سیاسی کشور هستند، بس عجیب و شگفت‌آور است! یکی از لزوم اقدامات امیدبخش فراکسیون امید در این ماه‌های پایانی مجلس دهم سخن می‌راند، دیگری از قصد اصلاحات برای فرستادن افرادی به مجلس در انتخابات آتی که به قول ایشان یک سر و گردن از وزرای دولت بالاتر باشند می‌گوید.»
این نوشتار سپس به تصریح نوشته است: «خوب است بزرگان اصلاحات پیش از اظهارنظرها اندکی به فاصله نجومی میان وعده‌هایی که در انتخابات پیشین مجلس و دیگر انتخابات دادند و دستاوردهایشان (بخوانید دست نیاوردهایشان) در سال‌های گذشته نگاهی کنند تا شاید به جای اظهارنظر و تلاش برای جلب نظر مردم و وعده‌های مجدد برای اصلاح جامعه و سیاست و اقتصاد و... به پاسخ چرایی این عدم استقبال برسند...»
در حقیقت سرمقاله این روزنامه طیف موسوم به اصلاح‌طلب به درستی به این نکته اشاره می‌کند که دلیل اصلی نگرانی بزرگان این طیف از عدم استقبال مردم از نامزدهای این جریان اصلاحات، عملکرد بسیار ضعیف آنها در مجلس و همچنین دولت است و وعده‌های بسیار در زمان انتخابات و عمل نکردن به آن وعده‌ها یکی از مصادیق عملکرد بسیار ضعیف اصلاح‌طلبان است.
مردم، اصلاح‌طلبان را مسبب وضع موجود می‌دانند
روزنامه آرمان در یادداشتی نوشت: «از مدت‌ها پیش حملاتی سنگین و جدی نسبت به دولت آقای روحانی شروع شده و از آغاز دور دوم ریاست جمهوری وی شاهد موضع‌گیری‌های مخالف از سوی دلواپسان، جبهه پایداری، صداوسیما و گاه ائمه جمعه و جماعات علیه دولت بوده و هستیم که این مسئله اصلاح‌طلبان را در وضعیت دشواری قرار داده است».
این روزنامه مدعی اصلاحات در ادامه نوشت:«موفقیت یا عدم موفقیت آقای روحانی عملاً به پای اصلاح‌طلبان نوشته می‌شود... از آنجایی‌که مردم اصلاح‌طلبان را مقصر می‌دانند می‌توان گفت که اگر بغض و کینه‌شان نسبت به اصلاح‌طلبان بیشتر از آقای روحانی نباشد، کمتر نیست. اکنون اصلاح‌طلبان در شرایط دشواری قرار دارند، دشوار است برای اینکه واقعاً معلوم نیست چه باید بکنند. اگر آنها نیز شروع کنند به حمله به دولت آقای روحانی و در صف دلواپسان قرار بگیرند این سؤال مطرح می‌شود که چه تفاوتی میان آنها و دلواپسان است؟ از این رو به‌نظر می‌رسد رویه درست این است که از یک سو قبول کنیم که نقش زیادی در انتخاب آقای روحانی داشتیم و از سوی دیگر نیز صادقانه بپذیریم که رئیس‌جمهور از انجام تعهدات خود و مطالبات مردم استنکاف ورزید و ظرف 2 سال گذشته توجه جدی به این مطالبات نداشته است. البته این مسئله نباید موجب شود که با دلواپسان هم‌صدا شویم و تمام مشکلات و مسائل کشور به‌خصوص مشکلات اقتصادی را ناشی از عملکرد دولت بدانیم. واقع مطلب این است که کشور بحران‌های بزرگی دارد. بحران‌های سیاست خارجی و تنش میان ایران و غرب که به نقطه بحرانی‌تری رسیده و هیچ‌کدام ارتباطی به دولت آقای روحانی پیدا نمی‌کند».
این روزنامه زنجیره‌ای، علاوه‌بر اذعان به بی‌عملی دولت، تاکید کرده است که مردم، جریان اصلاحات را مسبب وضع موجود می‌دانند. اما با این‌حال از یکسو مدعی شده است که نباید از دولت مطالبه‌گری کنیم، چون همانند دلواپسان می‌شویم! و از سوی دیگر مشکلات کشور ارتباطی با عملکرد دولت ندارد!
متأسفانه مطالبات مردم و به‌خصوص مطالبات معیشتی و اقتصادی، برای طیف مدعی اصلاحات که اکثریت مطلق کابینه را در اختیار دارد، هیچ اهمیتی ندارد.
تمنای محال از اروپا
روزنامه اعتماد روز پنج‌شنبه در سرمقاله خود نوشت: «انتظارات ايران هر چند به‌طور كامل در چارچوب برجام و حق ايران است اما نبايد فراموش كرد اين توقعات در حد و اندازه‌هاي اتحاديه اروپا - با توجه به مراوده‌اش با امريكا- نبوده و براي آنها به‌شدت سنگين است، به‌خصوص درمورد بحث فروش نفت و ايجاد يك شبكه بانكي براي نقل و انتقال پول، براي اتحاديه اروپا بسيار سنگين است. اتحاديه اروپا ضمن اينكه بايد امريكا را نيز راضي كند بايد گوشه‌چشمي به عربستان و اسراييل داشته باشد، بنابراين اگر مسئله صدور نفت ايران به اروپا عملياتي شود در حقيقت كمر تحريم‌هاي آمريكا شكسته مي‌شود و اگر شبكه‌ها و اتصالات بانكي نيز برقرار شود، مي‌تواند يك شكست بزرگتر براي تحريم‌هاي آمريكا باشد. اما در حقيقت اروپايي‌ها توانايي آن را ندارند كه اين دو انتظار را برآورده كنند، بنابراين بايد ديد كه آيا اروپايي‌ها مي‌توانند يك راه ميانه را ايجاد كنند كه طرف ايراني از شرايط راضي شود كه پيدا كردن آن كار بسيار بسيار مشكل است».
شش سال تمام، آمریکا و اروپا را بزک کردند و قول امروز و فردا را برای رونق اقتصادی دادند، شش سال از بهترین فرصت‌ها و ظرفیت‌های کشور، پای آرزواندیشی و سپس خاطره‌بازی با برجام تلف شد، تا جریان غربگرا در کشور به این نتیجه برسد که آمریکا غیرقابل اعتماد است و اروپا هم در خوش‌بینانه‌ترین حالت توانایی ایستادگی مقابل آمریکا را ندارد. اما اینکه هنوز هم عده‌ای در این جریان منتظرند ببینند آمریکا و اروپا چه می‌کنند، خسارت اصلی است که موجب کار نکردن برخی زیرمجموعه‌های دولتی مهم در حوزه اقتصادی و فنی و دیپلماتیک و به تحلیل رفتن قدرت ملی می‌شود. متأسفانه در همین دوره شش‌ساله، اقتصاد ما گرفتار رکودی سنگین و سپس تورم ناشی از آن شد و اکنون رکود تورمی کم‌سابقه‌ای را شاهد هستیم که از تعلیق و انتظار سراب‌زده سرچشمه می‌گیرد.
اگر در نوشتن توافق، قاطعیت و توازن به خرج ندادند، لااقل امروز، قاطع و متقارن رفتار کنند وگرنه از نگاه دشمن، قبول مذاکره، به التماس از سر ناچاری تلقی خواهد شد. ادعای کاهش تعهدات و حفظ کلیت آن در عمل، پالس خطرناکی درباره خط قرمز نداشتن دولت به دشمن می‌فرستد.
طرح روی کاغذ برتر از بیش از 2 میلیون خانه!
ارگان دولت در شماره روز پنج‌شنبه گزارشی را با روتیتر «ایران دو برنامه دولتی ساخت انبوه مسکن را مقایسه می‌کند» و تیتر «دو طرح «اقدام ملی مسکن» و «مسکن مهر» در قاب مقایسه» منتشر کرد.
روزنامه ایران نوشت: «بررسی مقایسه‌ای میان دو طرح مسکن مهر و اقدام ملی مسکن که بخشی از طرح اول از سوی دولت‌های نهم و دهم و دیگری توسط دولت دوازدهم اجرا خواهد شد، نشان می‌دهد که طرح اقدام ملی مسکن در ابعاد کوچکتر، در زمان کوتاه‌تر و بدون مداخله دولت و با مشارکت بخش خصوصی اجرا خواهد شد. گزارش تطبیقی خبرنگار «ایران» نشان می‌دهد که این دو طرح ملی در برخی از ویژگی‌ها شبیه به هم و در بسیاری از ویژگی‌ها با هم تفاوت دارد. اگرچه مقیاس دو طرح از نظر زمان، تأمین منابع مالی، گروه‌های هدف و تعداد واحدهای مورد نظر برای ساخت باهم همسان نیست. نکته اساسی اینکه شروع مسکن مهر در زمان وفور منابع دولتی اجرا شد، در حالی که اینک چنین نیست.»
در این گزارش همچنین آمده است: «در طرح مسکن مهر زمان 5 ساله برای ساخت و تحویل واحدها در نظر گرفته شده بود و قرار بود این واحدها تا سال 90 تکمیل و به متقاضیان واگذار شود اما درعمل تکمیل، واگذاری و فراهم کردن بخش زیادی از زیرساخت‌های مسکن مهر به سال‌ها و دولت بعد منتقل شد و از 2 میلیون و 200 هزار واحد مسکن مهر 500 هزار واحد آن، هنوز تحویل متقاضیان داده نشده است که برنامه سیاستگذاران بخش مسکن تکمیل و واگذاری این واحدها تا پایان امسال است. 65 درصد از مسکن مهر در دولت تدبیر و امید تکمیل و واگذار شده است. در برنامه اقدام ملی، زمان ساخت واحدها 2 سال در نظر گرفته شده است... ساخت ساختمان‌های بلندمرتبه در مسکن مهر هزینه‌ها را افزایش داد. چون بسیاری از تجهیزات این ساختمان‌ها وابسته به خارج است، اما متولیان طرح اقدام ملی ساخت واحدهای کوتاه‌تر و حداکثر تا 7 طبقه را در این طرح در نظر دارند. در مسکن مهر ساختمان‌های بلندمرتبه تا 11 طبقه ساخته شد.
مسکن مهر که ارگان دولت آن را با طرح «اقدام ملی مسکن» مورد قیاس قراد داده، برنامه‌ای کلان با مختصات 2 میلیون و۲۰۰ هزار واحد مسکن بود که به نوشته همین روزنامه یک میلیون و۸۰۰ هزار واحد آن تحویل متقاضیان شده،۲۰۰ هزار واحد آن آماده تحویل و۲۰۰ هزار واحد باقیمانده هم تا پایان امسال تکمیل می‌شود. قیاس این طرح عظیم و قریب به اتمام با طرحی که دولت هنوز پی یک واحد آن را هم نریخته، مضحک است. این دو در یک قاب نمی‌آیند. دولت با رویه لجبازانه و خلاف منافع ملی وزیر سابق راه و شهرسازی که مسکن در دوره‌اش تورم بیش از 120 درصدی داشت و به نساختن مسکن افتخار می‌کرد، افتضاحی به بار آورد که بدتر از آن است که با این گزارش فریب‌کارانه قابل کتمان باشد. دولت هم اگر در منابع کمبود دارد، میتواند با قطع یارانه ثروتمندان، قطع حقوق‌های نجومی، مالیات ستانی از مالکان خانه‌های خالی، هدایت صحیح نقدینگی و ترک رویه خسارت بار معطل گذاشتن ظرفیت‌های درونی و اعتماد به توان داخلی جبران کند.