یک اقتصاددان:
بورس تهران به حیاط خلوت دولتیها تبدیل شده است
یک اقتصاددان با بیان اینکه بازار سرمایه در هیچ جای جهان دولتی نیست، گفت: بورس تهران به حیاط خلوت دولتیها تبدیل شده است.
بهمن آرمان در گفتوگو با خبرگزاری فارس با بیان اینکه پس از پایان دوره دولت سازندگی، مدیریت بورس بطور کامل به دولتی شد، افزود: البته این به معنای آن نیست که در دوره سازندگی دولت در اداره بورس دخالت نداشت، ولی نه به اندازه الان که همه کسانی که در بازار سرمایه کار میکنند از لایههای نظارتی دستگاههای ویژه عبور کنند و استانداردهای رفتاری مورد نظر دولت را داشته باشند یا اینکه خود را کارمند دولت بدانند. در هیچ کجای جهان دبیرکل بورس یا تشکیلاتی مثل بورس زیر نظر دولت نیست.
وی ادامه داد: پس از تصویب قانون بازار سرمایه در سال 1384 شمسی، بورس اوراق بهادار تهران تحت نظر وزارت امور اقتصادی قرار گرفت و مدیریت بورس که باید مدیریت مستقلی باشد، تبدیل به یکی از ابزارها در کنترل دولت درآمد. یعنی دبیرکل بورس که هم اکنون به عنوان رئیسسازمان بورس اوراق بهادار شناخته میشود، از سوی دولت تعیین میشود.این اقتصاشددان با بیان اینکه بورس در همه کشورهای جهان ابزار تأمین مالی بنگاههای اقتصادی است، افزود: اگر عملکرد بورس تهران در این زمینه را بخواهیم با بورسهای منطقهای مقایسه کنیم، با رقم بسیار اندکی مواجه میشویم، در حالی که سایر کشورها حدود 70 درصد از منابع تأمین مالی مورد نیاز سرمایهگذاریهای جدید را از طریق بورس تأمین می کنند. در حالی که عملکرد سازمان بورس در تأسیس شرکتهای سهامی عام جدید در سال جاری صفر بوده است.
آرمان ادامه داد: در عمل، بورس تهران، ابزاری برای تأمین منابع مالی نیست. شورای بورس مدت مأموریت رئیسفعلی سازمان بورس را برای مدت 30 ماه دیگر تمدید کرده است که این خود نشاندهنده دخالت دولت و دست نشانده بودن بورس به عنوان حیاط خلوت دولت است.
وی با انتقاد از بالا بودن نرخ خوراک پتروشیمیها در ایران، افزود: پرسش اینجاست که ایران بر پایه به هنگامترین اطلاعات منتشره توسط شرکت بریتیش پترولیوم (BP) دارای بیشترین ذخایر گاز جهان حتی بیشتر از روسیه است، بنابراین وجود گاز طبیعی در ایران یک مزیت مطلق و نه یک مزیت نسبی است. حال چنین اقدامی در شرایطی که کشور نیازمند به اجرای دقیق فرامین رهبری است و ابلاغیه ایشان در سیاستهای اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید داخلی تبیین شده، این حرکت دولت بطور کامل پرسش برانگیز است و نشاندهنده دستهایی است که میخواهند به تولید داخلی آسیب بیشتری وارد کنند تا زمینه ونزوئلایی کردن اقتصاد ایران فراهم شود.