بعد از کش قوس‌های فراوان و جدایی قطعی محمدمهدی حیدریان از سازمان سینمایی، جریان‌ها و لابی‌های موجود چه در بدنه سازمان و چه در وزارت ارشاد، آستین‌ها را بالا زده و با حداکثر توان سعی در تصاحب کرسی ریاست دارند. البته از همان ابتدا که حیدریان مشمول قانون منع به کارگیری بازنشستگان شد اسامی مختلفی برای جانشینی وی به میان آمد. اما درنهایت نامزدهای ریاست سازمان را این روزها می‌توان تنها در چند اسم خلاصه کرد، افرادی که هر یک مورد حمایت جریان‌های پرنفوذ در بدنه وزارت ارشاد و حتی خارج از آن بوده و هرکدام از آن جریان‌ها همان‌طور که پیش‌تر بیان شد با تمام ظرفیت در حال تلاش برای نشاندن نامزد مورد حمایت خود بر صندلی سازمان سینمایی می‌باشند.
از محمد احسانی مدیر فعلی شبکه نسیم گرفته تا مدیران درون‌سازمانی چون مرتضی رزاق کریمی و محمود اربابی، همگی مورد حمایت جریان‌های خاص و پرنفوذی در بدنه ارشاد بوده و بی‌تعارف باید گفت، جریان‌های مطبوعشان نیز برای گرفتن امضای حکم ریاست از هیچ اقدامی فروگذار نکرده و نمی‌کنند. افرادی که سابقه مدیریت نه‌چندان مطلوبشان در حوزه فرهنگ و هنر شهره عام و خاص است و عملاً کارنامه قابل دفاعی نیز ندارند اما گزینه بسیار مهم و قابل‌اعتنا در این جمع، «حسین انتظامی» قائم‌مقام و دبیر کمیسیون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات وزارت ارشاد است که وارد گود شده است. انتظامی پیش‌تر نیز حضورش را در سازمان سینمایی تکذیب کرده بود اما شنیده‌ها حاکی از تشکیل جلسه نهایی و تائید وزیر ارشاد در صورت عدم تایید احسانی، رزاق‌کریمی و اربابی است که انتظامی حتی به عنوان سرپرست ردای ریاست را بر تن کند.
درهرصورت فارغ از انتخاب حسین انتظامی نکته اصلی زمانی است که برای تصاحب کرسی ریاست سازمان سینمایی می‌بایست رو به لابی‌ها و جریانات مؤثر و صاحب نفوذ آورد، جریان‌هایی چون لابی رئیس‌خانه سینما، کانون کارگردان‌ها، قائم‌مقامی فعلی و حتی دبیر اسبق جشنواره فیلم فجر که برای هرکدام از گزینه‌های خودشان سنگ تمام گذاشته و تا جایی که حتی برای انتخاب‌هایشان از رسانه‌های تحت نفوذ نیز درخواست روپورتاژ آگهی کرده‌اند.