از امام‌صادق(ع) روایت شده است که خداوند تبارک و تعالی فرشته‌ای را به زمین فرستاد و او زمانی طولانی در زمین درنگ کرد و سپس به آسمان عروج نمود. به او گفته شد: چه دیدی؟
گفت عجایب فراوانی دیدم و عجیبترین چیزی که دیدم این بود که بنده‌ای را دیدم غرق در نعمت بود و روزی تو را می‌خورد و ادعای ربوبیت می‌کرد. از جسارتش به شما و بردباری شما درباره او تعجب کردم.
خداوند عزوجل فرمود: پس، از بردباریم درباره او تعجب کردی؟!
گفت آری، پروردگارا!
فرمود: من او را چهارصد سال است که مهلت داده‌ام و در این مدت اندک آسیبی به او نرسیده و از دنیا چیزی نخواسته مگر بدان رسیده و در این مدت خوردنی و آشامیدنی‌هایش بر او ناگوار نشده است. (1)
___________________
1- الخصال، ج1، ص 41