وطن امروز با‌اشاره به تکرار این روند می‌نویسد: سخنگوی شورای نگهبان از ایرادات ترجمه‌ای در لایحه جنجالی CFT خبر داد و نوشت: در CFT واژه لیست سیاه محل ایراد بود در حالی که در اسناد FATF چنین واژه‌ای وجود ندارد. اکنون باید سؤال شود چگونه این مصوبات تصویب شدند؟ اشاره کدخدایی به ایراد ترجمه‌ای در یک لایحه مصوب مجلس، مسئله‌ای است که طی چند سال اخیر بارها و بارها پیرامون لوایح مختلف پیشنهادی دولت که در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده‌اند تکرار شده و به نظر می‌رسد تعدد این‌اشتباهات، می‌رود که به موضوعی عادی و بی‌اهمیت تبدیل شود. کدخدایی در این راستا در حساب توئیتری خود نوشت: «‌هنگام بررسی کنوانسیون پالرمو، شورای نگهبان با ایراداتی نیز در ترجمه آن مواجه گشت و مجلس آنها را اصلاح کرد. در CFT نیز واژه لیست سیاه محل ایراد بود در حالی که در اسناد FATF چنین واژه‌ای وجود ندارد. اکنون باید سؤال شود چگونه این مصوبات تصویب شدند؟ آیا ایرادات شورا سیاسی است یا...؟»
 اهمال دولت و مجلس در نگارش دقیق لوایح یا ترجمه معاهدات و کنوانسیون‌های بین‌المللی را پیش از این در موضوعاتی چون برجام یا پالرمو نیز شاهد بوده‌ایم.
در جریان بررسی برجام در مجلس در تابستان 94 متنی که ابتدا از سوی وزارت امور خارجه تحت عنوان ترجمه برجام به مجلس داده شد، چندین‌اشتباه املایی و ترجمه‌ای داشت به گونه‌ای که مرکز پژوهش‌های مجلس نیز به این موضوع اعتراض کرده و 2 بار این متن را به وزارت امور خارجه پس فرستاد تا اصلاح شود و در نهایت سومین متنی که دولت فرستاد در دستور کار نمایندگان قرار گرفت.
اشتباه فاحش دیگر دولت در این زمینه به ترجمه و ارسال لایحه پالرمو از لوایح مرتبط FATF به مجلس و شورای نگهبان برمی‌گردد. تیرماه گذشته شورای نگهبان لایحه پالرمو را به خاطر ایرادات املایی رد کرد.
تکرار چندباره در ارسال لوایحی با ترجمه غلط به مجلس و شورای نگهبان این سؤال را ایجاد می‌کند که چگونه با وجود مراکز کارشناسی متعدد در دولت، وزارت اقتصاد و همچنین وزارت امور خارجه، چنین‌اشتباهات مهمی به دفعات روی می‌دهد؟ و اینکه اساسا اینگونه‌اشتباهات در متون مهمی چون برجام یا پالرمو و CFT عمدی است یا سهوی؟ آیا ناآگاهی و نبود سواد کامل در مجموعه‌های مربوط دولت باعث بروز‌اشتباهات مهلک اینچنینی شده است؟ ضمن اینکه تصریح سال گذشته وندی شرمن بر ضعف سواد انگلیسی تیم مذاکره‌کننده ایرانی نیز بر این گمانه‌زنی‌ها دامن می‌زند. «وندی شرمن» عضو سابق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای آمریکا- فروردین ۹۶- در اندیشکده وودرو ویلسون در حضور «کاترین‌اشتون» با تمسخر درباره توافق هسته‌ای گفت: «ایران توافق کرد تمام کارهای فنی لازم را برای اطمینان دادن نسبت به اینکه تمام مسیرهای تامین مواد شکافت‌پذیر در این کشور مسدود شده و هیچ زنجیره مخفیانه‌ای هم برای تامین مواد شکافت‌پذیر در این کشور قابل شکل‌گیری نباشد به انجام برساند و 1+5 و اتحادیه اروپایی توافق کردند (با پوزخند) تحریم‌های هسته‌ای را [موقتا متوقف کنند]، lift لغتی است که در زبان انگلیسی به معنی «معلق نگاه داشتن یا موقتا متوقف کردن» است اما طرف ایرانی lift را به معنی «پایان دادن و خاتمه دادن» ترجمه می‌کرد و به همین دلیل هم ما از این لغت استفاده کردیم!» عضو سابق تیم مذاکره‌کننده آمریکا در ادامه با لحنی توهین‌آمیز گفت: یکی از کارهایی که شخص در دیپلماسی انجام می‌دهد این است که توجه کند زبان اهمیت دارد و خود این معلق نگه داشتن فقط شامل تحریم‌های هسته‌ای است، نه تحریم‌های مربوط به مقابله با تروریسم یا تحریم‌های مربوط به نقض حقوق بشر یا تحریم‌های مربوط به‌اشاعه یا انتقال تسلیحات. این در حالی است که محمدجواد ظریف- تیرماه ۹۴- بعد از امضای برجام در مجلس شورای اسلامی گفته بود: اصلاً تعلیق در هیچ‌جا نیامده است. در هیچ جای برجام واژه تعلیق نیامده و هرکس تعلیق ترجمه کرده‌اشتباه ترجمه کرده است. در برجام اصلاً تعلیق وجود ندارد و تاریخ اجرای لغو هم زمانی است که آژانس گزارش دهد که ایران این اقدامات کمّی را انجام داده است!»