مسعود اکبری
  18 اردیبهشت 97 آمریکا از برجام خارج شد. اکنون و در سالگرد خروج آمریکا از توافق هسته‌ای، با کنار هم قراردادن اقدامات یک‌ساله دولت آقای روحانی و همچنین عملکرد طرف اروپایی، چرایی تصمیم دولت آمریکا مبنی بر خروج از برجام بیش از پیش نمایان می‌شود.
برخی دولتمردان و به خصوص مقامات ارشد وزارت خارجه در یک‌سال اخیر بارها دو ادعا را تکرار کرده‌اند. اول اینکه «منتقدین می‌گفتند که آمریکا از توافق هسته‌ای خارج نمی‌شود، اما برخلاف این اظهارنظر، آمریکا از برجام خارج شد»! و دوم اینکه «توافق هسته‌ای یک کلاه بزرگ بر سر آمریکا بود و به همین خاطر ترامپ از برجام خارج شد»!
در رد ادعای اول باید گفت که متاسفانه علی‌رغم کارنامه سیاه آمریکا در عمل به تعهدات بین‌المللی، دولت آقای روحانی در اقدامی تأمل برانگیز، برجام را براساس «اعتماد به آمریکا»! امضاء و اجرا کرد. بر همین اساس بود که «جان کری» وزیر خارجه آمریکا در دولت اوباما- مهر 96- در يادداشتي در روزنامه واشنگتن پست نوشت:«ايران در توافق هسته‌اي(برجام) پيشاپيش همه امتيازاتش را پرداخت کرد»! و براساس همین اعتماد یکطرفه و نابجا بود که برخی دولتمردان و رسانه‌های زنجیره ای- دی 94- با اطمینان گفتند که «امضای وزیر خارجه آمریکا تضمین است»!.
رویکرد غلط اعتماد به آمریکای بدعهد تا جایی پیش رفت که «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه- تابستان 94- در پاسخ به یکی از اساتید دانشگاه- که معتقد بود تضمینی وجود ندارد که دولت بعدی آمریکا، برجام را ادامه دهد- گفت:«آمریکا نمی‌تواند این کار(خروج از برجام) را انجام دهد. زیرا آمریکا چاره‌ای ندارد جز اینکه قطعنامه(2231) را اجرا کند»! برخی فعالین مدعی اصلاحات نیز- تابستان 94(در زمان فعالیت دولت اوباما)- با اطمینان خاطر گفتند که «مردم آمریکا نمی‌گذراند رئیس‌جمهور بعدی این کشور، برجام را تحت‌الشعاع قرار دهد»!
پس علیرغم ادعای دولتمردان مبنی بر پیش‌بینی غلط منتقدین، یکی از علت‌های اصلی خروج آمریکا از برجام،‌اشتباه محاسباتی دولت روحانی و اعتماد بیجای دولت به آمریکا بود.
در رد ادعای دوم نیز باید گفت که اولین موضوع مهم و حیاتی برای آمریکایی‌ها در مسئله برجام، محاسبه آنان درباره نوع واکنش ایران بود. از نظر طرف آمریکایی اگر ایران از برجام خارج نشود و همچنان به تعهدات خود ادامه دهد و تغییری از طرف تهران در این معادله رخ ندهد، خارج شدن رسمی آمریکا از برجام، بهترین گزینه است. این وضعیت برای آمریکا «یک تیر و دو نشان» بود. یعنی از یکسو آمریکا در عین حال که-با خروج از برجام- دیگر هیچ تعهدی نسبت به برجام ندارد، با خیال آسوده نظاره‌گر اجرای تعهدات یکطرفه برجامی از سوی ایران است. بر همین اساس بود که «جان کری»- وزیر خارجه دموکرات آمریکایی- شهریور 97- در مصاحبه با شبکه «سی.بی.اس» گفت:«واقعیت این است که این توافق(برجام) دارد کار می‌کند و بدون ایالات متحده هم دارد کارش را می‌کند»!
این ذوق‌زدگی مقام آمریکایی به این دلیل است که آمریکا بدون هیچ هزینه‌ای از برجام خارج شد و در مقابل ایران همچنان تمامی تعهدات خود را یکطرفه انجام می‌دهد. این ذوق‌زدگی همچنین ناشی از این است که اروپا به نیابت از آمریکا، فشار به ایران در موضوع موشکی و منطقه‌ای و ارائه وعده‌های سرِخرمن برجامی و وقت کشی برای شرطی‌سازی مردم ایران و گره زدن معیشت به برجام‌های بعدی را نیز به صورت جدی دنبال می‌کند.
آمریکا از برجام خارج شد، چون درخصوص عدم خروج دولت ایران از توافق هسته‌ای به اطمینان رسیده بود. اما این اطمینان چگونه حاصل شد؟! روحانی-اردیبهشت 97- (چند روز پیش از خروج آمریکا از برجام) در سفر به خراسان رضوی در اظهارنظری تأمل برانگیز گفت:«اگر اهداف ما از برجام بدون آمریکا محقق شود، چه بهتر، در غیراین‌صورت تصمیم خود را خواهیم گرفت»! بیان این موضع از سوی رئیس‌جمهور کشور که از سوی برخی دیگر از مقامات دولت و فعالین مدعی اصلاحات نیز پیش از آن بیان شده بود، پیامی شبیه «خزانه خالی است» را به طرف غربی ارسال کرد. این موضع تأمل برانگیز روحانی، به آمریکایی‌ها این پیغام را داد که شما هرکاری می‌خواهید با توافق هسته‌ای بکنید و خیالتان راحت باشد که ما پایمان را از محدودیت‌های برجام فراتر نخواهیم گذاشت!
اما اطمینان آمریکا از عدم خروج ایران از برجام، به اظهارنظر تأمل برانگیز رئیس‌جمهور ختم نشد. 22 اردیبهشت 97- چهار روز پس از خروج آمریکا از برجام- پایگاه تحلیلی «پولیتیکو» به نقل از «فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نوشت:«از «حسن روحانی» رئیس‌جمهور ایران تضمین گرفتم که این کشور علیرغم تصمیم «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا برای خروج از برجام و وضع مجدد تحریم‌ها علیه ایران، همچنان در توافق می‌ماند»! از سوی دیگر 25 اردیبهشت97 – یک هفته پس از خروج آمریکا از برجام- رسانه‌های منطقه‌ای محتوای مذاکرات دولت آمریکا با اروپا را فاش کردند که نشان می‌دهد آمریکا قبل از خروج از برجام از اروپا برای ادامه فشار به ایران تضمین گرفته است. در مجموع آمریکا به جهت اطمینان از خارج نشدن ایران از برجام و اخذ تضمین از اروپا برای فشار به ایران، با خیالی آسوده از این توافق خارج شد.
یک سؤال:آیا خروج از برجام، راهبرد دولت جمهوری خواه ترامپ بود؟! آیا اگر یک دولت دموکرات بر سر کار می‌آمد، ممکن بود روش دیگری را در موضوع برجام اتخاذ کند؟! پاسخ منفی است. پاسخ این سؤال در اظهارات وزیر خارجه اسبق آمریکا نهفته است. «جان کری»- شهریور 97- با اشاره به این مسئله که اگر ما-دموکرات ها- در کاخ سفید بودیم، به وقتش از برجام خارج می‌شدیم، تاکید کرد که ترامپ می‌توانست امتیاز بیشتری از ایران بگیرد و سپس از برجام خارج شود. کری گفت:«شما این توافق را نگه می‌دارید و به ایرانی‌ها می‌گویید ببینید، ما به شما گفته‌ایم که باید این چیزها [فعالیت‌های موشکی و منطقه‌ای] را متوقف کنید. من به شما دو سال یا یک سال یا هر زمان دیگری، وقت می‌دهم. ما حاضریم درباره این چیزها مذاکره کنیم. اما اگر شما مذاکره نکنید، اگر تا آن زمان این کار را نکنید، من از این توافق خارج می‌شوم».
18 اردیبهشت 97، دولت آمریکا از برجام خارج شد. علت اصلی این اقدام، اطمینان از عدم خروج ایران از برجام بود. اکنون دولت آقای روحانی یک‌سال است که در رویکردی خسارت بار، «اجرای برجام به هر قیمت» را ادامه می‌دهد. در روزهای گذشته، ظریف اذعان کرد که اروپا تنها حدود 1 درصد تعهدات برجامی خود را انجام داده است. این یعنی اروپا نیز از برجام خارج شده است.
«امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه- مهر 97- در مصاحبه با فرانس ۲۴، راهبرد مشترک آمریکا و اروپا در قبال ایران را تشریح کرد. وی گفت:«احاطه کردن ایران با یک سیاست الزام‌آور، همان چیزی است که من همواره بر آن تاکید دارم. برای من راهبرد با ایران بر چهار مبنا است؛ حفظ توافق هسته‌ای(یا همان اجرای یکطرفه برجام از سوی ایران)، توان مدیریت فعالیت هسته‌ای ایران پس از سال ۲۰۲۵ (دائمی کردن برجام)، کنترل فعالیت  موشک‌های بالستیکی ایران و توان مقابله با نفوذ ایران در منطقه(تعمیم برجام به دیگر مولفه‌های قدرت ایران). من هیچ‌گاه دربرابر ایران ساده‌لوح و زودباور نبودم اختلاف نظر ما با آمریکا بر سر شیوه رفتاری ماست».
آمریکا از برجام خارج شد، چون برجام بدون آمریکا هم دارد کارش را می‌کند!