رسول جعفرزاده

شهادت علیه خود این گونه است که مجرمان با علامت های خودشان شناخته می شوند و دیگر نیازی نیست که از گناهانشان سوال شود که چه کرده اند؟ زیرا گناه، انسان را به شکل و شمایلی در می آورد که در قیامت بروز و ظهور می کند؛ چرا که قیامت روز بروز و ظهور ملکوت انسان هاست. هر کسی آنچه با افکار و عقاید و اعمالش ساخته در آن روز ظاهر می شود.لذا می فرماید:يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسيماهُمْ، مجرمان با سیما و علامت های خودشان شناخته می شوند. (الرحمن، آیه 41) آن کس که دین را دور زده و با احکام دین بازی کرده به شکل بوزینه در می آید.(اعراف، آیه 166) عالم بی عمل و ضد دین به شکل سگ در می آید و زبانش از دهان بیرون می زند(اعراف، آیه 176) و برخی دیگر شتر گاو پلنگ می شوند یعنی شکل و شمایل چند حیوان را دارند. برخی چارپا و برخی مثل مار بر زمین می خزند و برخی عقرب و کژدم و برخی نیز پاهایشان به سرشان چسبیده است. اینها در آیات و روایات بیان شده است.
چهر ه های ده گروه انسانی
شیخ طبرسی در مجمع البیان ذیل آیه 18 سوره نبا که می فرماید: فَتَأْتُونَ أَفْواجاً؛ گروه گروه می آئید، آورده است:روزى «معاذ» در خانه «ابوايوب» به حضور پيامبر شرفياب شد و در مورد اين آيه پرسيد كه منظور از فوج‏ها و گروه‏ها كيانند؟
 پيامبر فرمود:اى «معاذ»! از رويداد بزرگى پرسيدى، آنگاه ديدگانش را فرو بست و فرمود: در روز رستاخيز، ده گروه از امت من به صورت‏هاى پراكنده و گوناگون بر انگيخته مى‏شوند. خدا آنان را از پيروان راستين من جدا مى‏سازد و هر گروه از آنها را به صورتى برمى‏انگيزد:
گروهى از آنان به صورت بوزينه در مى‏آيند و گروهى ديگر در شكل خوك.
دسته‏اى واژگونه و در حالى كه پاهاى آنان رو به آسمان و بر چهره خويش بر زمين كشيده مى‏شوند، وارد صحراى محشر مى‏گردند و دسته‏اى ديگرنابينا.
گروهى به صورت ناشنوا برانگيخته مى‏شوند و گروهى ديگرلال.
پاره‏اى از آن گروه‏ها در حالى مى‏آيند كه زبان‏هاى خويش را مى‏جوند و چرك و خون از لب و دهانشان روان است؛ بگونه‏اى كه از بوى گند آن، اهل محشر اذيت مى‏شوند و پاره‏اى با دست‏ها و پاهاى بريده.
دسته‏اى بر شاخه‏هايى از آتش آويزانند و دسته‏اى ديگر با عفونتى بدبوتر از مردار گنديده و پاره‏اى نيز با لباس‏هايى از مس گداخته.
آنگاه فرمود: امّا آن گروهى كه در شكل بوزينه مى‏آيند، كسانى هستند كه در زندگى، كارشان سعايت و سخن چينى و به هم زدن روابط دوستانه و ایجاد دشمنى و نفرت است و آن كسانى كه به صورت خوك مى‏آيند، كسانى هستند كه از راه‏هاى نامشروع و حرام ثروت اندوزى مى‏ کنند.
آن كسانى كه به صورت واژگونه وارد صحراى محشر مى‏گردند، رباخوارانند و نابينايان، عوامل دستگاه قضايى و قضاوت و دادستان‏هاى ستمكارى هستند كه در قضاوت خود بى‏طرفى و عدل و داد را پيشه نمى‏سازند.
لال‏ها كسانى هستند كه با خودكامگى و غرور رفتار مى‏كنند و از حق‏پذيرى و نقدپذيرى و فروتنى بى‏بهره‏اند و آن كسانى كه زبان خود را گاز مى‏گيرند، دانشمندان و عالم نمايان و داوران خيره سرى هستند كه خود به علم خويش عمل نمى‏كنند و اصلاح نمى‏پذيرند و عملكردشان با گفتارشان هماهنگى ندارد.
آنان كه با دست و پاى بريده وارد صحراى محشر مى‏گردند، مردم همسايه آزارند و به دار آويختگان كه بر شاخه‏هاى درختى از آتش شعله‏ور آويزانند، جاسوسان و سخن چينان و اطلاعاتى‏هايى هستند كه ميان ملت و حكومت - با سعايت و سخن چينى و پرونده سازى و عيب‏تراشى براى شهروندان - فاصله و دشمنى می اندازند.
كسانى كه بوى گند آنان از بوى زننده مردار بدتر است، ناپاكان و عناصر بى‏بند و بارى هستند كه به بى‏عفتى روى مى‏آورند و نيز كسانى كه حقوق محرومان را نمى‏پردازند. آن كسانى كه با لباسى از مس گداخته و سوزان مى‏آيند، فخر فروشان و برترى جويانند كه بر همگان فخر و كبر مى‏فروشند. (مجمع البيان، ج10، ص642 و نیز نگاه کنید: الکشاف، زمخشری، ج4، ص687)محدث فیض در عین الیقین این طور نقل می فرماید که: وقتی شرابخواری وارد محشر می شود شیشه شرابی به گردنش اویزان وقدح شرابی به دستش چسبیده و بوی گندی از او بلند است که از هر مرداری گندتر است وهمه او را می شناسند که شرابخوار بوده است و هرکس بر او می گذرد اورا لعنت کند و آنها که اهل طربند ،تار و طنبورشان به دستشان چسبیده وبر سر آنها می خورد اصلا از قیافه و سیمای هرکس معلوم است که اهل چه گناهی بوده  است ودر کتاب مزبور نقل کرده بعضی از مردم به صورتها و شکلهایی وارد محشر می‌شوند که شکل میمون و خوک نسبت به انها زیباست.