یکی از ويژگی‌های عرفانی پیامبر گرامی(ص) مأنوس بودن با قرآن بود. سعدبن‌هشام گوید: نزد عایشه همسر رسول خدا(ص) رفتم و از اخلاق آن حضرت پرسیدم؛ او به من گفت: آیا قرآن می‌خوانی؟ گفتم: آری، اخلاق رسول خدا مطابق قرآن است.
آهنگ صدای رسول خدا(ص) چنان بود که قرآن را از همه مردم زیباتر و دلرباتر می‌خواند. چنانکه انس بن‌مالک خدمتکار پیامبر‌اکرم(ص) می‌گوید: رسول خدا(ص) هنگام خواندن قرآن، آهنگ صدایش را می‌کشید.
ابن مسعود که از کاتبان وحی بود، می‌گوید یک روز رسول خدا(ص) به من فرمود: مقداری قرآن بخوان تا من گوش
کنم.
من سوره مبارکه نساء را می‌خواندم تا رسیدم به آیه 41 و کیف اذا جئنا من کل امهًْ بشهید و جئنابک علی هؤلاء شهیداً: چگونه باشد آن هنگام که از هر امتی گواهی آریم و تو را برای این امت به گواهی خواهیم.
همین که این آیه قرائت شد، دیدم چشمان رسول خدا(ص) پر از اشک شد، سپس فرمود: «دیگر بس است»(1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- محجهًْ البیضاء، ج 4، ص 120